Jajjukara
Jajjukara (jap. ヤイユーカラ yaiyūkara)[1] – gatunek literacki wywodzący się z tradycji ajnuskiej. Rodzaj prostej pieśni, wykonywanej najczęściej podczas podróży lub połowu ryb[2][3]. Już na początku XX wieku był gatunkiem praktycznie wymarłym, Bronisław Piłsudski zdołał zapisać jedyne dwa utwory uznawane za jajjukara[4].
Zaliczany do liryki.
Przypisy edytuj
- ↑ zapis fonetyczny w języku japońskim
- ↑ Ustna tradycja Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis(red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 111. ISBN 83-207-0460-X.
- ↑ The collected works of Bronisław Piłsudski, Tom 3. Books.google.pl. s. 579. [dostęp 2010-11-20]. (ang.).
- ↑ KORZENIE MUZYKI INDOEUROPEJSKIEJ: AJNOWIE. Most.org.pl. [dostęp 2010-11-20]. (pol.).