Jacek Ostrowski
Jacek Ostrowski (ur. 20 listopada 1964 w Legnicy[1]) – generał brygady Wojska Polskiego, były dowódca 9 Brygady Kawalerii Pancernej i 20 Brygady Zmechanizowanej, od 2020 zastępca dowódcy – szef sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej.
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1964 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1983 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• WSOWZ, 5 pz |
| Stanowiska |
• szef sztabu w bz |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Przebieg służby wojskowej edytuj
W 1983 podjął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu[2]. W 1987 był promowany na podporucznika. Rozpoczął zawodową służbę w Szczecinie w 5 pułku zmechanizowanym z 12 Dywizji Zmechanizowanej. W styczniu 1992 objął stanowisko szefa sztabu batalionu – zastępcy dowódcy w 5 pz. W latach 1992–1993 dowodził kompanią podczas operacji pokojowej Sił Ochronnych ONZ w byłej Jugosławii Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Chorwacji[3]. W 1995 został dowódcą batalionu zmechanizowanego w 12 Brygadzie Zmechanizowanej. Absolwent Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1995, 2007) oraz Uniwersytetu Szczecińskiego (1999). W 1997 powierzono mu funkcję szefa szkolenia – zastępcy dowódcy, a w latach 1999–2006 szefa sztabu 12 Brygady Zmechanizowanej. W latach 2003–2004 i w 2005–2006 pełnił służbę w ramach I oraz V zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku[1][4].
W 2007 został skierowany do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich będąc nim do 2008. 1 stycznia 2009 został wyznaczony na szefa szkolenia 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie[5]. Od 27 kwietnia 2010 do 28 października 2010 w ramach VII zmiany był zastępcą dowódcy PKW w Afganistanie[6]. W latach 2011–2013 szef Oddziału Szkolenia w Dowództwie Wojsk Lądowych[7]. W 2013 ukończył podyplomowe studia polityki obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[8]. W 2014 powierzono mu stanowisko szefa Oddziału Szkolenia Zarządu Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Inspektoracie Wojsk Lądowych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[1].
2 września 2015 został skierowany do Braniewa[9], gdzie 7 września 2015 objął obowiązki dowódcy 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej[1][10]. W 2018 został wyznaczony do Bartoszyc, gdzie dowodził 20 Brygadą Zmechanizowaną[11][12]. 10 listopada 2018 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[13][14]. Z dniem 20 marca 2020 został skierowany do Szczecina obejmując stanowisko zastępcy dowódcy – szefa sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej[15][2].
Awanse[1][13] edytuj
- podporucznik – 1987
(...)
- generał brygady – 2018
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[1][16][17] edytuj
- Wojskowy Krzyż Zasługi – 2016[18]
- Gwiazda Iraku
- Gwiazda Afganistanu
- Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (z cyfrą "2")
- Army Commendation Medal
- Medal NATO za udział w misji ISAF
- Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
- Srebrna Odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej” – 2017[19]
- Medal „Zasłużony dla miasta Mławy” – 2019[20]
- Medal W służbie Bogu i Ojczyźnie – 2019[21]
- Laureat statuetki "Husarz Dowódcy 16 PDZ" – 2020[22]
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1986
- Odznaka pamiątkowa 9 Braniewskiej Brygady Kawalerii Pancernej – 2015 ex officio
- Odznaka pamiątkowa 20 Brygady Zmechanizowanej – 2018 ex officio
i inne.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Jasiński 2016 ↓, s. 143.
- ↑ a b Zastępca dowódcy - szef sztabu dywizji. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Faszcza 2015 ↓, s. 148.
- ↑ Nowy dowódca braniewskich pancerniaków. polska-zbrojna.pl, 2015-09-08. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Nowi dowódcy w Wojsku Polskim. polska-zbrojna.pl, 2020-03-12. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Klich: Polacy powinni wycofać się z Afganistanu przed 2013. money.pl, 2010-06-16. [dostęp 2021-06-07].
- ↑ 20 Brygada Zmechanizowana. Dowódca. 20bz.wp.mil.pl. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Studenci opanowali poligon w Wędrzynie. teldat.com.pl, 2013-06-13. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Nowy dowódca jest już w brygadzie. wp.mil.pl, 2015-09-02. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 24.
- ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 60.
- ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 224.
- ↑ a b M.P. z 2019 r. poz. 27
- ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 182.
- ↑ 12 Dywizja Zmechanizowana. Zastępca. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ 16 Dywizja Zmechanizowana. Aktualnosci. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-06-07].
- ↑ 12 Dywizja Zmechanizowana. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-06-07].
- ↑ Święto Wojska Polskiego - nominacje generalskie i odznaczenia. bbn.gov.pl, 2016-08-15. [dostęp 2021-06-05].
- ↑ W podziękowaniu za współpracę. wp.mil.pl, 2017-02-14. [dostęp 2021-06-06].
- ↑ Zasłużeni nagrodzeni podczas drugiej ceremonii. naszamlawa.pl, 2019-09-25. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Ordynariat Polowy. Aktualności. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2021-06-08].
- ↑ Statuetki Husarza rozdane. Nagrodzeni w wyjątkowy sposób przyczynili się do rozwoju 16. Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej. radioolsztyn.pl, 2020-02-21. [dostęp 2021-06-08].
Bibliografia edytuj
- Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
- dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 224. ISSN 1734-2317.
- dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2018. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 60, 182. ISSN 1734-2317.
- dr Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 24. ISSN 1734-2317.
- dr Grzegorz Jasiński (red.): Kronika Wojska Polskiego 2015. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016, s. 143. ISSN 1734-2317.
- Oficjalna strona 20 Brygady Zmechanizowanej
- Oficjalna strona 12 Dywizji Zmechanizowanej
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2018.