Wikipedia

Jan Kanty Piętak

Jan Kanty Piętak[a] (ur. 1885 we Lwowie, zm. 10 kwietnia 1933 w Otwocku) – polski prawnik z tytułem doktora, urzędnik w Prezydium Rady Ministrów II Rzeczypospolitej, pierwszy prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego.

Jan Kanty Piętak
Ilustracja
Jan Kanty Piętak (1928)
Data i miejsce urodzenia

1885
Lwów

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1933
Otwock

Zawód, zajęcie

prawnik

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Multimedia w Wikimedia Commons
Grobowiec rodzinny Jana Kantego Piętaka

Życiorys edytuj

Urodził się w 1885 we Lwowie[1][2]. W 1903 w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie byli m.in. Wawrzyniec Kubala, Kazimierz Thullie)[3]. W 1907 ukończył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[1][2][4]. Następnie pracował w c. k. Namiestnictwie we Lwowie, od 1913 w c. k. Ministerstwie Skarbu w Wiedniu, przez dwa lata w sekretariacie prawniczym c. k. Trybunału Administracyjnego w Wiedniu, po czym był urzędnikiem prezydialnym w c. k. Ministerstwie Wyznań i Oświecenia w Wiedniu[1][2]. Do 1918 był przydzielony do służby w c. k. Trybunale Administracyjnym (niem. K. K. Verwaltungs-Gerichtshof) w randze radcy sekcji pełniąc funkcję komisarza finansowego z c. k. Ministerstwa Finansów[5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w charakterze starszego referenta, a od 1920 w randze radcy ministerialnego kierował referatem wyznania prawosławnego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, po czym został zwolniony na własną prośbę z dniem 30 czerwca 1922 (po ogłoszeniu autokefalii kościoła prawosławnego w Polsce) i przeszedł do pracy w Prezydium Rady Ministrów[6][1][2][4]. W Prezydium Rady Ministrów był radcą prawnym w Departamencie Ustawodawczym[1][2]. Następnie od sierpnia 1926 kierownikiem Działu Prawnego Prezesa Rady Ministrów, a od 1 kwietnia 1927 do 3 listopada 1932 był szefem Biura Prawnego Prezesa Rady Ministrów[1][2][4]. Był w składzie Polskiej Komisji Współpracy Prawniczej Międzynarodowej[7]. Pełnił funkcję delegata rządu RP na rokowania z komisją papieską w sprawie wykonania konkordatu[1][2]. Jako urzędnik PRM był autorem projektu późniejszego rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 27 października 1932 r. Prawo o Najwyższym Trybunale Administracyjnym[4]. Decyzją prezydenta RP Ignacego Mościckiej 3 listopada 1932 został mianowany na stanowisko pierwszego prezesa NTA (został nim zarówno pod względem historycznym jak i funkcyjnym)[1][2][4]. Działał również na polu społecznym, będąc wiceprezesem Komitetu Pomocy Dzieciom Pracowników Państwowych oraz prezesem Związku Urzędników Państwowych z Akademickim Wykształceniem[2].

Zmarł po trzech miesiącach choroby 10 kwietnia 1933 w Otwocku[1][2][8][4][9]. Został pochowany 12 kwietnia 1933 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 113-3-23)[10][9].

Był żonaty z Zofią z Horwathów (zm. w 1928 w wieku 33 lat)[9]. Miał córki[1].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Do 1918 jako urzędnik administracji Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Johann Piętak”.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j Ś. p. Jan Kanty Piętak / Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 101A, s. 4, 6, 11 kwietnia 1933. 
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Ś. p. dr. Jan Kanty Piętak prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego. „Dziennik Białostocki”. Nr 101, s. 1, 11 kwietnia 1933. 
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1905. Lwów: 1903, s. 129.
  4. ↑ a b c d e f Najwyższy Trybunał Administracyjny (1922–1939). Rozważania z dziejów sądownictwa administracyjnego w Polsce. nsa.gov.pl. [dostęp 2018-09-23].
  5. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 409.
  6. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego”. Nr 26, s. 464, 19 sierpnia 1922. 
  7. ↑ Polska Komisja Współpracy Prawniczej Międzynarodowej. Warszawa: 1931, s. 32.
  8. ↑ Zgon pierwszego prezesa Najwyższego Trybunału Administracyjnego. „Ilustrowana Republika”. Nr 101, s. 2, 11 kwietnia 1933. 
  9. ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: ZOFJA PIĘTAKOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-09-23].
  10. ↑ Uroczystości pogrzebowe pierwszego prezesa Najwyższego Trybunału Administracyjnego Jana Kantego Piętaka na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 12.04.1933 roku.. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2018-09-23].
  11. ↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za wybitne zasługi na polu pracy ustawodawczej”.
  12. ↑ Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928. 
  13. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 28.
  14. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu pracy państwowej”.
  15. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 443.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Kanty_Piętak&oldid=71789066”