Jan Łańcucki

polski lekarz, dermatolog, oficer Wojska Polskiego

Jan Antoni Łańcucki (ur. 5 lipca 1923 w Lesku, zm. 29 sierpnia 2003) – polski lekarz, profesor doktor habilitowany nauk medycznych, pułkownik Wojska Polskiego, Naczelny Dermatolog Wojska Polskiego (1966-1990).

Jan Łańcucki
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1923
Lesko

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 2003
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1945–1990

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowy Instytut Medyczny

Stanowiska

kierownik Kliniki Dermatologicznej Centrum Kształcenia Podyplomowego Centralnego Szpitala Klinicznego WAM, Naczelny Dermatolog WP

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal „Za udział w walkach o Berlin” Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka Honorowa PCK I stopnia Odznaka Honorowa PCK II stopnia
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Życiorys edytuj

Absolwent Akademii Medycznej w Warszawie (1951), doktor 1961, doktor habilitowany 1965, profesor nadzwyczajny 1975, profesor zwyczajny 1985.

Sierżant w służbie ochotniczej LWP (1945-1947), pełniący obowiązki lekarza w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Beton-Stal (1947-1951), asystent, starszy asystent i adiunkt w Klinice Dermatologicznej Akademii Medycznej w Warszawie (1951-1964), asystent, starszy asystent i adiunkt w Centralnej Przychodni Lekarskiej WP (1953-1965). Od 1964 adiunkt, a w latach 1966-1967 ordynator Oddziału Dermatologicznego 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM w Warszawie. Od 1967 pracownik naukowy Centrum Kształcenia Podyplomowego Wojskowej Akademii Medycznej w Warszawie, kierownik Kliniki Dermatologicznej Centrum Kształcenia Podyplomowego Centralnego Szpitala Klinicznego WAM (1967-1990), profesor (od 1975).

Odbył staż naukowy w Centralnym Instytucie Naukowo-Badawczym Chorób Skóry i Chorób Wenerycznych w Moskwie (1961). Naczelny Dermatolog WP (1966-1990), członek Rady Konsultantów Lekarza Wojskowego (od 1965), współpracownik miesięcznika Zdrowie (od 1961), członek Komitetu Redakcyjnego Przeglądu Dermatologicznego (od 1965), członek Komisji Leków Roślinnych Polskiej Akademii Nauk, członek Rady Naukowej Centralnego Szpitala Klinicznego WAM, członek Rady Naukowej Instytutu Roślin i Przetworów Zielarskich, przedstawiciel MON w Centralnej Komisji Zwalczania Chorób Wenerycznych przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej (od 1969), członek Centralnej Komisji Wychowania Zdrowotnego WP, członek Rady MON do spraw Medycyny i Farmakologii Wojskowej.

Członek Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (przewodniczący Oddziału Warszawskiego 1968-1973, członek Zarządu Głównego od 1965), Polskiego Czerwonego Krzyża (od 1961, członek Zarządu Głównego), współorganizator i członek Akademickiego Związku Walki Młodych Życie (1945-1948), członek Związku Młodzieży Polskiej (1948-1951), członek PZPR (1953-1990), członek ZBoWiD.

16 lutego 1990 zakończył zawodową służbę wojskową i przeszedł na emeryturę.

Nagrody i odznaczenia edytuj

Publikacje edytuj

Autor ponad 300 prac naukowych z zakresu chorób skóry, profilaktyki zapaleń skóry stóp, profilaktyki i leczenia ropnych chorób skóry, ziołolecznictwa w dermatologii, opublikowanych głównie w krajowych i zagranicznych czasopismach specjalistycznych i popularnonaukowych, m.in.

  • Profilaktyka i leczenie w wojsku chorób skóry i przenoszonych drogą płciową (1976)
  • Stany zapalne skóry stóp i ich profilaktyka (1976)
  • Dbaj o swą skórę (1976)
  • Leki roślinne (współautor, 1978)
  • podręcznik Lecznictwo dermatologiczne (współautor, 1967)
  • podręcznik Choroby zawodowe skóry (współautor, 1970)
  • podręcznik Ziołolecznictwo w dermatologii (współautor, 1976)
  • podręcznik Farmakoterapia chorób skóry, leczenie zewnętrzne (1984)
  • podręcznik Wychowanie zdrowotne w LWP (1987

Źródła edytuj

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 745
  • Stefania Jabłońska, Prof. Jan Łańcucki: in memoriam /w/ Przegląd Dermatologiczny, 2003, nr 6 (tom 90), str. 477-478