Wikipedia

Jan Borysewicz

polski gitarzysta, wokalista i kompozytor
(Przekierowano z Jan Borysewicz (muzyk))

Jan Józef Borysewicz, ps. Jan Bo (ur. 17 kwietnia 1955 we Wrocławiu[1]) – polski wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor, wirtuoz gitary, autor tekstów piosenek.

Jan Borysewicz
Ilustracja
Jan Borysewicz (2022)
Pseudonim

Jan Bo

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1955
Wrocław

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, gitara rezofoniczna, mandolina, ukulele, fortepian, instrumenty klawiszowe, perkusja

Gatunki

rock, hard rock, soft rock, pop-rock, pop, rap rock, blues-rock, muzyka filmowa, muzyka świąteczna

Zawód

muzyk, kompozytor

Aktywność

od 1970

Wydawnictwo

PolJazz, Polmark, Digiton, Bo Production, Starling S.A., BMG Poland, Sony Music Entertainment Poland, Step Records, Universal Music Polska, Agencja Artystyczna MTJ, Polskie Radio / Agencja Muzyczna Polskiego Radia

Powiązania

Jacek Baran, Andrzej Mogielnicki, Izabela Trojanowska, Grzegorz Ciechowski, Jacek Skubikowski, Urszula, Paweł Kukiz, Piotr Cugowski, Rozbójnik Alibaba, Rafał Brzozowski, Damian Ukeje, Piotr Rogucki, Wojciech Cugowski, Piotr Fronczewski, Pati Yang

Zespoły
Nurt (1972)
Katia und Roman (1972–1973)
Super Pakt (1974)
Apokalipsa (1975–1977)
Budka Suflera (1978–1981)
Lady Pank (1981–1991, od 1994)
Obywatel G.C. (1986)
Jan Bo (od 1988)
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Lider i współzałożyciel zespołu Lady Pank[2]. Autor solowego projektu Jan Bo. Grał także z innymi wykonawcami, m.in. z Grzegorzem Ciechowskim, Jackiem Skubikowskim, Urszulą i Ewą Bem. Twórca warsztatów muzycznych Fundacja Akademia Jana Borysewicza[3][4].

Życiorys edytuj

Dzieciństwo edytuj

Urodził się we Wrocławiu, a dorastał na wrocławskim Sępolnie[5][6]. Ma starszą o trzy lata siostrę Halinę i miał starszego o dwa lata brata Andrzeja[7]. Początkowo planował zostać perkusistą, jak jego ojciec – Michał Borysewicz (zm. 1990[8] w wieku 62 lat wskutek rozległego zawału serca[9]), który amatorsko grał na perkusji w zespole jazzowym[5][10], a ponadto ukończył szkołę teatralną[11]. W wieku 14 lat uczestniczył w perkusyjnych warsztatach muzycznych w Chodzieży, które prowadził Janusz Stefański[5].

Gdy miał 13 lat, jego matka zachorowała na stwardnienie rozsiane[5][10]. W wieku 16 lat podjął pracę zarobkową w charakterze malarza pokojowego, aby wesprzeć rodzinę finansowo[12][13]. Pracował także w drukarni[14].

Grą na gitarze zainteresował go brat Andrzej, który nauczył go akordów utworu „Dom wschodzącego słońca”[15][11]. Naukę gry kontynuował pod okiem Mariana Koniecznego w Domu Kultury na Sępolnie[12]. Jednocześnie trenował boks w Gwardii Wrocław[16].

Kariera zawodowa edytuj

Gdy miał 17 lat, podczas jednego występów we wrocławskim domu kultury został dostrzeżony przez Jacka Barana, ówczesnego wokalistę zespołu Nurt, który zaoferował mu dołączenie do grupy[12]. Oficjalnie zadebiutował w formacji w 1972 r., jednorazowo zastępując Aleksandra Mrożka podczas koncertu zespołu, na którym zagrał bez wcześniejszej próby[17]. W tym czasie doskonalił swoją grę pod okiem Jerzego Kaczmarka[18]. Gdy miał 17 lat, wyjechał do NRD, gdzie przez kolejne osiem lub dziewięć miesięcy koncertował z duetem Katia und Roman[18][19]. Po jednym z koncertów został dostrzeżony przez bluesmana Alexisa Kornera, który zaoferował mu 10 występów w Niemczech i Wielkiej Brytanii, jednak Borysewicz odmówił, nie będąc pewnym swoich umiejętności[18][20]. W 1974 roku został gitarzystą Super Paktu (zespołu powstałego w wyniku przekształcenia grupy big-bitowej Pakt), w którym grał m.in. z Andrzejem Pluszczem[21][22].

W latach 1975–1977 grał w zespole Ireneusza Dudka Apokalipsa[11][23][24]. Po dwóch latach grania w zespole otrzymał propozycję współpracy z Budką Suflera, której został gitarzystą w 1978[11][25] roku. Z zespołem koncertował po Polsce, a także po Holandii i Niemczech Zachodnich[26], poza tym nagrał trzy albumy studyjne: Na brzegu światła, Ona przyszła prosto z chmur, Za ostatni grosz i skomponował dla grupy utwory: „Nie wierz nigdy kobiecie”[27], „Nie ma końca tej podróży” i „Bez satysfakcji”[28]. Piosenki zwiastowały przyszły styl Lady Pank, którego koncepcja rodziła się podczas ostatnich miesięcy gry Borysewicza w Budce[28]. O ile „Nie wierz nigdy kobiecie” okazał się być jednym z największych przebojów zespołu[27], grupa z rezerwą podeszła do pozostałych kompozycji Borysewicza – umieściła je jedynie na pojedynczych singlach, co stało się zarzewiem konfliktu, po którym Borysewicz opuścił zespół, a wraz z nim Andrzej Mogielnicki, autor tekstów[28]. Jeszcze w okresie współpracy z Budką, w 1979[29] roku odbył trasę koncertową po ZSRR z Tadeuszem Nalepą i jego zespołem Breakout[25][30]. Zaraz po odejściu z Budki Suflera dostał propozycję grania w zespole Perfect, ale ją odrzucił, bo zamierzał założyć własny zespół[31].

W grudniu 1981 roku podczas sesji nagraniowej płyty Układy Izabeli Trojanowskiej nagrał piosenkę „Mała Lady Punk”, w którym wykonał m.in. partie wokalne[32]. Utwór stał się przebojem radiowym i sprowokował Borysewicza do uformowania zespołu[33]. W 1982 roku, za namową Mogielnickiego, obsadził Janusza Panasewicza jako wokalistę w formowanej przez siebie kapeli[34]. Pozostałych muzyków sprowadził m.in. z Oddziału Zamkniętego[35], a skład formacji kompletował przez rok[36]. Ostatecznie uformował zespół Lady Pank[32] (nazwę zainspirował tytuł piosenki „Mała Lady Punk”)[33], z którym w 1983 roku wydał pierwszy album, nazwany tak samo jak zespół. Album osiągnął ogromny sukces komercyjny, a większość umieszczonych na nim utworów zajęła wysokie miejsca na listach przebojów[37][38]. Borysewicz zwyciężył w plebiscycie magazynu „Non Stop” w kategoriach: kompozytor, autor tekstów, wokalista i instrumentalista[39]. W 1984 roku wraz z Panasewiczem nagrał ścieżkę dźwiękową z własną muzyką do filmu animowanego O dwóch takich, co ukradli księżyc[40]. W nagraniach zagrał na wszystkich instrumentach[40], dlatego album traktuje się jako jego pierwszy, solowy projekt[41]. Z Panasewiczem wystawił także spektakl muzyczny pt. „Jacek i Placek, czyli Lady Pank w poszukiwaniu krainy leniuchów”. W maju 1986 za utwór „Minus Zero” otrzymał nagrodę dla najlepszego kompozytora na Tokyo Music Festivalu[42].

Zobacz więcej w artykule Lady Pank, w sekcji Historia.

1 czerwca 1986 roku podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu pijany Borysewicz obnażył przyrodzenie przed publicznością oraz zwyzywał ze sceny zaczepiających go widzów[43][44]. Wydarzenie wywołało ogólnopolski skandal, a działalność Lady Pank na mocy decyzji Ministerstwa Kultury i Sztuki została zawieszona[45]. Tuż po zawieszeniu działalności zespołu wziął udział w nagraniach albumów: Złe słowa Jerzego Skubikowskiego i Obywatel G.C. Grzegorza Ciechowskiego[46]. W 1987 roku współtworzył projekt Nasz wspólny świat z udziałem m.in. zespołów Lombard, TSA i Kombi[47]. Został uznany kompozytorem roku w plebiscycie tygodnika „Zarzewie” oraz kompozytorem i instrumentalistą roku w rankingu magazynu „Non Stop”[48].

W 1988 roku rozpoczął solowy projekt muzyczny pod szyldem Jan Bo. Wydał album pt. Królowa ciszy, zawierający jego autorskie utwory świąteczne[49]. Niedługo potem rozpoczął pracę nad muzycznym projektem BO-Session, w którym zamierzał zaprezentować autorskie wykonania kompozycji Milesa Davisa, Johna Coltrane’a oraz Jimiego Hendriksa[50]. Projekt nie został jednak dokończony, a jedynym owocem tej sesji był nigdy niewydany utwór „Ezy Rider” Hendrixa w interpretacji Borysewicza[50]. W 1992 roku wydał drugą solową płytę pt. Wojna w mieście[51], a w 1995 roku – album pt. Moja wolność[52]. Również w 1995 brał udział w nagraniach albumu pt. Tribute to Eric Clapton[53]. Był producentem autorskiej składanki Być wolnym (1997), do której nagrania zaprosił przedstawicieli różnych nurtów polskiego rocka[50], w tym zespoły: Perfect, Acid Drinkers, Big Cyc, T.Love i Oddział Zamknięty oraz Pawła Kukiza, Roberta Gawlińskiego i Urszulę[54]. W 1999 roku na zaproszenie Mieczysława Jureckiego wziął udział w nagraniach albumu pt. 12 sprawiedliwych[55].

W 2002 roku nagrał z Pawłem Kukizem ścieżkę dźwiękową do filmu E=mc² oraz wystąpił gościnnie z Dariuszem Michalczewskim na koncercie zespołu Scorpions w utworze „Rock You Like a Hurricane”[56]. W 2003 roku nagrał z Pawłem Kukizem popową płytę pt. Borysewicz & Kukiz, która osiągnęła duży sukces komercyjny, sprzedając się w blisko 100 tys. egzemplarzy[56]. Promowali ją przebojami „Jeśli tylko chcesz” i „Bo tutaj jest, jak jest”[56], a także koncertami w Polsce i USA, gdzie wystąpili dla amerykańskiej Polonii[57]. Oprócz tego wystąpili w duecie jako jurorzy w jednym z odcinków programu Szansa na sukces[57], a w 2004 roku zostali zakwalifikowani do koncertu „Top” podczas festiwalu TOPtrendy 2004, zajmując piąte miejsce w zestawieniu najchętniej kupowanych albumów w poprzednim roku; nie wystąpili w koncercie, bo jeszcze przed festiwalem zakończyli działalność projektu[58]. W lipcu 2006 roku dali wspólny koncert w Gdańsku, a kolejne dwa zagrali w 2007[59] roku.

 
Jan Borysewicz na scenie we Wrocławiu (2006)

W czerwcu 2004 roku wystąpił podczas koncertu jubileuszowego Krzysztofa Krawczyka pt. „To co w życiu ważne” odbywającego się w ramach festiwalu piosenki w Sopocie[58]. W 2008 był jednym z jurorów muzycznego talent-show Nowa Generacja[60][61][62]; uchodził za najłagodniejszego wśród jurorów programu[63]. Również w 2008 roku brał udział w nagraniach albumów Rock Loves Chopin i Hey Jimi – polskie gitary grają Hendrixa oraz wydał płytę pt. W hołdzie Tadeuszowi Nalepie, do której nagrania zaprosił kilku innych wykonawców[64].

 
W trakcie koncertu pamięciowego z okazji imienin śp. Jacka Skubikowskiego w Salonie Empik Junior w Warszawie (2008)

W lutym 2010 roku pod szyldem projektu Jan Bo wydał album pt. Miya, do którego nagrania zaprosił m.in. Piotra Cugowskiego (wokal w utworze „Masz się bać”) i Urszulę Rembalską (duet wokalny w utworze „Pajacyk”)[65]. Płytę promował singlem „Miłości żar”, do którego zrealizował teledysk[66]. W 2013 roku zapowiedział drugi album nagrany z Pawłem Kukizem, jednak nigdy nie doszło do jego wydania[67]. 3 czerwca 2013 roku premierowo zaprezentował utwór „Kryzysowy”, który nagrał z zespołem Video[68]. W 2014 roku został zaproszony przez Roberta Mączyńskiego do nagrania wspólnego albumu pt. Bal Maturalny. Album był sygnowany szyldem Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz i osiągnął sukces komercyjny, otrzymując status platynowej płyty[69]. 27 listopada 2015 roku do sprzedaży trafił debiutancki album duetu Borysewicz & Brzozowski, zawierający 11 utworów oscylujących wokół stylistyki pop-rockowej[70]. Wydawnictwo promował singiel „Słowa na otarcie łez”[71].

23 września 2016 roku wydał kolejny solowy album spod szyldu Jan Bo – Kawa i dym, do realizacji którego zaprosił wokalistów: Piotra Roguckiego, Igora Herbuta, Piotra Cugowskiego, Damiana Ukeje i Joannę Lazar[72]. 27 maja 2017 roku brał udział w otwarciu gali KSW 39 na Stadionie Narodowym w Warszawie, wykonując utwór „Zamki na Piasku” w towarzystwie Damiana Ukeje w roli wokalisty[73].

W 2018 roku wystartował z projektem Akademia Jana Borysewicza[74], w którym oferuje warsztaty muzyczne połączone z koncertami[75]. 28 października zagrał koncert z okazji 30-lecia koncertów w Radiowej Trójce spod szyldu Jan Borysewicz i Przyjaciele, w którym wystąpili z nim: Maciej Maleńczuk, Małgorzata Ostrowska, Wojciech Cugowski, Piotr Rogucki czy Dariusz Kozakiewicz[76]. 25 grudnia miała miejsce premiera singla zespołu Red Lips „Gdy nie dzwonisz” z gościnnym udziałem Borysewicza, który skomponował tę piosenkę[77].

10 września 2021 roku wraz z Piotrem Fronczewskim wypuścił nową wersję utworu „Nie wierz nigdy kobiecie”, która zapowiadała kompilację pt. Wszystkie oblicza Jana Borysewicza[78]. Album został wydany z okazji 50-lecia pracy artystycznej muzyka. Drugim singlem z płyty był utwór „Pocztówka”[79]. 4 kwietnia 2022 roku odbył się solowy koncert Borysewicza z zaproszonymi przez niego gośćmi; zagrali Piotr Cugowski, Anna Wyszkoni i Dawid Karpiuk[80].

 
Od lewej: Leszek Cichoński i Jan Borysewicz, Gitarowy Rekord Guinnessa (2022)

28 września 2022 roku ukazała się książka pt. „Mniej obcy”, pierwsza autoryzowana biografia Jana Borysewicza będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Marcina Prokopa[81]. W 2023 roku Borysewicz i Prokop otrzymali nagrodę Best Stream Awards w kategorii Audiobook biografia/autobiografia[82].

28 lipca 2023 roku w Szczecinku został odsłonięty mały mural z podpisem Jana Borysewicz przedstawiający rozmazaną gitarę autorstwa Agaty Lewandowskiej[83].

16 września 2023 roku ukazał się singiel zespołu House of Death pt. „Ash Caravan”, w nagraniu którego Borysewicz wziął gościnny udział[84].

Charakterystyka muzyczna i inspiracje edytuj

 
Od lewej: Wojciech Łuczaj-Pogorzelski, Dariusz Kozakiewicz, Jan Borysewicz

W młodości zafascynował się grą Jimiego Hendriksa, Johna Coltrane’a[85], Milesa Davisa[86], a także grup Breakout, Cream, Deep Purple i Led Zeppelin[66][85]. Jego muzycznym idolem był Aleksander Mrożek z zespołu Nurt[12], poza tym cenił sobie twórczość zespołu SBB, a szczególnie umiejętności gitarzysty grupy – Apostolisa Antimosa[18]. Na przełomie lat 70. i 80. zainteresował się grą zespołów The Police i Dire Straits oraz Marka Knopflera[87]. Ceni sobie twórczość grup AC/DC, Aerosmith, Bad Company, Black Sabbath, Bon Jovi, Creedence Clearwater Revival, Rush, Soundgarden, Toto, Van Halen, a także solistów takich jak Eric Clapton, Jeff Beck, Tom Petty[65][88][89]. Jego ulubionym wokalistą jest Paul Rodgers[88], a muzycznym autorytetem był Tadeusz Nalepa[90].

W swojej twórczości nagrywa m.in. utwory pop-rockowe i rockowe ballady, sięgał też po brzmienia nowofalowe, swingowe, ska i bluesowe[91], a także country i pop[92]. Podczas współpracy z Budką Suflera nagrywał swoje pierwsze gitarowe solówki[87], poza tym zadebiutował jako kompozytor, tworząc piosenki „Nie wierz nigdy kobiecie”, „Nie ma końca tej podróży” i „Bez satysfakcji”, do których teksty napisał Andrzej Mogielnicki[27][28]. Komponując te utwory, inspirował się dziełami zespołów The Police, Dire Straits i The Rolling Stones[28]. Inne kompozycje inspirowane twórczością The Police zamieścił również na pierwszych singlach Lady Pank (aranżując utwór „Minus 10 w Rio” inspirował się kompozycją „Walking on the Moon”) oraz na debiutanckiej płycie zespołu. W nagraniach wykorzystał efekt modulacyjny Boss CE-1 (Chorus), którego brzmienie w kolejnych latach stało się jego znakiem rozpoznawczym[93]. Na albumie Obywatel G.C. (1986) Grzegorza Ciechowskiego zaprezentował ostrzejsze i agresywniejsze brzmienia gitarowe niż na albumach Lady Pank oparte na przesterowanych gitarach[46]. Na swoim pierwszym solowym albumie pt. Królowa ciszy (1989) umieścił autorskie kolędy i pastorałki, a w melodiach podkreślił brzmienia klawiszy kosztem gitary[49]. Inspiracją do napisania tej płyty była pielgrzymka na Jasną Górę, na którą udał się w 1986[94] roku.

W 1992 roku na albumie Wojna w mieście nawiązał częściowo do twórczości Jimiego Hendrixa, nagrał wiele wirtuozerskich solówek, wykorzystał szereg efektów gitarowych, zagrał m.in. slidem i po raz pierwszy ujawnił się jako autor tekstów[95].

Na albumie Borysewicz & Kukiz (2003) wraz z Pawłem Kukizem umieścili utwory popowe i pop-rockowe[56].

Michał Grzesiek na łamach książki biograficznej pt. Lady Pank. Biografia nieautoryzowana określił Borysewicza „pełnokrwistym rockandrollowcem, nieco narcystycznym, ale w swoim narcyzmie szczerym i autentycznym” oraz „żywą legendą rodzimej sceny rockowej”[86]. Dziennikarz Kuba Wojewódzki określił go za to mianem „polskiego Keitha Richardsa”[58], z czym sam muzyk się nie zgadza[96].

Instrumentarium edytuj

 
Marshall JCM800, jeden z modeli wzmacniaczy, z którego korzystał Jan Borysewicz

Pierwszą gitarą Jana Borysewicza była gitara elektryczna stylizowana na Fendera Stratocastera wykonana przez wrocławskich lutników[97]. W pierwszych latach grania w Budce Suflera wykorzystywał Gibsona SG[potrzebny przypis]. W 1979 roku zakupił od Dariusza Kozakiewicza[potrzebny przypis] oryginalny model gitary Fender Stratocaster z 1978 roku, która przez kolejne dziesięć lat była jego głównym instrumentem. Gitarę wielokrotnie przerabiał. W 1985 roku zamontował w niej maskownicę przedstawiającą flagę japońskiej marynarki wojennej, a następnie przemalował jej korpus. Kolejnych przeróbek dokonywał w 1988. Podczas występów na żywo i nagrań z Lady Pank używał jej wraz z efektem modulacyjnym Boss CE-1 (Chorus), kompresorem dynamiki Boss CS-1[98], wzmacniaczem Marshall z serii JCM (którego różnych wariacji używał w następnych latach[99]) i kolumną Marshall 4x12. W 1989 gitarę oddał przyjacielowi i zastąpił innym modelem Fendera Statocastera[98].

 
Model efektu gitarowego Boss CE-1 (Chorus), którego Jan Borysewicz wykorzystywał w latach 80. XX w. podczas nagrań i koncertów z Lady Pank

W latach 1989–1991 grał na gitarze Steinberger M Series Electric Guitar, z którą wystąpił m.in. w teledysku do utworu „Zawsze tam, gdzie Ty. Równolegle używał Fendera Stratocastera USA jako głównego instrumentu. Od 1991 roku grał na gitarze Jackson USA Soloist[98]. Wykorzystał ją m.in. przy pracy nad albumem Wojna w mieście obok wielu innych modeli gitar elektrycznych i akustycznych, a także szerokiej gamy efektów gitarowych (m.in. Wah-wah)[95].

W kolejnych latach Fender Stratocaster stał się jego instrumentem wiodącym, którego wielokrotnie wykorzystywał w wielu odmianach (w układach przetworników SSS lub HSS[99]). Posiadał m.in. model American Fat Strat Texas Special[100], a obecnie wykorzystuje modele – Lone Star Red (z odciśniętą dłonią swojej córki Alicji na korpusie gitary, tzw. „Czerwona Łapka”[101]), Jeff Beck Signature (ze wstawionym humbackerem przy mostku) i Michael Landau Signature[102]. Sporadycznie sięga po gitary Charvel Eddie Van Halen (na koncertach do utworu „Tacy Sami”) i Ibanez JEM Steve Vai (do utworu „Nana”)[102]. Grał również na gitarach marki Epiphone (modele – Sheraton-II Pro, Supernova[99] i Noel Gallagher Signature[98]).

 
Jan Borysewicz z gitarą „Czerwona Łapka” podczas koncertu Lady Pank w ramach Juwenaliów Politechniki Warszawskiej (2017)

W 2016 roku podczas wywiadu dla Magazynu Gitarzysta przyznał, że używa efektów Strymon Mobius, Strymon Timeline, Electro-Harmonix Extortion, sterownika G-Lab oraz wzmacniaczy Marshall Joe Satriani Signature, Vox AC30 i Fender Twin Reverb[101].

W 2020 roku ukazał się materiał wideo zatytułowany Na czym gra Jan Borysewicz? zrealizowany przez magazyn TopGuitar, w którym muzyk zaprezentował swoje instrumentarium. Podczas prezentacji użył wzmacniaczy Fender ’68 Custom Twin Reverb i Laboga Jan Borysewicz Signature (który muzyk opracował wspólnie z Erykiem Labogą[103]). Gamę efektów poszerzył m.in. o przester Electro-Harmonix Glove[102].

Jan Borysewicz jest kolekcjonerem gitar. Posiada ich około czterdziestu[102]. We wrześniu 2016 roku otrzymał wykonaną specjalnie dla niego gitarę w kształcie Stratocastera, którą wykonał kalifornijski lutnik Pavel Masloviec[98]. W 2021 roku dostał w prezencie od firmy Fender gitarę elektroakustyczną Acoustasonic Jazzmaster[98].

Życie prywatne edytuj

Dwukrotnie żonaty, ma dwoje dzieci. Z pierwszego małżeństwa z Danutą Borysewicz ma córkę, Joannę (ur. 1979)[104]. Drugą żoną została Patrycja Sinkowska (ur. 1973), z którą ma córkę, Alicję (ur. 1997)[105]; dedykował jej utwór „Dla Alicji” z albumu Łowcy głów[106]. W latach 80. przez pięć lat był związany z Honoratą, matką piosenkarki Pati Yang[107][108]. Po drugim rozwodzie związał się z młodszą o ponad 20 lat Magdaleną Glinkowską[109], z którą rozstał się w 2009[110] roku. Do 2011 roku był związany z modelką Patrycją[110]. Od 2016 roku pozostaje w nieformalnym związku z Małgorzatą[111]. Ma dwoje wnuków[112]: Aleksa (ur. jako Sara – na jej cześć skomponował utwór „Mała Lady Sara”[113]) i Nicolę.

Latem 1985 roku przeszedł zawał serca[114]. W grudniu 2005 przeszedł operację koronarografii po kolejnym ataku serca[9]. W 2014 r. trafił do szpitala z przebitym płucem[115]. Problemy zdrowotne zmusiły go do zmiany trybu życia i odstawienia niektórych używek, m.in. papierosów, alkoholu i narkotyków[9].

Kontrowersje edytuj

Borysewicz wielokrotnie występował na koncertach w stanie upojenia alkoholowego[116], a czasem z powodu nietrzeźwości nawet nie stawiał się na zapowiedzianych występach Lady Pank[117]. Z tego względu często bywa określany „naczelnym skandalistą polskiego show-biznesu”[118]. 1 czerwca 1986 roku podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu pijany Borysewicz obnażył się na scenie oraz zwyzywał zaczepiające go wulgarnie osoby z publiczności[43]. W związku z incydentem zespół Lady Pank zmuszony był zawiesić działalność do końca roku, ponieważ Ministerstwo Kultury i Sztuki zabroniło im koncertowania oraz występowania w mediach[119]. Borysewicz został skazany na trzy miesiące aresztu, który uchylono w wyniku amnestii[120]. Skierowano go również na obserwację psychiatryczną[121]. Z powodu tego wydarzenia współpracę z zespołem zakończył Andrzej Mogielnicki[119]. Sam Borysewicz tłumaczył swoje naganne zachowanie tym, że został sprowokowany do niego przez grupkę agresywnych uczestników koncertu, zaś Mogielnicki powrócił do współpracy z grupą dopiero w 2002[122] roku.

1 maja 2004 roku podczas występu z Lady Pank w Sulęcinie na koncercie z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej pokłócił się z burmistrzem miasta i zwyzywał ze sceny urzędników obecnych na wydarzeniu[123]. Incydent odnotowały ogólnopolskie media, a sprawa opisana została m.in. w programie Polsatu Interwencja[123]. Włodarz miasta zapowiedział proces sądowy przeciwko Borysewiczowi, od którego domagał się przeprosin oraz zwrotów kosztów organizacji koncertu w wys. 30 tys. zł[124].

Na początku 2010 roku gościł w audycji Śniadanie mistrzów na antenie radia Eska Rock, a w trakcie rozmowy z Michałem Figurskim wypowiadał wiele wulgaryzmów oraz wyjawił, że spożywa alkohol ze starszą córką, a młodsza zachęca go do porzucenia nałogu; rozmowa wzbudziła obyczajową sensację i zniesmaczyła wielu słuchaczy i media[125][65].

W 2021 muzyk w kontrowersyjny sposób odniósł się do poczynań politycznych Pawła Kukiza po wynikach głosowania ws. Lex TVN. Na swoich portalach społecznościowych zamieścił okładkę płyty Borysewicz & Kukiz z wykreślonym nazwiskiem Pawła Kukiza i podpisem: Niestety ja nie jestem tym zaskoczony, bo nawet jak był moim kolegą to i tak nigdy nie można było na niego liczyć… Boję się o moją Polskę[126]. W tym samym roku zapowiedział album Wszystkie oblicza Jana Borysewicza, na którym miały się znaleźć m.in. utwory duetu Borysewicz & Kukiz z usuniętym wokalem Pawła Kukiza[127].

We wrześniu 2021 roku doszło do przesłuchania Borysewicza w warszawskiej prokuraturze w sprawie oszustw podatkowych. Muzyk usłyszał zarzuty wyłudzenia podatku VAT i posługiwania się fałszywymi fakturami na około 200 tys. złotych i ok. 50 tys. zł niezapłaconego VAT-u. Sprawa dotyczyła promocji trasy koncertowej z wakacji roku 2018. Według ustaleń, Borysewicz świadomie posługiwał się fałszywymi fakturami VAT, aby dopuszczać się oszustw podatkowych. W prokuraturze miał spędzić prawie półtorej godziny, odmawiając komentowania sprawy w mediach publicznych[128].

Nagrody i wyróżnienia edytuj

  • 1983 – Zwycięzca plebiscytu miesięcznika muzycznego „Non Stop” – najlepszy kompozytor, wokalista i instrumentalista[48]
  • 1985 – Nagroda Tokyo Music Festival – najlepszy kompozytor[42]
  • 1987 – Zwycięzca rankingu magazynu „Zarzewie” – kompozytor roku[48]
  • 2007 – Tablica w Alei Gwiazd w Opolu – za całokształt twórczości (z zespołem Lady Pank)[129]
  • 2016 – Bursztynowy Słowik – za całokształt twórczości artystycznej (z zespołem Lady Pank)[130]
  • 2018 – Nagroda z okazji jubileuszu 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[131]
  • 2018 – Nagroda Top of the Top Sopot Festival z okazji jubileuszu wydania pierwszej płyty zespołu Lady Pank (z zespołem Lady Pank)[132]
  • 2019 – Nagroda „Człowieka Ze Złotym Uchem” – za „wybitne dokonania w dziedzinie produkcji i szczególną wrażliwość muzyczną”[133]
  • 2023 – Tablica w Alei Gwiazd w Nowej Soli – za całokształt twórczości artystycznej[134]
  • 2023 – Nagroda Best Stream Awards – w kategorii Audiobook biografia/autobiografia za książkę „Mniej Obcy”[82]

Dyskografia edytuj

Zobacz więcej w artykule Lady Pank, w sekcji Dyskografia.
Zobacz więcej w artykule Jan Bo, w sekcji Dyskografia.

Albumy edytuj

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Sprzedaż Certyfikat
POL
Borysewicz & Kukiz (oraz Paweł Kukiz)
  • Data: 24 lutego 2003[135]
  • Wydawca: BMG Poland
 1[136]
Bal maturalny (oraz Rozbójnik Alibaba)
  • Data: 14 listopada 2014[139]
  • Wydawca: Step Records
 4[140]
Borysewicz & Brzozowski (oraz Rafał Brzozowski)
  • Data: 27 listopada 2015[143]
  • Wydawca: Universal Music Polska
 –
Wszystkie oblicza Jana Borysewicza (kompilacja)
  • Data: 8 października 2021
  • Wydawca: Agora
 3[144]
„–” album nie był notowany.

Single edytuj

Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[145] 		SLiP
[146] 		30 ton
[147]
„Stanie się cud” (oraz Marek Piekarczyk i inni)[148] 1987 – – – –
„Choćby nie wiem co” (oraz Robert Gawliński i Janusz Panasewicz)[149] 1997 – – – Być wolnym
„Niby jestem, niby nie” (oraz Paweł Kukiz) 2002 – 47 – Borysewicz & Kukiz
„Bo tutaj jest jak jest” (oraz Paweł Kukiz) 2003 1 1 3
„Jeśli tylko chcesz” (oraz Paweł Kukiz) 13 21 4
„Nie gniewaj się Janek” (oraz Paweł Kukiz) 2004 – 12 2
„Jest taki dzień” (oraz Paweł Kukiz) 43 – 7
„Kryzysowy” (Video, gościnnie: Jan Borysewicz)[150] 2013 – – X Doskonale wszystko jedno
„That Body” (oraz Robert M)[151] 2014 – – –
„Uciec stąd” (oraz Rozbójnik Alibaba; gościnnie: Sobota)[152] – – Bal maturalny
„Młodość” (oraz Rozbójnik Alibaba; gościnnie: Paweł Kukiz, Pih)[153] – –
„Gdy nie dzwonisz” (Red Lips, gościnnie: Jan Borysewicz) 2018 – – –
„Wakacyjna miłość” (oraz Izabela Trojanowska)[154] 2019 – –
„Nie wierz nigdy kobiecie” (oraz Piotr Fronczewski)[78] 2021 X – Wszystkie oblicza Jana Borysewicza
„Pocztówka”[155] –
„–” utwór nie był notowany.
„X” lista nie istniała w danym okresie.

Inne edytuj

Album Rok Uwagi Źródło
Budka Suflera – Na brzegu światła 1979 gitara (jako członek zespołu) [156]
Budka Suflera – Ona przyszła prosto z chmur 1980 gitara (jako członek zespołu) [157]
Izabela Trojanowska – Iza 1981 gitara [158]
Budka Suflera – Za ostatni grosz 1982 gitara (jako członek zespołu) [159]
Izabela Trojanowska – Układy gitara, aranżacja;

śpiew i muzyka w utworze „Obejdzie się bez łez”

[160]
Obywatel G.C. – Obywatel G.C. 1986 gitara [161]
Jacek Skubikowski – Złe słowa gitara [162]
Krzak – Ostatni koncert 1987 gitara [163]
Fotoness – When I Die 1988 gitara [164]
Top One – No disco 1990 gitara w utworach „Światła wielkich miast”, „Fred Kruger” i „Złudne prawdy” [165]
Jacek Skubikowski – Omen gitara [166]
Mona Mur – Warsaw 1991 gitara [167]
Edyta Bartosiewicz – Love 1992 gitara w utworach „Good Bye to the Roman Candles”,
„Emmilou”, „Blues for You” i „Take My Soul with You” 		[168]
Małgorzata Rutkowska – Strange Girl gitara w utworze „It’s Wrong” [169]
Jacek Skubikowski – Uczciwa bieda 1993 gitara w utworach „Uczciwa bieda”, „Nawet nie pytaj”, „Sama”,
„Albo nigdy nikt”, „Za każdy dzień za każdy szept”, „Cztery łóżka” 		[170]
Chłopcy z Placu Broni – Kocham Cię gitara w utworze „Jezioro szczęścia” [171]
Subway – Biegnę i płonę 1994 gitara w utworze „A na plaży... (Anna)” oraz „Light My Fire” [172]
Cytadela – Cytadela gitara w utworach „I Used To Use To” oraz „Stranger 27” [173]
Majka Jeżowska – A ja wolę moją mamę 1995 gitara w utworach „A ja wolę moją mamę” oraz „Kto się przezywa” [174]
Wojtek Pilichowski – Granat 1996 gitara w utworze „Marcus” [175]
Urszula – Urszula akustycznie gitara [176]
Być wolnym (kompilacja) 1997 gitara w utworach „Choćby nie wiem co”, „W milczeniu żyjemy”,
„Byś imię miał”, „Zbyszek kieliszek koleżanka szklanka” i „Blustery Nite Tour” 		[177]
Andrzej Piaseczny – Piasek 1998 gitara w utworze „Wciąż bardziej obcy”
Mieczysław Jurecki – 12 sprawiedliwych gitara w utworach „Spacer z żółwiem” oraz „Rock and Roll Part Two” [178]
E=mc² (ścieżka dźwiękowa) 2002 utwory „Niby jestem niby nie” oraz „Jeśli tylko chcesz” [179]
Krzysztof Krawczyk – To, co w życiu ważne 2004 gitara w utworze „Przytul mnie życie” [180]
Jajco i giganci – Czerwony autobus 2005 gitara w utworze „Czerwony autobus” [181]
Homo Twist – Matematyk 2008 gitara w utworze „Dwieście złotych” [182]
Rock Loves Chopin (kompilacja) gitara [183]
W hołdzie Tadeuszowi Nalepie (kompilacja) gitara w utworze „Piękno” [184]
Bracia – Zmienić zdarzeń bieg (reedycja) 2014 autor utworu „Niepisane” [185]
Video – Doskonale wszystko jedno (edycja specjalna) 2016 autor kompozycji „Wieczór” i „Synowie matki złej” [186]
Izabela Trojanowska – Na skos muzyka, gitara, gitara basowa [187]
Anna Wyszkoni – Jestem tu nowa 2017 autor kompozycji „Nie chcę cię obchodzić” [188]
Anna Wyszkoni – Nieznośna lekkość hitu 2019 autor kompozycji „Księżyc nad Juratą” [189]
Piotr Cugowski – 40 2019 autor kompozycji „Daj mi żyć” [190]
Muchy – Szaroróżowe[191] 2021 gitara w utworze „Szaroróżowe” [192]
Gromee x Wac Toja x Sara Chmiel x Jan Borysewicz - Sztuka Latania 2022 muzyka, gitara [193]
House of Death – Into The Fire 2023 gitara w utworze „Ash Caravan” [84]

Filmografia edytuj

Kompozytor edytuj

Przed kamerą edytuj

Wykonanie muzyki edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jan Borysewicz. filmpolski.pl. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
  2. ↑ Oficjalna strona zespołu LADY PANK » HISTORIA [online], Oficjalna strona zespołu LADY PANK [dostęp 2020-05-16] (pol.).
  3. ↑ Akademia Jana Borysewicza – pierwsza edycja warsztatów za nami [online], Muzyk.net, 21 stycznia 2019 [dostęp 2019-10-22] (pol.).
  4. ↑ Jan Borysewicz – strona oficjalna – Fundacja Akademia Jana Borysewicza [online], Jan Borysewicz – strona oficjalna [dostęp 2020-05-16] (pol.).
  5. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 10–11.
  6. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 13.
  7. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14, 26–27.
  8. ↑ Borysewicz Michał [online] [dostęp 2021-09-11] (pol.).
  9. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 409–411.
  10. ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14.
  11. ↑ a b c d Robert Migdał, Janek z Sępolna najpierw grał na perkusji. Czy gwiazdor wróci do Wrocławia? [online], Gazeta Wrocławska, 8 marca 2015 [dostęp 2020-05-16] (pol.).
  12. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 12–13.
  13. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 89.
  14. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 30.
  15. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14–15.
  16. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 26.
  17. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 25–26.
  18. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 14–15.
  19. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 43, 55.
  20. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 59.
  21. ↑ Biografia Grupa PAKT [online], Last.fm [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  22. ↑ Bigbeatowiec, Polski bigbit i nie tylko: Pakt [online], Polski bigbit i nie tylko, 18 grudnia 2011 [dostęp 2023-10-24].
  23. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 59–62.
  24. ↑ Apokalipsa (2) [online], Discogs [dostęp 2020-05-10] (ang.).
  25. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 16–17.
  26. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 81, 88.
  27. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 21.
  28. ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 22–23.
  29. ↑ Skład Breakout [online], www.blues.pl [dostęp 2023-10-24].
  30. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 47, 97.
  31. ↑ Dzień Dobry TVN, Kowalska, Markowski i Lady Pank! [online], dziendobry.tvn.pl, 16 czerwca 2018 (pol.).
  32. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 24–25.
  33. ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 126.
  34. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 30, 34, 40.
  35. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 42–43.
  36. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 76.
  37. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 72.
  38. ↑ LP3 – Statystyki dla wykonawcy Lady Pank. lp3.pl. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-05)]. (pol.).
  39. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 89.
  40. ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 272.
  41. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 228.
  42. ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 262.
  43. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 200–201.
  44. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 273–275.
  45. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 208.
  46. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 218.
  47. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 247–250.
  48. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 254.
  49. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 277.
  50. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 339.
  51. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 294.
  52. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 326.
  53. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 327.
  54. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 340.
  55. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 366.
  56. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 384–387.
  57. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 388.
  58. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 402.
  59. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 414, 431–432.
  60. ↑ Utalentowane zespoły pokażą się w Czwórce [online], tvpolsat.info (pol.).
  61. ↑ GSMONLINE.PL, Era sponsoruje nowy program muzyczny w TV4 [online].
  62. ↑ Finał „Nowej Generacji” w TV4 [online], Media2.pl (pol.).
  63. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 435.
  64. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 446.
  65. ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 454–455.
  66. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 456–457.
  67. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 485–487.
  68. ↑ Kryzysowy – Video i Jan Borysewicz. Posłuchaj najnowszej piosenki Jana Borysewicza z Lady Pank i Video [AUDIO] [online] [dostęp 2018-10-21].
  69. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – Wyróżnienia – Platynowe płyty CD – Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2018-10-21].
  70. ↑ INTERIA.PL, Jan Borysewicz: Rafał Brzozowski zamiast Pawła Kukiza [online] [dostęp 2018-10-21] (pol.).
  71. ↑ Borysewicz Brzozowski – Slowa Na Otarcie Lez. [dostęp 2018-10-21].
  72. ↑ Kawa i dym [online], empik.com [dostęp 2018-10-21] (pol.).
  73. ↑ Teraz Rock, KSW 39: Tak Borysewicz i Ukeje otworzyli galę! „Zamki na piasku” na PGE Narodowym – Teraz Muzyka [online], terazmuzyka.pl [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-08] (pol.).
  74. ↑ Warsztaty gitarowe „Akademia Jana Borysewicza” – Muzyk.net, „Muzyk.net”, 25 września 2018 [dostęp 2018-10-21] (pol.).
  75. ↑ Mirosław Dragon, Jan Borysewicz zagra w Namysłowie. Zapisz się na warsztaty muzyczne z gitarzystą Lady Pank, „nto.pl” [dostęp 2018-10-21] (pol.).
  76. ↑ 30 lat koncertów w radiowej Trójce. Jan Borysewicz na finał, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-11-07].
  77. ↑ RED LIPS feat. JAN BORYSEWICZ – „Gdy nie dzwonisz”. Red Lips TV [dostęp 2019-02-01].
  78. ↑ a b Jan Borysewicz i Piotr Fronczewski razem. Kiedy premiera teledysku „Nie wierz nigdy kobiecie”? [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-09-09] (pol.).
  79. ↑ Jan Borysewicz – premiera płyty "Wszystkie oblicza Jana Borysewicza" [online], Rock Kompas, 11 października 2021 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
  80. ↑ ‘Jan Borysewicz + goście (Piotr Cugowski, Ania Wyszkoni, Dawid Karpiuk) „SłuchAM powered by Croma”‘ [online], eWejściówki.pl [dostęp 2022-06-22].
  81. ↑ Książka „Mniej obcy” – pierwsza autoryzowana biografia Jana Borysewicza [online], Wroclaw.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
  82. ↑ a b Lista laureatów [online], Best Stream Awards, lipiec 2023 [dostęp 2023-07-31].
  83. ↑ Rozmazana gitara na ścianie. Za to z podpisem legendy polskiego rocka [online], Temat Szczecinek.com, 28 lipca 2023 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  84. ↑ a b Wyspa.fm, Wyspa.fm - Jan Borysewicz gościnnie na nowym singlu House Of Death! [online], www.wyspa.fm [dostęp 2023-09-16] (pol.).
  85. ↑ a b Jan Borysewicz: więcej do tej książki nie zajrzę [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-09-30] (pol.).
  86. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 5.
  87. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 18–19.
  88. ↑ a b Klasyczna 10 Jana Borysewicza! [online], gazetapl [dostęp 2021-10-22] (pol.).
  89. ↑ Gorzów – Jan Borysewicz: dziękuję Bogu za każdy dzień – informacje, ogłoszenia, praca [online], gorzow.com [dostęp 2021-10-22].
  90. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 418.
  91. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 7.
  92. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 281.
  93. ↑ Maciej Warda | TopGuitar, Sprzęt Jana Borysewicza [online], TopGuitar.pl, 23 czerwca 2020 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
  94. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 246, 279.
  95. ↑ a b Płyta, której nie można (nie) znać – Jan Bo, “Wojna w mieście” [online], Stacja-alienacja, 14 lutego 2013 [dostęp 2023-05-09] (ang.).
  96. ↑ Czy lider Lady Pank lubi Taco Hemingwaya? Jan Borysewicz o współczesnej muzyce, miłości i porównaniach do Keitha Richardsa [online], Dzień Dobry TVN [dostęp 2021-10-22] (pol.).
  97. ↑ Redakcja, Jan Borysewicz: Dzięki Ci, Boże, za dar grania i gitarę [online], Gazeta Krakowska, 25 czerwca 2015 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
  98. ↑ a b c d e f Jan Borysewicz | Equipboard [online], equipboard.com [dostęp 2023-05-09].
  99. ↑ a b c Redakcja | TopGuitar, Zabrzmij jak Jan Borysewicz [online], TopGuitar.pl, 24 lipca 2018 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
  100. ↑ Seksowna pięćdziesiątka [online], Przegląd, 18 kwietnia 2004 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
  101. ↑ a b Jan Borysewicz o płycie "Miłość i Władza", wywiad dla Magazynu Gitarzysta [online], magazyngitarzysta.pl, 2016 [dostęp 2023-05-15] (pol.).
  102. ↑ a b c d Maciej Warda | TopGuitar, Sprzęt Jana Borysewicza [online], TopGuitar.pl, 23 czerwca 2020 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
  103. ↑ Laboga JB20DS combo [online], LABOGA [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  104. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 37.
  105. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 317.
  106. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 357.
  107. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 215.
  108. ↑ INTERIA.PL, Jan Borysewicz: Dorosnąć musiał w dzieciństwie [online] [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-07].
  109. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 426.
  110. ↑ a b Wirtualna Polska Media S.A, Dziewczyna rzuciła Borysewicza! [online], gwiazdy.wp.pl, 2 lutego 2011 [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  111. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 279–280.
  112. ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 324.
  113. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 315.
  114. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 175.
  115. ↑ Jan Borysewicz z poważnymi obrażeniami trafił do szpitala [online], Teraz Muzyka [dostęp 2022-01-03].
  116. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 360, 392, 404, 413, 430, 432, 463, 478–479, 485.
  117. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 450, 452–453, 459, 480, 486.
  118. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 430.
  119. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 208–29.
  120. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 211.
  121. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 205.
  122. ↑ Jan Borysewicz i najgłośniejszy skandal muzyczny PRL [online], gazetapl [dostęp 2019-10-22] (pol.).
  123. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 392.
  124. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 394.
  125. ↑ Borysewicz wciąga nosem! [online], fakt.pl [dostęp 2021-08-21] (pol.).
  126. ↑ Jan Borysewicz nagrał z Pawłem Kukizem płytę. Teraz komentuje: Niestety, ja nie jestem tym zaskoczony [online], gazetapl [dostęp 2021-09-09] (pol.).
  127. ↑ Jan Borysewicz usuwa wokal Pawła Kukiza z ich wspólnego przeboju – Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 25 września 2021 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  128. ↑ Znany muzyk Jan B. usłyszał zarzuty. Chodzi o promocję trasy koncertowej [online], kultura.onet.pl [dostęp 2021-09-09].
  129. ↑ Lady Pank | Miasto Opole [online], www.opole.pl [dostęp 2023-07-31] (niem.).
  130. ↑ Lady Pank z Bursztynowym Słowikiem w Sopocie [online], trojmiasto.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  131. ↑ Nagrody na 100-lecie ZAiKS [online], Press.pl [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  132. ↑ Archiwum 2018 – Top Of The Top [online] [dostęp 2023-11-08] (pol.).
  133. ↑ Jan Borysewicz – Soundedit [online] [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  134. ↑ Święto Solan 2023. Na zakończenie koncert Lady Pank i odsłonięcie gwiazdy Jana Borysewicza [online], Nowa Sól Nasze Miasto, 19 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  135. ↑ Płyta Borysewicz & Kukiz – Borysewicz & Kukiz. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
  136. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 13.04.2004 – 18.04.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-09-04]. (pol.).
  137. ↑ Zasady przyznawania złotych, platynowych i diamentowych płyt [online], ZPAV, 1 maja 2002 [dostęp 2022-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2003-03-11].
  138. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2003 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-11-06].
  139. ↑ Bal Maturalny Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz. itunes.apple.com. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
  140. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 10.11.2014 – 16.11.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
  141. ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień [online], ZPAV, 8 listopada 2017 [dostęp 2022-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-11].
  142. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2017 roku [online], ZPAV [dostęp 2022-06-06].
  143. ↑ Borysewicz & Brzozowski. universalmusic.pl. [dostęp 2015-11-28]. (pol.).
  144. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 08.10.2021 – 14.10.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  145. ↑ LP3 – Statystyki dla wykonawcy Borysewicz & Kukiz. lp3.pl. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (pol.).
  146. ↑ SLiP – Statystyki dla wykonawcy Kukiz. radioszczecin.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
  147. ↑ 30 ton – lista, lista przebojów. rmfpoplista.phorum.pl. [dostęp 2012-09-04]. (pol.).
  148. ↑ Stanie Się Cud. discogs.com. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
  149. ↑ R. Gawliński / J. Panasewicz / J. Borysewicz – Choćby Nie Wiem Co. discogs.com. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
  150. ↑ Video feat. Jan Borysewicz – Kryzysowy [online], youtube.com.
  151. ↑ That Body – Single by Robert M & Jan Borysewicz. itunes.apple.com. [dostęp 2014-05-25]. (ang.).
  152. ↑ Uciec Stąd (feat. Sobota & Jan Borysewicz) – Single Rozbójnik Alibaba. itunes.apple.com. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
  153. ↑ Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz ft. Pih & Paweł Kukiz – Młodość. Step Records [dostęp 2019-02-01].
  154. ↑ Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, 56. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu [online], Stowarzyszenie Autorów ZAiKS [dostęp 2020-08-27].
  155. ↑ Jan Borysewicz z premierowym utworem „Pocztówka”. W klipie pojawił się Olaf Lubaszenko [WIDEO] [online], msn.com [dostęp 2021-10-22].
  156. ↑ Budka Suflera – Na Brzegu Światła. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  157. ↑ Budka Suflera – Ona Przyszła Prosto Z Chmur. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  158. ↑ Izabela Trojanowska – Iza. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-08)]. (pol.).
  159. ↑ Budka Suflera – Za Ostatni Grosz. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  160. ↑ Izabela Trojanowska – Układy. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-22)]. (pol.).
  161. ↑ Obywatel G. C. – Obywatel G. C.. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-30)]. (pol.).
  162. ↑ Jacek Skubikowski – Złe Słowa. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  163. ↑ Ryszard Skibiński Krzak – Ostatni koncert. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-23)]. (pol.).
  164. ↑ Fotoness, The – When I Die. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  165. ↑ Top One – „No Disco” No 1. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  166. ↑ Jacek Skubikowski – Omen. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  167. ↑ https://www.discogs.com/release/1151307-Mona-Mur-Warsaw
  168. ↑ Edyta Bartosiewicz – Love. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)]. (pol.).
  169. ↑ Małgorzata Rutkowska – Strange Girl. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  170. ↑ Jacek Skubikowski – Uczciwa Bieda. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  171. ↑ Chłopcy z placu broni – Kocham Cię. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  172. ↑ Subway – Biegnę i płonę. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  173. ↑ Cytadela – Cytadela. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  174. ↑ Majka Jeżowska – A Ja Wolę Moją Mamę. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  175. ↑ Wojtek Pilichowski – Granat. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  176. ↑ Urszula – Akustycznie. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-27)]. (pol.).
  177. ↑ Być wolnym. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  178. ↑ Mietek „Mechanik” Jurecki – 12 sprawiedliwych. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (pol.).
  179. ↑ Various – E=MC2 (Soundtrack). discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  180. ↑ Krzysztof Krawczyk – To, co w życiu ważne. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
  181. ↑ Jajco I Giganci – Czerwony Autobus. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  182. ↑ Homo Twist – Matematyk. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
  183. ↑ Płyta Rock Loves Chopin – Różni Wykonawcy. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-08-28]. (pol.).
  184. ↑ różni wykonawcy, W Hołdzie Tadeuszowi Nalepie. muzyka.interia.pl. [dostęp 2014-12-24]. (pol.).
  185. ↑ Bracia – Niepisane. Singiel promujący reedycję krążka Zmienić Zdarzeń Bieg. Połsuchaj na EskaROCK.pl!. eskarock.pl. [dostęp 2016-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)]. (pol.).
  186. ↑ Wszystko Jedno – Video – Deezer. deezer.com. [dostęp 2016-05-13]. (pol.).
  187. ↑ Izabela Trojanowska – Na Skos. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
  188. ↑ „Nie chcę cię obchodzić”: Premiera nowej piosenki Ani Wyszkoni dziś w RMF FM! [online], RMF FM [dostęp 2019-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27] (pol.).
  189. ↑ Eurozet Sp, Anna Wyszkoni i nowy singiel Księżyc nad Juratą. W klipie Tomasz Barański – Radio ZET [online], radiozet.pl (pol.).
  190. ↑ Piotr Cugowski udostępnił nowy singiel ‘Daj mi żyć’ [POSŁUCHAJ] [online], Złote Przeboje [dostęp 2019-10-22] (pol.).
  191. ↑ Muchy – Szaroróżowe. 2021. [dostęp 2023-07-31].
  192. ↑ Muchy powracają z utworem “Szaroróżowe”. Gościnnie Bela Komoszyńska i Jan Borysewicz – Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 7 maja 2021 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
  193. ↑ Gromee, Wac Toja, Sara Chmiel i Jan Borysewicz w nowej wersji Sztuki Latania! [online], newsroom.sonymusic.pl [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  194. ↑ Mniej niż zero | Andrzej Titkow [online], ninateka.pl [dostęp 2018-11-07] (pol.).
  195. ↑ Wilki. [dostęp 2018-11-07].

Bibliografia edytuj

  • Wolański R., Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej, Agencja Wydawnicza MOREX, Warszawa 1995, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Borysewicz Jan, s. 22.
  • Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Bukowy Las, 2013. ISBN 978-83-63431-52-5.
  • Jan Borysewicz w bazie Discogs
  • Jan Borysewicz, Marcin Prokop, Mniej obcy, Wydawnictwo Agora, 2022.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Borysewicz&oldid=73222042”