Jacques-Pierre Amette

Jacques-Pierre Amette
Data urodzenia	18 maja 1943
Zawód, zajęcie	pisarz, dramaturg, krytyk literacki

Jacques-Pierre Amette fr: ʒak piɛʀ amɛt (ur. 18 maja 1943) – francuski pisarz, dramaturg i krytyk literacki.

Amette pracował jako krytyk literacki w magazynie literackim „La Nouvelle Revue Française”. Współpracował również z czasopismami francuskimi (m.in. „Le Point”) i zagranicznymi („The New York Times”).

Jako pisarz zadebiutował w 1965 powieścią Le Congé. W sumie napisał około 20 powieści, zbiorów opowiadań i dramatów. Amette jest laureatem dwóch prestiżowych francuskich nagród literackich: Nagrody Rogera Nimiera za Confessions d'un enfant gâté w 1986 i Nagrody Goncourtów za Kochankę Brechta w 2003. Pisał również powieści kryminalne pod pseudonimem Paul Clément.

W jego twórczości przewijają się wspomnienia z rodzinnej Normandii oraz fascynacja Niemcami, zwłaszcza dziełami Bertolta Brechta, którego uczynił bohaterem kilku swoich powieści.

Twórczość edytuj

powieści edytuj

Le congé – 1965
Élisabeth Skerla – 1966
La vie comme ça – 1974
Bermuda – 1977
La nuit tombante – 1978
Jeunesse dans une ville normande – 1981
Enquête d'hiver – 1985
L'après-midi – 1987
La peau du monde – 1992
Province – 1995
Les deux Léopards – 1997 (Nagroda Contre-point)
L'Homme du silence – 1999
Ma vie, son œuvre – 2001
Kochanka Brechta (La Maîtresse de Brecht, 2003, wyd. pol. 2004; Nagroda Goncourtów)

powieści kryminalne edytuj

Exit - 1981
Je tue à la campagne – 1982

zbiory opowiadań edytuj

Un voyage en province – 1970
Confessions d'un enfant gâté – 1986 (Nagroda Rogera Nimiera)
L'adieu à la raison – 1993
Stendhal : 3 juin 1819 – 1994

nowele edytuj

Les lumières de l'Antarctique – 1973

sztuki teatralne edytuj

Les sables mouvants – 1974
Le maître-nageur – 1989
Les environs de Heilbronn – 1989
Après nous – 1991
La Waldstein – 1991
Le mal du pays – 1992
Singe – 1992
Appassionata – 1993
Passions secrètes, crimes d'avril – 1993 (Nagroda CIC du Théâtre)
La clairière – 1997