Jan Michałowski (pilot)
Jan Michałowski (ur. 30 sierpnia 1909 w Białymstoku, zm. 21 marca 1943 w Exeterze) – major pilot[1] Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
 major pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 marca 1943 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1930-1943 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Pawła i Teofili z Gawryluków. W 1920 rozpoczął naukę w gimnazjum im. króla Zygmunta Augusta w Białymstoku. Egzamin maturalny zdał w 1929 i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1930 został powołany do odbycia służby wojskowej, służył w 5 batalionie podchorążych rezerwy piechoty w Krakowie, następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie[2]. Szkołę ukończył z 16 lokatą. Mianowany 15 sierpnia 1933 porucznikiem i skierowany do 1 pułku lotniczego w Warszawie. W Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie odbył kurs pilotażu, a w Grudziądzu kurs wyższego pilotażu. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 5. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[3]. W marcu 1939 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy eskadry treningowej[4].
Podczas kampanii wrześniowej w 1 plot. dowodził eskadrą. Ewakuował się 17 września przez Rumunię do Francji, a następnie odpłynął w grudniu 1939 do Anglii.
Podczas bitwy o Anglię był dowódcą eskadry w dywizjonie 300, a od 23 lipca 1942 dowódcą 307 dywizjonu myśliwskiego nocnego „Lwowskich Puchaczy” w Exeter. Na samolocie De Havilland Mosquito Mk II (nr ser. DZ 261, znaki EW-V) wraz z nawigatorem F/Lt S.B. Bogdanem Szkopem wystartował 21 marca 1943 do nocnego lotu treningowego[5]. Samolot dwusilnikowy, którym powracali z lotu jeden z silników przestał działać, uległ uszkodzeniu[1]. Podczas lądowania na drugim sprawnym silniku samolot rozbił się, a obaj lotnicy zginęli[6].
Major Jan Michałowski został pochowany na Higher Cemetery w Exeterze, grób nr ZK 177.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9098[1]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Lotniczy – dwukrotnie
- Distinguished Flying Cross (odznaczenie brytyjskie)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Śp. major pilot Jan Michałowski. „Skrzydła”, s. 5, 15-20 kwietnia 1943. (pol.).
- ↑ Skrzydlata Polska 1973 ↓, s. 6.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 216.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 773.
- ↑ ASN Wikibase Occurrence # 17470. Flight Safety Foundation. [dostęp 2024-02-05]. (ang.).
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 465.
Bibliografia edytuj
- J. Kędzierski. Jan Michałowski (1909-1943). „Skrzydlata Polska”. 4/1973, 28 stycznia 1973. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich: poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1989, s. 390. ISBN 83-11-07329-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.