Jan Euzebiusz Chmielewski

Jan Euzebiusz Chmielewski (ur. 16 grudnia 1863 w Święcianach, zm. 1939 w Warszawie) – polski lekarz, neurolog, psychiatra.

Jan Euzebiusz Chmielewski
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1863
Święciany

Data i miejsce śmierci

1939
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 16 grudnia 1863 w Święcianach, w rodzinie Karola Chmielewskiego[1]. W 1888 otrzymał dyplom lekarza. Przez 24 lata, do I wojny światowej, praktykował w Odessie, w tamtejszym szpitalu miejskim, jako kierownik oddziału chorób nerwowych i psychicznych. Być może kierował również szpitalem w Limanie Kujalnickim. Po powrocie do Polski osiadł w Warszawie, pracował w Ubezpieczalni Społecznej nr 1. Przed II wojną światową był radcą ministerialnym w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej[2].

W 1939 podczas oblężenia Warszawy popełnił razem z żoną samobójstwo.

Prace edytuj

  • K kazuistikie diegienieratiwnych psichozow. Arch Psichiatrii, Newrołogii i Sudiebnoj Psichopatołogii (1896).
  • Nieskolko nabljudienij nad snotwornim dziejstwiem trionala, chloraloza i somnala. Medicinskoje Obozrienije (1895).
  • O leczeniu spraw syfilitycznych rdzenia na Limanie Kujalnickim. Odessa, 1903.
  • O leczeniu chorób nerwowych na Limanie Kujalnickim (pod Odessą). Odessa, 1904.
  • Gruźlica a układ nerwowy. Nowiny Lekarskie 34, 8, s. 295–298 (1922).
  • Stan psychiczny chorych na gruźlicę. Nowiny Lekarskie 11–12, s. 743–752 (1923).
  • Pierwsze lata korporacji studentów Polaków w Kijowie: (r. 1884–1892) : garść wspomnień. Instytut Józefa Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski w Warszawie, Warszawa 1939.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-03-30].
  2. a b M.P. z 1929 r. nr 26, poz. 42 „za zasługi na polu pracy lekarskiej w służbie państwowej.”.
  3. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj