Jan Babirecki (ur. 1855 w Dzikowie, zm. 28 lipca 1902 w Pstrągowej koło Czudca)[1][2] – polski pedagog i autor map historycznych Polski.

Jan Babirecki
Data i miejsce urodzenia

1855
Dzików

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1902
Pstrągowa

Zawód, zajęcie

pedagog

Życiorys edytuj

Uczęszczał do szkół w Rzeszowie i Tarnowie, studiował w Wiedniu i Krakowie, gdzie po ich ukończeniu nauki przez kilkanaście lat prowadził zakład wychowawczy dla młodzieży. Przez pewien czas był kierownikiem prywatnego gimnazjum.

Pracował nad geografią historyczną Polski, a owocem jego pracy były mapy Polski m.in. „Polska w r. 1772“, W wieku XIV i XV w., po kongresie wiedeńskim itd. Miał zamiar wydać atlas historyczny Polski, ale choroba serca przerwała rozpoczętą pracę.

Wybrane prace edytuj

Przypisy edytuj

  1. Zmarli. Jan Babirecki Kurier Lwowski 1902 nr 216 s. 4
  2. Kronika. Jan Babirecki Głos rzeszowski 1902 nr 32z 10 sierpnia s. 2
  3. Teatr. Literatura. sztuka. Mapa Rzeczypospolitej.. Kurier Lwowski 1896 nr 1

Linki zewnętrzne edytuj