Jagodnik czubaty
Jagodnik czubaty[2] (Paramythia montium) – gatunek małego ptaka z rodziny jagodników (Paramythiidae). Jest endemitem wysokich gór środkowej i wschodniej Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony. Zasięg występowania jest szacowany na około 178 000 km²[3].
| Paramythia montium | |||
| De Vis, 1892 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
jagodnik czubaty | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
Podgatunki i zasięg występowania
edytujDawniej takson ten łączono w jeden gatunek z jagodnikiem białobrewym (Paramythia olivacea)[2][4], uznawanym obecnie za osobny gatunek. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje jagodnika czubatego za gatunek monotypowy[5]. Inni autorzy wyróżniają dwa podgatunki[6][7][8]:
- P. montium montium – góry środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Nowej Gwinei.
- P. montium brevicauda – góry na półwyspie Huon (północno-wschodnia Nowa Gwinea).
Morfologia
edytuj- Wygląd
- Nie występuje dymorfizm płciowy. Dość długi, cienki, szary dziób. Czarny czub nad białym pasem. Głowa dookoła oka jest czarna i tak aż do piersi. Brzuch ma barwę granatową, ale na boku żółta plamka, tak jak i pokrywy podogonowe. Szaroniebieski ogon kontrastuje z zielonymi skrzydłami i pokrywami nadogonowymi.
- Wymiary
Ekologia i zachowanie
edytuj- Biotop
- Wysokogórskie lasy i zarośla górskie poniżej górnej granicy drzew. Występuje w przedziale wysokości 2150–4100 m n.p.m.[1][7]
- Zachowanie
- Żeruje w parach albo w grupkach. Zarówno w koronach drzew, jak i na ziemi.
- Głos
- Głos wabiący to „słisz”.
- Pożywienie
- Jagody i owady.
- Lęgi
- Buduje miseczkowate, głębokie gniazdo oparte na patykach i uplecione z części roślin. Swoje jedno białe, ciemno nakrapiane jajo wysiaduje przez około 12 dni. Młode potrafią latać po około 15 dniach.
Status zagrożenia
edytujMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje jagodnika czubatego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako zwyczaj pospolity, a na wyższych wysokościach bardzo liczny. Trend liczebności populacji nie jest znany[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Paramythia montium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paramythiidae Sclater,PL, 1893 - jagodniki - Painted Berrypeckers (wersja: 2024-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Species factsheet: Paramythia montium. Birdlife International. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
- ↑ Crested Berrypecker (Paramythia montium). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
- ↑ D. Lepage, Eastern Crested Berrypecker Paramythia montium, [w:] Avibase [online] [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d Coates, B., G.M. Kirwan & D.A. Christie: Eastern Crested Berrypecker Paramythia montium, version 1.0. [w:] Birds of the World (red. B.K. Keeney & S.M. Billerman) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2023. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
- ↑ HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 8 [online], grudzień 2023 [dostęp 2024-02-20].
Bibliografia
edytuj- D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. Warszawa: Multico, 2008. ISBN 978-83-7073-583-8.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).