Język ewe

Eʋegbe
Eʋe
Obszar	Ghana, Togo
Liczba mówiących	ponad 3 miliony
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki nigero-kongijskie; Języki atlantycko-kongijskie; Języki wolta-kongijskie; Języki kwa; Języki gbe; Język ewe;
Status oficjalny
Ethnologue	3 środek szerszej komunikacji↗
Kody języka
ISO 639-1	ee
ISO 639-2	ewe
ISO 639-3	ewe
IETF	ee
Glottolog	ewee1241
Ethnologue	ewe
GOST 7.75–97	эве 820
WALS	ewa, ewe
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku ewe
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ewe (nazwa własna: Ɛʋɛgbɛ) – język z wielkiej rodziny nigero-kongijskiej, zaliczany do języków kwa. Używany jest przez lud Ewe na obszarze południowo-wschodniej Ghany, południowego Togo i Beninu oraz w południowo-zachodniej Nigerii. W Togo posiada obok kabre status języka narodowego. Od końca XIX wieku zapisywany jest w zmodyfikowanym alfabecie łacińskim, jako alfabet ewe.

Odmianą języka ewe jest język fon, jeden z głównych języków Beninu.

Bibliografia edytuj

KrystynaK. Damm KrystynaK., AldonaA. Mikusińska AldonaA. (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 73, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).