Jan Oort

holenderski astronom

Jan Hendrik Oort (ur. 28 kwietnia 1900 we Franeker, zm. 5 listopada 1992 w Lejdzie[1]) – holenderski astronom.

Jan Hendrik Oort
Ilustracja
Tablica pamiątkowa na domu, w którym urodził się Jan Oort (Franeker, Holandia)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1900
Franeker

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1992
Lejda

Zawód, zajęcie

astronom

Jego badania nad Układem Słonecznym oraz budową i pochodzeniem Drogi Mlecznej stanowią fundamentalny wkład w astronomię XX wieku.

Życiorys edytuj

Studiował w Groningen wraz z Jacobusem Kepteynem. W 1927 r. udowodnił na podstawie ruchów własnych gwiazd ruch obrotowy Drogi Mlecznej[2]. W 1935 r. został profesorem Uniwersytetu w Lejdzie na wydziale, którego kierownikiem był Ejnar Hertzsprung.

Fascynowały go fale radiowe pochodzące z przestrzeni kosmicznej. Po II wojnie światowej został pionierem radioastronomii.

W 1950 roku przedstawił hipotezę okołosłonecznego obłoku komet, który miałby się znajdować w odległości ok. 1 roku świetlnego od Słońca (tzw. Obłok Oorta).

W latach 50. otrzymał fundusze na nowy radioteleskop w Dwingeloo, we wschodniej części Holandii, mający służyć przeszukiwaniu centrum Wszechświata. W 1970 r. zbudowano w Westerbork większy teleskop (ang. the Westerbork Synthesis Radio Telescope), składający się ze współpracujących ze sobą 12 mniejszych teleskopów, przeznaczony do badania fal radiowych metodą interferometrii.

Odkrycia Oorta edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Nagrody:

Nazwane jego imieniem:

Przypisy edytuj

  1. Oort Jan Hendrik, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-04-11].
  2. J. H. Oort. Observational evidence confirming Lindblad’s hypothesis of a rotation of the galactic system. „Bulletin of the Astronomical Institutes of the Netherlands”. 3 (120), s. 275–282, 1927. 
  3. Doktorzy honoris causa UMK. umk.pl. [dostęp 2011-02-25].
  4. Jan Hendrik Oort. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj