Jan Antoni Radomicki
Jan Antoni Radomicki herbu Kotwicz (ur. 1690 w Kaliszu, zm. 27 kwietnia 1728 w Lublinie[1]) – starosta generalny Wielkopolski w latach 1726–1728, wojewoda inowrocławski w latach 1726–1728, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1727 roku[2], starosta międzyrzecki w 1727 roku[3], starosta mosiński i osiecki[4].
 Kotwicz | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Franciszka Czarnkowska |
| Żona | |
Był synem Andrzeja Aleksandra, wojewody poznańskiego i Franciszki Czarnkowskiej córki Adama Uriela Czarnkowskiego, starosty międzyrzeckiego i osieckiego.
Przed 1712 ojciec przekazał mu starostwo osieckie. 23 lutego 1712 był marszałkiem sejmiku województw wielkopolskich w Środzie. Wybrano go wówczas na posła na sejm 1712. W czasie konfederacji tarnogrodzkiej wraz z całą rodziną stał po stronie Augusta II. W maju 1721 przebywał w Dreźnie u boku Augusta II, na sejmiku średzkim w lutym 1723 został wybrany w skład komisji skarbowej wielkopolskiej w Poznaniu, zabiegał też o urząd o strażnika koronnego. 14 stycznia 1726 stryj Maciej Radomicki zrzekł się na jego rzecz urzędu starosty generalnego wielkopolskiego. Po śmierci ojca w 1726 uzyskał starostwo mosińskie. We wrześniu 1727 został deputatem z województwa poznańskiego do Trybunału Koronnego, po czym z początkiem października jednogłośnie wybrano go w Piotrkowie na marszałka Trybunału. 19 marca 1728 zakończył piotrkowską kadencję Trybunału, 12 kwietnia był już w Lublinie, gdzie przewodniczył małopolskiej kadencji Trybunału Koronnego podczas trwania której zmarł. Pochowany został w rodzinnym majątku w Konarzewie.
Około 1720 poślubił Dorotę Bronisz, córkę Piotra Jakuba kasztelana kaliskiego. Z małżeństwa urodziło się 3 dzieci: Franciszka, późniejsza żona Władysława Józefa Szołdrskiego (zm. 1757), wojewody inowrocławskiego; Anna, późniejsza żona Augustyna Działyńskiego, wojewody kaliskiego oraz Władysława Rocha Gurowskiego, marszałka wielkiego litewskiego. Jedyny syn Augustyn (1726–1728), zmarł w wieku 2 lat. Wdowa po śmierci Radomickiego wyszła powtórnie za mąż za Stanisława Jabłonowskiego wojewodę rawskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 131.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo międzyrzeckie wraz z Dorotą Bronisz, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 111.
- ↑ Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku, opr. Krzysztof Mikulski, Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 227.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Dygdała, "Radomicki Jan Antoni (1691?-1728)" [w] Polski Słownik Biograficzny tom XXIX wyd. 1986 s.725 wersja elektroniczna
- Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej" (tom 15, str. 121-122, Radomiccy herbu Kotwicz)