Jack Beresford

brytyjski wioślarz

Jack Beresford (właśc. Jack Beresford-Wiszniewski, ur. 1 stycznia 1899 w Chiswick, zm. 3 grudnia 1977 w Shiplake[1]) – brytyjski wioślarz, pięciokrotny medalista olimpijski.

Jack Beresford
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1899
Chiswick

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1977
Shiplake

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 wioślarstwo
(jedynka)
złoto Los Angeles 1932 wioślarstwo
(czwórka bez sternika)
złoto Berlin 1936 wioślarstwo
(dwójka podwójna)
srebro Antwerpia 1920 wioślarstwo
(jedynka)
srebro Amsterdam 1928 wioślarstwo
(ósemka)
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Imperium Brytyjskiego
srebro Hamilton 1930 wioślarstwo
(jedynka)
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Życiorys edytuj

Jako pierwszy wioślarz w historii startował na pięciu igrzyskach olimpijskich, za każdym razem zdobywając medal[2][3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1920 w Antwerpii zdobył srebrny medal w jedynce, przegrywając jedynie z Johnem B. Kellym ze Stanów Zjednoczonych[4]. Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu, wyprzedzając Williama Gilmore’a z USA i Josefa Schneidera ze Szwajcarii[5]. Zdobył srebrny medal w ósemce na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie (w osadzie brytyjskiej płynęli wraz z nim: Jamie Hamilton, Guy Oliver Nickalls, John Badcock, Donald Gollan, Harold Lane, Gordon Killick, Harold West i Arthur Sulley)[6].

Zwyciężył w czwórce bez sternika (w składzie: John Badcock, Jack Beresford, Hugh Edwards i Rowland George) na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles[7]. Na swych piątych igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zwyciężył w dwójce podwójnej, wiosłując w parze z Dickiem Southwoodem[8]. Na tych igrzyskach był również chorążym reprezentacji Wielkiej Brytanii na ceremonii otwarcia[9].

Jako reprezentant Anglii zdobył srebrny medal w jedynce na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1930 w Hamilton[10].

Wielokrotnie wygrywał prestiżowe regaty w Henley-on-Thames[1]. Siedem razy z rzędu (w latach 1920–1926) zwyciężył w regatach jedynek Wingfield Sculls[11].

W 1960 został komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego[1].

Rodzina edytuj

Był synem Juliusa Beresforda, wicemistrza olimpijskiego w wioślarstwie ze Sztokholmu w 1912[12]. Jego bratanek Michael Beresford startował w wioślarstwie na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie[13].

Przypisy edytuj

  1. a b c Jack Beresford [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  2. Jack BERESFORD [online], olympic.com [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  3. Jack BERESFORD JR [online], www.worldrowing.com [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  4. Rowing at the 1920 Summer Olympics; Single Sculls, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  5. Rowing at the 1924 Summer Olympics; Single Sculls, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  6. Rowing at the 1928 Summer Olympics; Eights, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  7. Rowing at the 1932 Summer Olympics; Coxless Fours, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  8. Rowing at the 1936 Summer Olympics; Double Sculls, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  9. Flagbearers for 1936 Summer Olympics [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  10. COMMONWEALTH GAMES MEDALLISTS – ROWING [online], GBRAthletics [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  11. Men's Wingfield Sculls Champions [online], wingfieldsculls.com [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  12. Julius Beresford [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).
  13. Michael Beresford [online], olympedia.org [dostęp 2023-05-22] (ang.).