Jacki jabłonkowskie
Jacki (Jackowie) – nieliczna grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca miasteczko Jabłonków na Śląsku Cieszyńskim, obecnie w Czechach[1]. Posługują się gwarą jabłonkowską.
| Miejsce zamieszkania | |
|---|---|
| Język | |
| Grupa |
Dawniej Jacków cechowała swoista kultura drobnomieszczańska o silnych wpływach węgierskich[1].
Noszą charakterystyczny strój podobny do stroju węgierskich huzarów.
Ludomir Sawicki uważał, że Jacków i okolicznych mieszkańców Jabłonkowa – Górali śląskich identyfikować nie można[2].
Agnieszka Dobrowolska przypuszczała, że nazwa grupy nie należy wywodzić od węgierskich Jacygów, będących ludem pasterskim, ale od węgierskich pułków huzarskich Jaczygier Freiwilige Husaren, od których prawdopodobnie został przejęty ich strój ludowy. Podaje się także, że Maria Teresa powołała w 1745 r. pułki Jacygów do obrony Śląska przed Fryderykiem II, które miały stacjonować między innymi w Jabłonkowie[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Jan Stanisław Bystroń: Ugrupowanie etniczne ludu polskiego. Kraków: Orbis, 1925, s. 11.
- ↑ Ludomir Sawicki: Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim (Wędrówki pasterskie w Karpatach III). Materjały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne. T.14, 1919 s. 146
- ↑ Agnieszka Dobrowolska: Strój Jacków jabłonkowskich. Prace i Materiały Etnograficzne. T.7 Lublin, 1948/1949. s.32