Jacek Kaspszyk
Jacek Kaspszyk[1], właściwie Kasprzyk[2][3] (ur. 10 sierpnia 1952 w Białej Podlaskiej) − polski dyrygent.
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1952 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1975 |
| Powiązania | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Kariera edytuj
Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie studiował teorię muzyki, kompozycję oraz dyrygenturę w klasie Stanisława Wisłockiego. Laureat III nagrody w Konkursie dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie.
Był m.in. dyrektorem muzycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, Capital Radio Wren Orchestra w Londynie, a także dyrektorem artystycznym i muzycznym (w latach 2002–2005 również dyrektorem naczelnym) Teatru Wielkiego − Opery Narodowej w Warszawie.
W latach 2006–2013 dyrektor artystyczny Orkiestry Symfonicznej Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu (obecnie Orkiestry Symfonicznej NFM), a od stycznia 2009 do stycznia 2012 dyrektor muzyczny NOSPR − Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach[4]. Dyrektor Artystyczny Filharmonii Narodowej w Warszawie w latach 2013–2019[5].
Dyryguje gościnnie renomowanymi orkiestrami, np. Berliner Philharmoniker, Orchestre National de France, orkiestrami filharmonicznymi w Sztokholmie, Oslo i Pradze, Filharmonią Flandryjską, Orkiestrą Radia Bawarskiego, Wiener Symphoniker, Rundfunk-Sinfonieorchester w Berlinie, Orchestre de Paris, Orquesta Nacional de España, Filharmonia i Yomiuri Nippon Orchestra w Tokio, orkiestrami symfonicznymi w Hongkongu i Nowej Zelandii, a na kontynencie amerykańskim San Diego Symphony, Cincinnati Symphony, Winnipeg Symphony i Calgary Symphony.
Dyrygował na scenach operowych, m.in. w teatrach w Lyonie, Bordeaux, Sztokholmie, Düsseldorfie, Zurychu, Detroit, Glasgow, Leeds, w Angielskiej Operze Narodowej czy w paryskiej Operze Komicznej. Współpracuje z Filharmonią Narodową, orkiestrą Sinfonia Varsovia, Warszawską Operą Kameralną oraz Warszawską Orkiestrą Symfoniczną.
Jacek Kaspszyk ma w dorobku liczne nagrania płytowe, m.in. dla EMI i Collins Classics. Jego nagranie Concerto Lugubre Tadeusza Bairda z WOSPR wyróżniono nagrodą Edisona, a nagranie Króla Rogera z Teatrem Wielkim – Operą Narodową zyskało pozytywną recenzję w magazynie Gramphone oraz nominację do Nagrania Roku Magazynu Muzycznego BBC.
21 kwietnia 2015, podczas gali w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej z okazji obchodów 90-lecia Polskiego Radia, Jacek Kaspszyk otrzymał Diamentową Batutę[6][7][8][9][10]. W uzasadnieniu napisano: „jako wyraz uznania dla dyrygenckiego dorobku i z podziękowaniem za oddanie radiu publicznemu[6][7][8][9][10], dla którego dokonał imponującej ilości nagrań studyjnych i koncertowych”[7][9][10].
W 2019 został wyróżniony Złotym Fryderykiem za całokształt osiągnięć artystycznych[11].
W 2019 „za wybitne zasługi w promowaniu polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i działalności społecznej” został wyróżniony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Życie prywatne edytuj
Przez 5 lat był mężem Christine Paul-Podlasky.
Przypisy edytuj
- ↑ Conductor Jacek Kaspszyj [online], Jacek Kaspszyk [dostęp 2022-10-13] (ang.).
- ↑ Danuta Gwizdalanka: 100 lat z dziejów polskiej muzyki. Kraków: PWM, 2018, s. 231−232. ISBN 978-83-224-5015-4.
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 listopada 2019 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2020 r. poz. 112).
- ↑ Filharmonia Wrocławska [online], filharmonia.wroclaw.pl/, 18 czerwca 2012 [dostęp 2022-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-18].
- ↑ Anna S. Dębowska: Nowy stary dyrektor Filharmonii Narodowej. 2012-12-21. [dostęp 2012-12-24].
- ↑ a b gm/tom/PAP: Obchody 90 lat Polskiego Radia. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 24 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c Gala Jubileuszowa 90-lecia Polskiego Radia. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 21 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b rcze/ tpo/: Polskie Radio świętowało 90-lecie w Operze Narodowej. [w:] Dzieje.pl portal historyczny [on-line]. Muzeum Historii Polski i PAP SA, 21 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c IAR: Danuta Szaflarska z diamentową nagrodą Polskiego Radia. [w:] film.wp.pl [on-line]. Grupa Wirtualna Polska, 22 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c Aktualności / Diamentowa Batuta dla Jacka Kaspszyka. [w:] filharmonia.pl [on-line]. Filharmonia Narodowa, kwiecień 2015. [dostęp 2016-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 stycznia 2016)].
- ↑ Jacek Kaspszyk i Wanda Warska wyróżnieni Złotymi Fryderykami. dzieje.pl, 13 marca 2019. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-16)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Conductor Jacek Kaspszyj [online], Jacek Kaspszyk [dostęp 2022-10-13] (ang.).
- Jacek Kaspszyk, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21].
- Sylwetka Jacka Kaspszyka na stronie Filharmonii Wrocławskiej
- Jacek Kasprzyk w serwisie filmpolski.pl