Jacquet de Berchem
Jacquet de Berchem[1], także Jachet de Berchem[2] (ur. ok. 1505 w Berchem-lez-Anvers koło Antwerpii[1], zm. ok. 1565[1] lub 1580[2] w Ferrarze[2]) – flamandzki kompozytor.
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1505 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1565 lub 1580 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Już przez swoich współczesnych był mylony z innymi kompozytorami o tym samym imieniu: Jacquetem de Mantua, Jacques’em Buusem i Jacquetem Brumelem[1]. Rozróżnienie ich twórczości jest trudne i nastręcza problemów badaczom muzyki renesansu[2]. W latach 30. XVI wieku przebywał w Wenecji, tam też zaczął publikować swoje pierwsze utwory[1]. Od 1546 do około 1550 roku pełnił funkcję maestro di cappella katedry w Weronie[1]. Od około 1555 roku był organistą na dworze księcia Ferrary Alfonsa II d’Este[2].
Twórczość edytuj
Skomponował 2 msze, 9 motetów oraz około 200 utworów o charakterze świeckim[1], wśród których oprócz chansons znajdują się madrygały, opublikowane w trzech zbiorach oraz kilku antologiach[1]. Szczególne miejsce zajmuje wydany w 1561 roku ostatni z trzech zbiorów, zawierający 93 madrygały oparte na poemacie Ludovica Ariosto Orland szalony[1][2]. Utwory sakralne Berchema oparte są na cantus firmus w jednakowych, długich wartościach rytmicznych[2].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Jacquet de Berchem – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project