Jake Dennis
Jake Dennis (ur. 16 czerwca 1995) – brytyjski kierowca wyścigowy.
 Jake Dennis na torze Circuit de Spa-Francorchamps podczas zawodów Europejskiej Formuły 3 (2014) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data urodzenia |
16 czerwca 1995 |
| Sukcesy | |
|
2011: InterSteps Championship (mistrz) | |
Życiorys edytuj
InterSteps Championship edytuj
Franzoni rozpoczął karierę w jednomiejscowych samochodach wyścigowych w 2011 roku w InterSteps Championship. Już w pierwszym swoim wyścigu, na torze Silverstone Circuit Dennis odniósł zwycięstwo. Poza tym triumfował jeszcze w siedmiu wyścigach. Na podium nie stawał tylko cztery razy, lecz za każdym razem zdobywał punkty. Ta świetna postawa przyniosła mu 539 punktów, co przerodziło się w tytuł mistrzowski w debiutanckim sezonie.
Formuła Renault edytuj
W 2011 roku Dennis zaliczył 6 wyścigów w Finale Brytyjskiej Formuły Renault. Zdobył tam 38 punktów i ukończył sezon na 19 lokacie. W 2012 roku Brytyjczyk startował już w znanych seriach, tj. w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. W obu tych seriach podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Fortec Motorsport. Gdy w europejskiej serii zdobył tylko jedno podium, w północnoeuropejskiej edycji wywalczył tytuł mistrzowski. Stało się tak dzięki trzem zwycięstwom: na Hockenheimringu, Motorsport Arena Oschersleben i TT Circuit Assen oraz 11 podiom. Na kolejny sezon przedłużył kontrakt z Fortec Motorsport. Zarówno w edycji europejskiej, jak i północnoeuropejskiej stawał raz na podium. Z tym, że były to odpowiednio drugie i pierwsze miejsca. Z dorobkiem odpowiednio 130 i 42 punktów został sklasyfikowany odpowiednio na czwartej i 31 pozycji w klasyfikacji generalnej.
Formuła 3 edytuj
Na sezon 2014 Brytyjczyk podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Carlin na starty w Europejskiej Formule 3. Wystartował łącznie w 33 wyścigach, w ciągu których trzykrotnie stawał na podium. Uzbierał łącznie 174 punktów. Wystarczyło to na dziewiąte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W klasyfikacji debiutantów stanął na najniższym stopniu podium.
W 2015 roku przeniósł się do mistrzowskiej stajni Prema Powerteam. Dennis należał do czołówki serii, jednak przez większą część sezonu pozostawał w cieniu swojego zespołowego partnera, Szweda Felixa Rosenqvista, a także Włocha Antonio Giovinazziego i Monakijczyka Charlesa Leclerca. Dzięki mocniejszej końcówce od tego ostatniego Anglik odrobił do niego straty i ostatecznie wywalczył 3. lokatę w punktacji różnicą 13,5 punktu. Na przestrzeni sezonu Jake szesnastokrotnie wizytował na podium, w tym sześciokrotnie na jego najwyższym stopniu. Poza tym sześć razy startował z pole position (trzy wywalczył na ulicznym torze we francuskim Pau) oraz czterokrotnie uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu. Wystartował również w prestiżowym wyścigu Grand Prix Makau. Do mety dojechał dziewiąty.
W ostatni weekend października wystartował w rundzie Mistrzostw Formuły 2000 MRF Challenge składającej się z czterech wyścigów, na torze Yas Marina. Brytyjczyk dwukrotnie stanął na podium, zajmując odpowiednio drugie i trzecie miejsce. W drugim wyścigu uzyskał najszybsze okrążenie wyścigu.
Seria GP3 edytuj
W sezonie 2016 nawiązał współpracę z rodzimą ekipą Arden, startującą w serii GP3. Wraz z przebiegiem sezonu Brytyjczyk notował ciągłą progresję wyników wraz ze swoim partnerem Jackiem Aitkenem. Pierwsze podium odnotował na węgierskim torze Hungaroring, na którym zajął trzecią lokatę. Kolejny raz w pierwszej trójce znalazł się w sobotniej rywalizacji na Spa-Francorchamps, po świetnym finiszu. Tydzień później wygrał na Monzie. Kolejny triumf przypadł mu w udziale na torze Sepang International Circuit. W finałowej rundzie sezonu zajął drugie miejsce w sobotę, dzięki czemu miał matematyczne szanse na podium klasyfikacji generalnej. Czwarta lokata w ostatnim wyścigu nie pozwoliła mu jednak na wyprzedzenie Włocha Antonio Fuoco, jednak dzięki najszybszemu okrążeniu pokonał różnicą zaledwie jednego punktu Aitkena.
Formuła E edytuj
Od sezonu 2020/2021 reprezentuje ekipę BMW i Andretti Autosport[1]. W sezonie 2022/2023 został mistrzem świata Formuły E[2].
Wyniki edytuj
GP3 edytuj
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | Arden International |  ESP |
ESP |
 AUT |
AUT |
 GBR |
GBR |
 HUN |
HUN |
 GER |
GER |
 BEL |
BEL |
 ITA |
ITA |
 MAL |
MAL |
 ARE |
ARE |
149 | 4 |
| 7 | 4 | NU | NU | 12 | 9 | 3 | 7 | 12 | 6 | 2 | 5 | 1 | 4 | 6 | 1 | 2 | 4 | ||||
Podsumowanie edytuj
| Sezon | Seria | Zespół | Wyścigi | Zwycięstwa | PP | NO | Podium | Punkty | Pozycja |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | InterSteps Championship | Fortec Motorsports | 20 | 8 | 7 | 5 | 16 | 539 | 1 |
| Finał Brytyjskiej Formuły Renault | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 38 | 19 | ||
| 2012 | Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Fortec Motorsports | 19 | 3 | 2 | 3 | 11 | 376 | 1 |
| Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 1 | 31 | 12 | ||
| 2013 | Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Fortec Motorsports | 14 | 0 | 1 | 1 | 1 | 130 | 4 |
| Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 | 4 | 1 | 0 | 0 | 1 | 42 | 31 | ||
| 2014 | Europejska Formuła 3 | Carlin | 33 | 0 | 0 | 0 | 3 | 174 | 9 |
| 2015 | Europejska Formuła 3 | Prema Powerteam | 33 | 6 | 6 | 5 | 16 | 377 | 3 |
| Grand Prix Makau | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | 9 | ||
| 2015/2016 | MRF Challenge - Formula 2000 | 4 | 0 | 0 | 1 | 2 | 53 | 9 | |
| 2016 | Seria GP3 | Arden International | 18 | 2 | 0 | 1 | 5 | 149 | 4 |
| World Endurance Championship – LMP2 | G-Drive Racing | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 28 |
Bibliografia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Niespodziewany wybór BMW [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] (pol.).
- ↑ Jake Dennis mistrzem świata Formuła E [online], www.eurosport.com [dostęp 2023-07-31].