James FitzGerald (książę)

James FitzGerald (ur. 29 maja 1722, zm. 19 listopada 1773 w Leinster House w Dublinie) – brytyjski arystokrata i polityk pochodzenia irlandzkiego, najstarszy syn Roberta FitzGeralda, 19. hrabiego Kildare i Mary O’Brien, córki 3. hrabiego Inchiquin.

Jego Łaskawość Książę Leinster

Zasidał w Irlandzkiej Izbie Gmin jako reprezentant okręgu Athy do 1744 r., kiedy to po śmierci ojca odziedziczył tytuł hrabiego Kildare. W 1747 r. został parem Wielkiej Brytanii jako wicehrabia Leinster i zyskał prawo do zasiadania w Izbie Lordów. W latach 1749–1755 był liderem Partii Ludowej w Irlandii. W latach 1758–1766 był generełam artylerii w Irlandii. W 1760 r. został pułkownikiem Królewskiej Irlandzkiej Artylerii.

W 1761 r. otrzymał tytuły markiza Kildare i hrabiego Offaly w parostwie Irlandii. W 1766 r. został księciem Leinster. Był to pierwszy tytuł książęcy w parostwie Irlandii.

Na jego polecenie w latach 1745–1748 zbudowano w południowej części Dublina rezydencję Kildare House, którą po uzyskaniu tytułu książęcego nazwano Leinster House i która do początków XIX w. była oficjalną dublińską rezydencją książąt Leinster (obecnie mieści się tam gmach parlamentu irlandzkiego).

7 lutego 1747 r. ożenił się z Emilią Mary Lennox (6 października 1731 – 27 marca 1814), córką Charlesa Lennoxa, 2. księcia Richmond i Lennox, oraz lady Sarah Cadogan, córki 1. hrabiego Cadogan. James i Emilia mieli razem sześciu synów i dwie córki:

Książę zmarł w Leinster House w wieku 51 lat. Został pochowany w Christ Church Cathedral w Dublinie. Tytuł książęcy przypadł jego najstarszemu synowi.