Jan Adamczyk (1930–2022)
Jan Kazimierz Adamczyk (ur. 13 września 1930 w Obornikach[1], zm. 14 maja 2022) – polski śpiewak, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Data i miejsce urodzenia |
13 września 1930 |
---|---|
Data śmierci |
14 maja 2022 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
śpiewak, kompozytor, pilot myśliwców |
Alma Mater |
Oficerska Szkoła Lotnicza w Dęblinie, Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Poznaniu |
Pracodawca | |
Rodzice | |
Małżeństwo |
Janina Odwrot-Adamczyk |
Krewni i powinowaci |
Jadwiga Szczeszak, Lucjanna Kuźnicka, Helena Adamczyk (siostry) |
Odznaczenia | |
|
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Marianny i Jana Adamczyków. W 1940 roku, po tym jak w miejscowości zginął Niemiec[2], jego rodzinę wysiedlono do Denkowa w Świętokrzyskiem. Tam cała rodzina Adamczyków zaangażowała się w pomoc żydowskiej rodzinie Frymlów[1].
Po zakończeniu II wojny światowej wrócił w rodzinne strony. Maturę zdał w liceum w Skwierzynie. W latach 50. rozpoczął służbę w wojsku. Kształcił się w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Następnie służył w strukturach obrony powietrznej w Krzesinach w stopniu podporucznika. Latał na samolotach MiG-15 pod dowództwem gen. Jana Raczkowskiego[1].
W 1958 roku porzucił karierę wojskową, by podjąć studia na Wydziale Wokalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu, specjalizacja śpiew solowy, w klasie Kazimierza Czarneckiego. Studia ukończył w 1962 roku z wynikiem bardzo dobrym. W latach 60. działał w Studenckim Teatrze „Nurt” (początkowo Estrada Winogrady) – jednym z najlepszych ówczesnych teatrów studenckich w kraju. Współpracował tam między innymi z: Bogdaną Zagórską, Zdzisławą Sośnicką, Urszulą Sipińską i Anną Jantar[1].
Jeszcze jako student, w 1959 roku, został zatrudniony na stanowisku śpiewaka w ówczesnej Państwowej Operetce Poznańskiej, gdzie szybko stał się pierwszym tenorem. Występował tam do przejścia na emeryturę w 1987 roku. Tam też w 1980 roku poznał swoją żonę Janinę Odwrot-Adamczyk. Grał role amantów, śpiewając takie role w operetkach jak: Su Czong w Krainie uśmiechu Franza Lehára, Kamila w Wesołej wdówce Lehára, Janosika w Na szkle malowane Katarzyny Gärtner, Carmello w Nocy w Wenecji Johanna Straussa (syna), Joszi w Cygańskiej miłości Lehára, Józefa w Wiedeńskiej krwi Johanna Straussa (syna), Leonardo w Cecylii Valdés Gonzala Roiga, Raula Delacroixa w Fiołku z Montmartru Imre Kálmána, Hr. Popiela w Polskiej krwi Oskara Nedbala[1].
Jan Adamczyk komponował także utwory, w tym piosenki oraz aranżował różne kompozycje na orkiestrę. Współpracował między innymi z: Towarzystwem Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, Symfoniczną Orkiestrą Objazdową. Tworzył zespoły wokalne i wokalno-instrumentalne, klasyczne i rozrywkowe[1].
Pochowany został na cmentarzu Junikowo w Poznaniu[1].
Odznaczenia edytuj
- Odznaka Honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” nadana przez Wojewódzką Radę Narodową w Poznaniu[1]
- Brązowy Medal „Za Zasługi Dla Ligi Obrony Kraju” nadany przez Prezydium Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju[1]
- Złoty Krzyż Zasługi nadany przez Radę Państwa[1]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2016)[1][3]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polski za ratowanie Żydów podczas II wojny światowej (2016)[4]
- Medal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” przyznany przez Instytut Jad Waszem w Jerozolimie (1997), wyróżnienie otrzymały także jego siostry: Jadwiga Szczeszak, Lucjanna Kuźnicka, Helena Adamczyk, a w 1975 rodzice[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Odszedł Jan Adamczyk, Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata [online], Teatr Muzyczny w Poznaniu, 20 maja 2022 [dostęp 2023-09-05] .
- ↑ „Decyzja była bardzo trudna”. Historia rodziny Adamczyków | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl, maj 2011 [dostęp 2023-09-05] .
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-09-05] .
- ↑ Postanowienie nr rej. 473/2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 października 2016 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2016 r. poz. 1212).
- ↑ „Decyzja była bardzo trudna”. Historia rodziny Adamczyków | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2023-09-05] .