Wikipedia

Jan Paszkiewicz (hokeista)

polski hokeista

Jan Paszkiewicz (ur. 21 października 1950 w Sanoku, zm. 9 marca 2011 w Krakowie) – polski hokeista. Wychowanek i wieloletni zawodnik Stali Sanok. Najskuteczniejszy strzelec w historii sanockiego klubu hokeja na lodzie.

Jan Paszkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1950
Sanok

Data i miejsce śmierci

9 marca 2011
Kraków

Obywatelstwo

polska

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)[1]

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Stal Sanok

Numer w klubie

17

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Jan Paszkiewicz urodził się 21 października 1950 w Sanoku. Został absolwentem Technikum Ekonomicznego w Sanoku w 1970[2]. Grę w hokeja rozpoczynał amatorsko w rodzinnym mieście, w prowizorycznie wykonanym sprzęcie i miejscu służącym za lodowisko. Podczas nauki w szkole średniej jako zawodnik Szkolnego Koła Sportowego zdobył w Sanoku wraz z zespołem piłkarskim Puchar ZKS „Stal”, będąc jego czołowym graczem oraz analogiczne trofeum w hokeju na lodzie, a podczas turnieju został wybrany najlepszym zawodnikiem rozgrywek[3]. W trzeciej klasie technikum jego talent został dostrzeżony przez miejscowych trenerów hokejowych Mieczysława Chmurę i Edwarda Pilszaka, od tego czasu rozpoczął treningi w prowadzonej przez nich drużynie[4]. Przez całą sportową karierę zawodniczą był związany z sekcją hokejową klubu ZKS Stal Sanok.

Liga okręgowa do 1971 edytuj

Był zawodnikiem Stali od końca lat 60[5]. W styczniu 1969 w wieku 18 lat zdobył pierwszego gola ligowego w rozgrywkach ligi okręgu rzeszowskiego sezonu 1968/1969 podczas spotkania wyjazdowego Stali z Czuwajem Przemyśl rozegranym w Przemyślu[6]. Grał nadal w kolejnym sezonie 1969/1970, w którym Stalowcy byli już bezkonkurencyjni dla rywali okręgu rzeszowskiego, po czym bez powodzenia rywalizowali o awans do II ligi 1970/1971[7][8][9][10]. W sezonie 1970/1971 wraz z drużyną uczestniczył w sezonie ligi okręgowej krakowskiej[11], na początku stycznia 1971 przyczynił się do dwukrotnego remisu na własnym lodzie z rezerwami Podhala Nowy Targ (padł wyniki 8:8 i 4:4, strzelił 3 gole w pierwszym meczu i jednego w drugim spotkaniu)[12], zdobył także cztery gole w wyjazdowym dwumeczu z LZS Czarny Dunajec[13]. Wraz ze Stalą zajął drugie miejsce w sezonie[14]. W marcu 1971 uczestniczył w meczach eliminacyjnych o awans do II ligi 1971/1972[15], zdobywając gola w meczu z Podhalem II w Sanoku (11:3)[16], następnie w rewanżu przeciw tej drużynie strzelił pięć bramek (wygrana Stali 4:11)[17][18], zaś w decydującym meczu 21 marca 1971 wraz ze Stalą pokonał Elektro Łaziska Górne 10:6, mimo że po dwóch tercjach przegrywali 2:6 (zdobył w tym spotkaniu gola), tym samym uzyskując historyczny awans do II ligi[19][20][21][22].

II liga 1971–1976 edytuj

 
Jan Paszkiewicz podczas finału IV plebiscytu „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1975 (Torsan, 15 lutego 1976)

W inauguracyjnym sezonie II ligi 1971/1972 zapisał na swoim koncie doniosłe trafienia w trzecim dwumeczu przeciwko Cracovii (29 i 30 października 1971 – piąty i szósty mecz sezonu): w pierwszym z tychże spotkań strzelił swojego pierwszego gola w Sanoku w II lidze (wynik 1:11)[23], a w drugim spotkaniu w 28. minucie zdobył zwycięską bramkę w historycznie pierwszym zwycięstwie Stali w ramach drugoligowych rozgrywek (wynik 4:3)[24]. W kolejnych meczach wykazywał się skutecznością, zdobywając m.in. 29 stycznia 1972 trzy gole wygranym 4:1 meczu domowym z Włókniarzem Zgierz[25][26][27][28][29][30][31][32]. Łącznie w sezonie 1971/1972 był najskuteczniejszym strzelcem zespołu zdobywając 20 goli[33] i został wybrany do najlepszej „szóstki” zawodników Stali[34]. W debiutanckim sezonie drugoligowym wraz ze Stalą zajął czwarte miejsce w rozgrywkach[35].

Przed nowym sezonem II ligi 1972/1973 drużyna Stali została przejął czechosłowackiego trenera Josefa Štocka[36]. Na inaugurację rozgrywek w dniu 14 października 1972 Paszkiewicz strzelił pierwszego gola ligowego w edycji II ligi w meczu z Polonią Bytom (3:3)[37]. Później zdobywał kolejne gole[38][39][40][41][42][43][44][45], a finalnie wraz ze Stalą zajął piąte miejsce w rozgrywkach[46].

W sezonie 1973/1974 grając w Stali, nadal pod wodzą trenera Josefa Štocka, niezmiennie wykazywał imponującą celność strzelca, w niektórych meczach trafiając do bramki rywali trzy- i czterokrotnie[47][48][49][50][51][52][53][54][55][56][57], na mecie rozgrywek był ponownie najlepszym strzelcem Stali (31 bramek)[58][33], zaś z drużyną zajął piąte miejsce w grupie Południowej II ligi[59]. W posezonowej ocenie był chwalony za grę w I ataku wraz z T. Garbem i Wojciechem Mrugałą[60]. Drużyna Stali zajęła drugie miejsce w Grupie Południoewj II ligi[59]. Po zakończeniu sezonu zagrał w wyjazdowym meczu w ramach Pucharu PZHL, w którym Stal uległa KTH Krynica 5:7, a on sam zdobył dwa gole[61].

Przed nową edycją II ligi szkoleniowcem Stali został Tadeusz Bujar[62]. We wrześniu 1974 Paszkiewicz wraz ze Stalą zajął drugie miejsce w turnieju o mistrzostwo Polskiej Federacji Sportowej „Stal” w Gdańsku, ulegając gospodarzom (przeciwnikami byli Zjednoczeni Września, Dolmel Wrocław i Stoczniowiec Gdańsk)[63][64]. W pierwszym dwumeczu inauguracyjnego sezon II ligi 1974/1975 5 i 6 października 1974 na wyjeździe z Chemikiem Kędzierzyn zdobył 4 gole (jedno trafienie w pierwszym spotkaniu 0:2 oraz trzy trafienia w drugim pojedynku 3:9), zostając pierwszym liderem w klubowej klasyfikacji punktowej[65] (przed tą edycją ligową rozpoczęto prowadzenie klasyfikacji o Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan” dla najlepszego strzelca drużyny hokejowej, w praktyce oznaczającej punktację kanadyjską, obejmującą punkty za gole i asysty[66][67]. W sezonie był wystawiany przez trenera Bujara w II ataku wraz z T. Garbem i Wojciechem Mrugałą[68]. W sezonie nadal z regularnością zdobywał gole i w sezonie zasadniczym zajął wraz ze Stalą trzecie miejsce w Grupie Południe[69][70][71][72][73][74][75][76], po czym po raz walczył wraz z drużyną w pierwszym w historii klubu turnieju finałowym II ligi o awans do I ligi, także strzelając bramki w tych meczach, w tym trzy gole w ostatnim dwumeczu przeciw KTH Krynica, które wygrało rywalizację[77][78][79][80][81][82]. W klasyfikacji o Puchar Redakcji „GZ–A”, po początkowym przodownictwie, później był drugi, przez prawie cały sezon ustępował liderowi Franciszkowi Pajerskiemu; po czterech meczach mając 7 goli[83], po 12 mając 14 pkt. za 11 goli i 3 asysty[84], po 14 miał 18 pkt. za 15 goli i 3 asysty[85], po 20 mając 22 pkt. za 16 goli i 6 asyst[86], po 24 mając 25 pkt. za 18 goli i 7 asyst[87], po 26 i zakończeniu sezonu zasadniczego mając 25 pkt. za 18 goli i 7 asyst[88][89], po 30, tj. po czterech meczach rundy finałowej 38 pkt. za 27 goli i 11 asyst[90], po 34, tj. ośmiu meczach rundy finałowej 42 pkt. za 29 goli i 13 asyst[91], natomiast w dwóch ostatnich meczach rywalizacji wyjazdowego dwumeczu 15 i 16 marca 1975 z KTH w Krynicy zdobył 5 pkt. i tym samym wyprzedził Pajerskiego, zwyciężając w klubowej klasyfikacji (49 pkt. za 34 gole i 15 asyst) i otrzymując pierwszy w historii Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan”[92][93]. W rywalizacji finałowej w Grupie Południe zajął wraz ze Stalą trzecie miejsce[94]. Po zakończeniu sezonu uczestniczył w cyklicznym sanockim turnieju o Puchar „Autosanu”, w trakcie którego strzelił 5 goli w wygranym 7:1 meczu z GKS Katowice (aktualny brązowy medalista mistrzostw Polski 1974/1975, wprawdzie grający w Sanoku bez siedmiu kadrowiczów reprezentacji Polski, jednak wzmocniony ówczesnymi zawodnikami klubowego mistrza Polski juniorów), a w pozostałych dwóch spotkaniach zdobył jeszcze jedną bramkę (ponadto nie wykorzystał rzutu karnego), po czym z sześcioma trafieniami został najskuteczniejszym strzelcem turnieju oraz wybranym najlepszym napastnikiem tej rywalizacji (Stal zajęła w niej drugie miejsce)[95]. W marcu 1975 wraz z przedstawicielami klubu (trener T. Bujar i kierownik sekcji Henryk Gralka) udzielił wywiadu „Gazecie Sanockiej – Autosan”, w którym ocenił swój sezon za udany oraz wyraził satysfakcję z tytułu zdobytych indywidualnych osiągnięć w klasyfikacji punktowej, jak również uzyskanych wyróżnień, a ponadto okazał zadowolenie z gry pod koniec rozgrywek w tercecie z T. Garbem i Kazimierzem Iskrzyckim[96].

W okresie przygotowawczym do nowego sezonu przebywał wraz z drużyną Stali na obozie w Czaplinku[97]. Przed nowym sezonem był awizowany przez trenera Bujara w I ataki nadal wraz z T. Garbem i K. Iskrzyckim[98]. W składzie Stali zajął drugie miejsce w IV Turnieju o Puchar Federacji Sportowej „Stal”, ulegając w Gdańsku gospodarzom, ekipie Stoczniowca[98][99]. Od początku nowego sezonu II ligi 1975/1976 Grupy Południowej, rozpoczętego 5 października 1975, tworzył nadzwyczajnie skuteczny duet z Tadeuszem Garbem[100], wspomagani w tercecie początkowo przez Jana Łakosa[101], później Czesław Radwański[102][103][104][105] (w obronie piątki grali Mieczysław Ćwikła i kapitan drużyny Stanisław Zapała[106]). Paszkiewicz imponował nadzwyczajną skuteczności strzelecką, zdobywając gole w większości meczów, często trafiając kilka razy w jednym spotkaniu, kilkakrotnie zaliczając tzw. hat-tricka (trzy gole), a nawet zdobywając siedem goli w jednym meczu – 23 listopada 1975 przeciw Chemikowi Kędzierzyn-Koźle na Torsanie; w decydującym o mistrzostwie zwycięskim dwumeczu z tym samym przeciwnikiem na wyjeździe (wyniki 1:5 i 3:10) miał wybitny wkład zdobywając 7 z 15 goli Stali[107][108][109][110][111][112][113][114][115][116][117][118][119]. W klasyfikacji wewnątrzklubowej był pierwszy po pierwszych czterech meczach (7 pkt. za 6 goli i 1 asystę)[120], po 12 (36 pkt, za 28 goli i 8 asyst; do tego czasu jego atak zdobył 44 z 78 goli zespołu)[102], po 14, tj. półmetku sezonu (45 pkt. za 34 gole i 11 asyst[121]; do tego czasu jego atak zdobył 58 ze 100 goli zespołu[122]), po 18 (49 pkt. za 38 goli i 11 asyst)[123], natomiast następnie był pierwszy wspólnie z T. Garbem – po 22 meczach (56 pkt. za 44 gole i 12 asyst; Garb 16+40)[124], po 24 meczach (59 pkt. za 47 gole i 12 asyst; Garb 17+42)[125], zaś po wszystkich 28 meczach wygrał klasyfikację zostając królem strzelców i najskuteczniejszych zawodnikiem Stali (73 punkty za 58 goli i 15 asyst; Garb także 73 pkt. za 23 bramki i 50 podań)[126][127]. Został zwycięzcą prowadzonej klasyfikacji punktowej „Gazety Sanockiej – Autosan”, zdobywając Puchar Redakcji tego czasopisma w drugiej edycji. Drużyna zdobyła w tym sezonie 182 bramki, zatem Paszkiewicz strzelił ponad 1/3 wszystkich goli drużyny, uzyskując średnio ok. 2 gole na mecz. Do tego czasu w barwach drużyny rozegrał 300 meczów[128]. W trakcie sezonu jego profil na potrzeby plebiscytu na najlepszego sportowca Sanoka był przedstawiany następującymi słowami: Zawodnik bardzo sumienny, zdyscyplinowany, najlepszy strzelec w drużynie, doskonale rozumiejący się z Tadeuszem Garbem, wykorzystuje bezsilnie wszelkie pomyłki obrońców i bramkarza przeciwnika[129]. U kresu sezonu 7 marca 1976 Stal Sanok wygrała Grupę Południową II Ligi i tym samym odniosła historyczny sukces w roku jubileuszu 30-lecia historii klubu, uzyskując awans do I ligi, najwyższej klasy rozgrywkowej hokeja na lodzie w Polsce[130][131][132][133]. Do tego czasu w pięciu sezonach w II lidze w latach gry 1971-1976 Stal rozegrała 162 spotkania, w których odniosła 84 zwycięstwa, 11 remisów i 67 porażek (bilans bramkowy 736:682)[134].

Z okazji awansu 10 marca 1976 w Krośnie Jan Paszkiewicz uczestniczył w spotkaniu z I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Kazimierzem Balawajderem[135]. Wkrótce po zakończeniu rozgrywek, w dniach 26–28 marca 1876 brał udział ze Stalą w IV turnieju o Puchar „Autosanu”, w którym kontynuował strzelecką passę, trafiając raz z fińską drużyną Kotkan Kiri i dwa razy z I-ligowym zespołem Zagłębia Sosnowiec, a sanocka drużyna sanocka zajęła II miejsce, wyprzedzona przez GKS Katowice[136][137][138][139][140].

I liga 1976/1977 edytuj

 
Zastrzeżony numer Jana Paszkiewicza #17 eksponowany w hali Arena Sanok do 2016

Był kadrowiczem kadry Polski młodzieżowców powołany na zgrupowanie do Centralnego Ośrodku Sportowego w Giżycku w dniach 14–30 czerwca 1976[141] oraz seniorskiej drugiej kadry Polski (wraz z nim inny zawodnik drużyny, Czesław Radwański)[142]. W sierpniu 1977 trenował ze Stalą na lodowisku w Oświęcimiu[143], a podczas gier sparingowych grał w ataku z Garbem i Radwańskim[144].

W inauguracyjnym sezonie I ligi 1976/1977 Jan Paszkiewicz został objęty centralnym szkoleniem z ramienia Polskiego Związku Hokeja na Lodzie[145]. Pierwsze cztery gole w I lidze zdobył już w pierwszym dwumeczu sezonu rozegranym na wyjeździe przeciw GKS Tychy 25 i 26 września 1976 (dwie porażki: 3:4 i 3:6); w pierwszym spotkaniu strzelił historycznie pierwszego gola sanockiego klubu w najwyższej klasie rozgrywkowej, a w drugim pojedynku zdobył hat-trick trafiając do bramki rywali trzy razy, a w relacji prasowej został uznany za jednego z najlepszych zawodników gości, występując w pierwszym ataku wraz z Tadeuszem Garbem i Kazimierzem Iskrzyckim[146][147]. W drugim dwumeczu, rozegranym przeciwko Legii Warszawa 2 i 3 października 1976, będącym premierą sezonu w Sanoku na lodowisku Torsan, zdobył łącznie trzy gole w spotkaniach zakończonych dwukrotnie zwycięstwem gospodarzy 5:4 (w pierwszym pojedynku trafił raz, w drugim dwa razy), przy czym w obu pojedynkach był autorem piątych – zwycięskich goli meczowych dla Stali (w 51 min. oraz w 55. min.)[148][149]. Gola zdobył w pierwszym spotkaniu wyjazdowego trzeciego dwumeczu 7 października 1976 przeciw GKS Katowice, przegranego 4:5 (trafienie na 0:1 w 25 min.), w którym Stal prowadziła do 49. minuty 4:0 i przegrała przez krzywdzące decyzje sędziów[150][151]. Po sześciu meczach sezonu był ex aequo z Markiem Jachną na pierwszym miejscu klasyfikacji strzelców rozgrywek mając 8 goli[152][153]. Z powodu kontuzji nie wystąpił w drugim spotkaniu domowego czwartego dwumeczu przeciw Baildonowi Katowice 13 października 1976[154]. W wyjazdowym piątym dwumeczu z Pomorzaninem Toruń 17 i 18 października 1976 zdobył po jednym golu w przegranych spotkaniach 4:7 i 1:3 (w pierwszym meczu jego trafienie dało zwycięstwo w drugiej tercji)[155]. W drugim spotkaniu szóstego dwumeczu z Polonią Bydgoszcz w Sanoku 24 października 1976 zdobył dwa pierwsze gole, a po zwycięstwie 3:1 Stal awansowała na dziewiąte miejsce w tabeli (w tym meczu partnerowali mu w ataku T. Garb i Czesław Radwański)[156][157]. Wówczas miał na koncie 14 pkt. za 12 goli i 2 asysty, przodując w Stalowskiej klasyfikacji[158]. W siódmym wyjazdowym dwumeczu z Naprzodem Janów, rozegranym w Oświęcimiu 29 i 30 października 1976, nie zdobył gola[159][160]. Po jednym golu zdobywał w spotkaniach ósmego dwumeczu z wiceliderem ŁKS Łódź 6 i 7 listopada 1976 w Sanoku (w pierwszym spotkaniu gol na 2:0, końcowy rezultat 2:6; w drugim pojedynku gol na 2:1, końcowy wynik 3:3)[161][162][163]. W tym czasie miał na koncie 17 pkt. za 14 goli i 3 asysty[164]. W pierwszym pojedynku dziewiątego wyjazdowego dwumeczu z Zagłębiem Sosnowiec 13 listopada 1976 zdobył gola dającego zwycięstwo w drugiej tercji (Stal przegrała mecz 2:6)[165]. W drugim spotkaniu dziesiątego dwumeczu ze Stoczniowcem Gdańsk w Sanoku 21 listopada 1976 zdobył gola (wynik 2:4, jego partnerami w ataku byli Garb i Leszek Ostręga)[166][167]. W ostatnim dwunastym dwumeczu przeciw Podhalu w Nowym Targu (porażki 2:17 i 1:8) nie zdobył gola[168]. Po pierwszej rundzie sezonu, złożonej z 22 meczów, na swoim koncie miał 16 goli z 56 zdobytych przez Stal[169]. W tym czasie w listopadzie 1977 trenera Bujara zastąpił na stanowisku Kazimierz Bryniarski[170].

Jako czołowy strzelec Stali w listopadzie 1976 Paszkiewicz został zgłoszony w gronie 30 sportowców do plebiscytu dziennika „Nowiny” i Wojewódzkiej Federacji Sportu w Rzeszowie na najlepszego sportowca roku 1976 województw rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego[171][172]. W plebiscycie zajął 18. miejsce jako najwyżej uplasowany sportowiec z Sanoka, a w dodatku jedyny w całym gronie przedstawiciel sportów zimowych[173].

Zdobycz bramkowa Jana Paszkiewicza w barwach Stali Sanok w sezonie I ligi 1976/1977
Dwumecz
Przeciwnik 		I
GKS Tychy 		II
Legia 		III
GKS K-ce 		IV
Baildon 		V
Pomorzanin 		VI
Polonia 		VII
Naprzód 		VIII
ŁKS Łódź 		IX
Zagłębie 		X
Stoczniowiec 		XI
Podhale 		Razem
Runda I
Gole 1 + 3 1 + 2 1 + 0 0 + – 1 + 1 0 + 2 0 + 0 1 + 1 1 + 0 0 + 1 0 + 0 16
Runda II
Gole 1 + 0 0 + 0 1 + 0 ? + 0 0 + 3 ? + 0 1 + 0 0 + 1 1 + 0 1 + 1 1 + 2 14

W pierwszym spotkaniu inaugurującego II rundę dwumeczu z GKS Tychy, rozegranym 8 stycznia 1977 w Sanoku, zagrał w drugim ataku wraz z T. Garbem i Leszkiem Ostręgą i był autorem zwycięskiego gola na 20 sekund przed zakończeniem spotkania (wynik 4:3); w drugim pojedynku 9 stycznia 1977, przegranym przez Stal 2:5 nie wykorzystał dwóch sytuacji sam na sam z bramkarzem Florianem Waleczkiem[174]. Wówczas, po 24 meczach pozostawał liderem skuteczności Stali mając na koncie 21 pkt. za 17 goli i 4 asysty[175]. W drugim dwumeczu przeciw Legii Warszawa, rozegranym w Łodzi 15 i 16 stycznia 1977, nie zdobył gola (porażki Stali 1:12 i 0:7)[176]. W trzecim dwumeczu z GKS Katowice w Sanoku występując w prezentującym błyskotliwą formę ataku wspólnie z K. Iskrzyckim i Wojciechem Mrugałą, w pierwszym pojedynku 20 stycznia 1977 zdobył gola[177][178][179]. 25 stycznia 1977 w pierwszym pojedynku czwartego dwumeczu na wyjeździe z Baildonem Katowice wyróżniał się ambitną postawą (Stal przegrała 3:13)[180]. W piątym dwumeczu z Pomorzaninem Toruń w Sanoku 30 i 31 stycznia 1977 pokazał się z dwóch stron dyspozycji napastnika: w pierwszym spotkaniu wygranym przez Stal 7:2 nie trafił do siatki, nie wykorzystując pięciu sytuacji sam na sam z bramkarzem Grobarczykiem, natomiast w drugim pojedynku wygranym 4:2 zaliczył hat-trick zdobywając trzy gole (25., 33. i 47. min., w tym trzecie trafienie było zwycięskim meczowym)[181][182]. W szóstym dwumeczu 5 i 6 lutego 1977 Stal przegrała w Bydgoszczy z Polonią 3:4 i 0:7[183]. 9 lutego 1977 w pierwszym spotkaniu domowego siódmego dwumeczu przeciw trzeciemu zespołowi w tabeli, Naprzodowi Janów, zdobył gola (grał w I ataku z W. Mrugałą i K. Iskrzyckim; wynik meczu 4:5)[184]. Po tych meczach (łącznie 36) przodował w klasyfikacji punktowej Stali mając 29 punktów za 23 gole i 6 asyst[185]. W rundzie rewanżowej występował w I ataku zespołu wraz z K. Iskrzyckim oraz Wojciechem Mrugałą, jednak ta formacja była krytykowana za niewykorzystywanie wielu dogodnych sytuacji strzeleckich[186]. Podczas przerwy w rozgrywkach przebywał ze Stalą Finlandii na zaproszenie tamtejszego klubu Kotkan Kiri[187]. Po powrocie do rywalizacji ligowej, w drugim pojedynku ósmego wyjazdowego dwumeczu z ŁKS w Łodzi 31 marca 1977, przegranym 15:2, strzelił gola w pierwszej tercji[188]. W pierwszym spotkaniu domowego dziewiątego dwumeczu z Zagłębiem Sosnowiec 6 kwietnia 1977 uzyskał gola na prowadzenie 1:0 w 9. minucie gry, po którym wynik utrzymywał się do 35. minuty, zaś Stal ostatecznie przegrała 2:3[189]. W dziesiątym dwumeczu w dniach 13 i 14 kwietnia 1977 na wyjeździe ze Stoczniowcem Gdańsk zdobył po jednym golu w spotkaniach zakończonych dla Stali przegraną 3:9 i remisem 5:5[190][191][192][193]. W ostatnich spotkaniach całego sezonu w ramach jedenastego dwumeczu II rundy, rozegranych 20 i 21 kwietnia 1977 w Sanoku, osłabiona kadrowo Stal zmierzyła się z grającym w najsilniejszym składzie Podhala, wówczas już mającym zapewniony tytuł mistrza Polski 1977; Jan Paszkiewicz w pierwszym spotkaniu zdobył gola w 24 min. wyrównujący stan na 2:2 (końcowy wynik 4:8), zaś w drugim pojedynku strzelił dwie bramki (końcowy rezultat 10:14)[194][195][196][197][198].

Łącznie na pierwszoligowych lodowiskach Jan Paszkiewicz był najskuteczniejszym strzelcem Stali, zdobywając 37 punktów za 30 goli i 7 asyst[199][200]. Tym samym zdobył trzeci w historii Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan”. Zdobyte 37 trafień ze wszystkich 121 bramek swojej drużyny (sezon składał się z 44 spotkań, przy czym Paszkiewicz nie rozegrał wszystkich meczów, gdyż nie wystąpił przynajmniej w jednym) oznacza, że średnio co czwarty gol Stali w I lidze był jego autorstwa (dla porównania król strzelców sezonu Jan Mrugała z Podhala zdobywca 64 goli, a czwarty w klasyfikacji strzelców Mirosław Sikora z GKS Katowice miał na koncie 42 trafienia[201]. W trakcie sezonu ekstraklasy 1976/1977 zdobył gole w meczach z każdym ligowym przeciwnikiem, prawdopodobnie z wyjątkiem urzędującego wówczas mistrza Polski z 1976, Baildonu Katowice (jako że brak jest informacji o strzelcach goli w meczu Baildon-Stal 13:2 z 25 stycznia 1977), w czterech pojedynkach strzelił po trzy gole zarówno aktualnemu wicemistrzowi Polski z 1976 ŁKS Łódź, jak również aktualnemu brązowemu medaliście z 1976 Podhalu Nowy Targ, który w sezonie 1976/1977 wygrał rozgrywki zdobywając złoty medal. Dwukrotnie uzyskał hat-trick strzelając trzy gole w jednym meczu. Ponadto w sezonie zaliczył siedem asyst, co w rezultacie z 30 golami dało wynik 37 punktów w punktacji kanadyjskiej. W posezonowym podsumowaniu trener Bryniarski szczególnie pochwalił pierwszą piątkę Stali w składzie Jan Mrugała, Mieczysław Ćwikła (obrońcy) Jan Paszkiewicz, Kazimierz Iskrzycki, Wojciech Mrugała (napastnicy), którzy zdobyli 64 ze 121 goli, jednak równocześnie tracili zbyt dużo bramek w grze obronnej[202]

W trwającym od 25 września 1976 do 21 kwietnia 1977 sezonie finalnie Stal Sanok nie sprostała rywalom na poziomie I-ligowym[203][204][205][206], zajęła przedostatnie, 11. miejsce i została zdegradowana do II ligi[207][208][209][210] (występ w I lidze w sezonie 1976/1977 był jedynym epizodem w najwyższej klasie rozgrywkowej w historii klubu aż do ponownych występów w sezonie 1992/1993). Według wspomnień Czesława Radwańskiego kilku zawodników Stali po sezonie 1976/1977 otrzymało propozycję gry w drużynach I-ligowych, w tym Jan Paszkiewicz[211].

II liga 1977-1988 edytuj

 
Zastrzeżone numery w galerii Legendy Sanockiego Hokeja w hali Arena Sanok (od 2016)

W następnych latach Jan Paszkiewicz występował ze Stalą w kolejnych sezonach II ligi. Wraz ze Stalą przygotowywał się do II-ligowego sezonu (w którym Stal przydzielono do Grupy Południowej[212]). Podczas zgrupowania w Gdańsku był anonsowany przez trenera K. Bryniarskiego w I ataku wraz z T. Garbem i W. Mrugałą[213][214]. W tym okresie, latem 1977 hokeiści Stali zostali zaangażowani jako statyści przy realizowaniu zdjęć do filmu pt. Próba ognia i wody[215].

Z drużyną przystąpił do edycji II ligi 1977/1978 w Grupie Południowej[216][217]. Od początku sezonu wykazywał się niedoścignioną skutecznością[218], ale miewał także mecze, w których odznaczał się nieskutecznością[219][220][221][222][223][224][225][226][227][228]. Został najskuteczniejszym zawodnikiem Stali w sezonie oraz królem strzelców uzyskując 29 goli (tym niemniej w podsumowaniu stwierdzono, że zważywszy na dogodne sytuacje, mógł zdobyć o wiele więcej bramek) i tym samym wygrał piąty raz Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan”[229] (według innego źródła 28[230]). W sezonie drużyna Stali po I rundzie zajmowała drugie miejsce w tabeli[231][232], następnie nawet prowadziła[233], jednak po późniejszej słabszej formie zajęła na koniec czwartą pozycję[234][235][236].

W okresie przygotowawczym do nowego sezonu przygotowywał się ze Stalą, ustawiony przez trenera Kazimierza Bryniarskiego w I ataku ze Stanisławem Voglem i Czesławem Radwańskim[237]. W tym czasie został wybrany najlepszym napastnikiem turnieju sparingowego w Oświęcimiu, w którym oprócz Stali brały udział miejscowa Unia oraz Budowlani Bydgoszcz oraz Strojárne z czechosłowackiego Martina[238]. Nową edycję II ligi 1978/1979 rozpoczął w ww. ataku z S. Voglem i Cz. Radwańskim w awizowanym II ataku (przed sezonem karierę przerwał jego długoletni partner ofensywny, rozgrywający i asystujący Tadeusz Garb)[239][240][241]. Po pierwszym dwumeczu w Oświęcimiu z Unią jego forma, zaangażowanie w grę i nieskuteczna dyspozycja została poddana mocnej krytyce przez dziennikarza Mariana Strusia[242], lecz po piątym, wyjazdowym dwumeczu z Cracovią był przez tego samego żurnalistę chwalony za powrót do formy[243]. Od listopada 1978 ponownie występował w formacji wspólnie z powracającymi do gry T. Garbem i F. Pajerskim, z którymi znów tworzył zgrany tercet[244]. W trakcie rozgrywek zdobywał gole, lecz nieregularnie i przy nierównej formie całego zespołu[245][246][247][248][249][250][251]. Po 12 spotkaniach był dopiero szósty w klasyfikacji klubowej (9 pkt. za 4 gole i 5 asyst)[252], po 16 był piąty (12 pkt. za 6 goli i 6 asyst)[253], po 26 meczach był drugi (22 pkt. za 12 goli i 10 asyst)[254]. Finalnie Stal zajęła piąte miejsce w tabeli ligowej[255], a Paszkiewicz został drugim strzelcem swojego zespołu, ustępując Grzegorzowi Sięce[256]. Pomimo tego, w podsumowaniu całego sezonu został krytycznie oceniony przez M. Strusia i wymieniony w grupie zawodników Stali, którzy wykazali regres formy[257]

Zawodnikiem Stali pozostawał w sezonie II ligi 1979/1980[258]. W sezonie był wystawiany przez czechosłowackiego szkoleniowca Milana Skokana w I ataku wraz z T. Garbem i Krzysztofem Popielem[259][260], grając z nimi w urozmaiconym stylu i skutecznie[261]. Niezmienne pojawiał się w statystykach strzelców Stali[262][263][264][265][266][267][268][269][270]. Po siedmiu dwumeczach II rundy (14 spotkań) był drugim punktującym Stali (15 pkt. za 13 goli i 2 asysty)[271], a po drugim dwumeczu sezonu II rundy tj. po 22 spotkaniach był liderem Stali w punktacji kanadyjskiej mając 20 punktów za 17 goli i 3 asysty[272]. Później pauzował z powodu odniesionej kontuzji[273][274]. W drugiej rundzie występował w ataku z T. Garbem i Cz. Radwańskim[275]. Ostatecznie wraz z drużyną zajął szóste miejsce w lidze[276][277], a w ocenie trenera Skokana zawodnicy Stali w trakcie sezonu prezentowali nierówną formę[278].

Wraz ze Stalą przystąpił do kolejnego sezonu II ligi 1980/1981[279][280][281]. Został przydzielony przez trenera Skokana do I ataku wspólnie ze Zdzisławem Śliwiakiem i K. Popielem[282]. Wprawdzie był autorem bramek[283][284][285], jednak drużyna Stali wykazała najsłabszy początek w historii swoich startów w II lidze, przegrywając sześć pierwszych dwumeczów tj. 12 spotkań i po I rundzie zajmowała przedostatnie, 8. miejsce w tabeli[286][287][288][289][290][291][292]. W rundzie rewanżowej także notował trafienia[293][294][295][296][297], a przy lepszej formie drużyny, także sam był wyróżniany[298], a finalnie wraz z ekipą zajął siódme miejsce[299][300]. W statystykach Stali był ex aequo pierwszym strzelcem (18 goli) i trzeci w klasyfikacji punktowej (26 punktów za 18 goli i 8 asyst)[301][292]. W opinii dziennikarskiej Maria Strusia w przekroju sezonu prezentował równą formę[302].

W 1981 władze klubu zdecydowały o zatrudnieniu 20 hokeistów Stali w utworzonym w Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan” dziale sportu, w związku z czym uprawianie hokeja dla tych zawodników stało się formalnie pracą[303]. W nowym sezonie II ligi 1981/1982 występował wraz ze Stalą w jedynie pięciozespołowej Grupie Południowej[304]. Sezon zainaugurował grając w I ataku wraz z Cz. Radwańskim i K. Popielem[305]. Był autorem bramek dla swojej drużyny zarówno w I rundzie[306][307] (po której została wydłużona przerwa w rozgrywkach z powodu wprowadzenia stanu wojennego w Polsce[308][309]) oraz w rundzie rewanżowej[310][311], w tym w ostatnim spotkaniu rundy zasadniczej 28 lutego 1982 zdobył dwa gole w drugim pojedynku dwumeczu z Unią Oświęcim, zapewniając zwycięstwo Stali 4:2 i dając sanoczanom awans do turnieju finałowego o wejście do I ligi[312][313][314]. W klasyfikacji strzelców grupy został wyprzedzony przez innych Stalowców, Ryszarda Bielenia i Marka Jachnę[315]. Następnie na przełomie marca i kwietnia 1982 w barwach Stali zagrał w eliminacjach do I ligi, które stanowiły dwa turnieje finałowe, rozegrane w Sanoku (zdobył dwa gole: w wygranym 6:2 meczu z Unią 27 marca 1982 oraz w przegranym 4:2 ze Stoczniowcem Gdańsk 28 marca 1982[316]) i w Gdańsku, w których sanoczanie zajęli finalnie trzecie miejsce za Stoczniowcem Gdańsk i Pomorzaninem Toruń, a wyprzedzając Unię Oświęcim[316][317][318][319][320].

W następnym sezonie II ligi 1982/1983 wraz ze Stalą rywalizował w mocniejszej od zeszłorocznej Grupie Południowej[321]. Był autorem goli dla drużyny[322][323][324][325][326], jednak nie wykazywał się znaną sobie wcześniej skutecznością strzelecką[327] i nie był już wyróżniającym się graczem[328]. Wspólnie z zespołem ukończył rozgrywki na czwartym miejscu, nie uzyskując kwalifikacji do turniejów eliminacyjnych o I ligę[329][330][331].

Do kolejnej edycji II ligi 1983/1984 w pięciozespołowej Grupie Południowej przystępował nadal w składzie Stali, wobec której nie oczekiwano już poważnych osiągnięć, w porównaniu z wcześniejszymi sezonami[332]. Wyróżniał się formą w początkowych meczach[333], a w całym sezonie zdobywał gole z regularnością[334][335][336][337][338][339][340][341][342][343][344][345]. Mimo tego Stal uległa pod koniec sezonu czterokrotnie KTH Krynica, wskutek czego zajęła w grupie trzecie miejsce i ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, stanowiącego eliminację do I ligi[346][347][348][349][350]. W trakcie sezonu 1983/1984 po raz pierwszy wraz ze Stalą zwyciężył w rozgrywce o Puchar Autosanu, zorganizowanej ponownie po kilku latach przerwy, w której sanoczanie pokonali jedynego rywala, Naprzód Janów, w dwóch meczach (4:4 i 6:4)[351].

W połowie 1984 decyzją Wydziału Szkolenia PZHL za swoje wyniki w sezonie 1983/1984 otrzymał I klasę sportową[352]. Następnie przystąpił do sezonu II ligi 1984/1985[353] w składzie Stali trenowanej od października 1984 przez byłego kolegę z tafli, Mieczysława Ćwikłę[354], zastąpionego w styczniu 1985 przez innego byłego zawodnika Stali, Tadeusza Glimasa[355]. Grając w Stal, borykającej się z narastającymi kłopotami finansowo-sprzętowymi, początkowo wobec konieczności rozgrywania meczów domowych poza Sanokiem z uwagi na modernizację Torsanu[353][356] udanie wystartował wraz z zespołem Stali, początkowo nawet będącej liderem tabeli, zaś on sam w pierwszych pięciu meczach zdobył 13 goli[357], a w kolejnych spotkaniach powiększał swoje strzeleckie konto o kolejne trafienia[358][359][360][361][362][363][364][365][366]. Z czasem pojawiły się porażki zespołu i spadek na czwartą lokatę w tabeli, która gwarantowała awans do rozgrywek finałowych o awans do I ligi[367][368][369][370]. W tychże spotkaniach także był strzelcem bramek dla swojego zespołu[371][372][373]. W całym sezonie 1984/1985 zdobył 44 gole z 234 uzyskanych przez Stal w 34 meczach, zostając królem strzelców zespołu[374][375]. Drużyna Stali uplasowała się na czwartym miejscu[376].

Latem 1985 zdobywał uprawnienia instruktorskie w hokeju na lodzie[377]. Po gruntownym przygotowaniu drużyny kierowanej przez T. Glimasa i asystenta Macieja Czapora przystępował z drużyną Stali do sezonu II ligi 1985/1986, znów z aspiracjami walki o I ligę, przydzielonej w rozgrywkach do Grupy I Centralnej[378][379]. Był wówczas zawodnikiem I ataku wraz z Cz. Radwańskim i Janem Ryniakiem[380]. Na przestrzeni całego sezonu zdobywał gole[381][382][383][384]. Finalnie zajął wraz ze Stalą czwarte miejsce w tabeli, nie dające awansu do eliminacji o I ligę[385][386][387].

Do następnego sezonu II ligi 1986/1987 przystępował w składzie zespołu Stali, nadal kierowanego przez trenera T. Glimasa i asystenta M. Czopora, przy narastających problemach sprzętowych, zaś po kolejnej reorganizacji rozgrywek przydzielonego do Grupy Centralnej[388]. U progu inauguracji edycji niezmienne był zawodnikiem I ataku wraz z Cz. Radwańskim i J. Ryniakiem[389]. Zdobywał w pierwszych dwóch rundach[390][391][392][393], po których (tj. 16 meczów) miał 19 punktów za 7 goli i 3 asysty[394]. Wpisywał się na listy strzelców także w trzeciej rundzie[395][396]. Po zajęciu przez Stal trzeciego miejsca w grupie przystąpił wraz z drużyną do fazy play-off i w pierwszym jej etapie przyczynił się do wyeliminowania drużyny Boruty Zgierz: zdobył dwa gole w pierwszym meczu 8 lutego 1987 (wygrana 10:5)[397], gol w meczu wyjazdowym przegranym przez Stal 8:7 po dogrywce[398] oraz dwa gole w decydującym spotkaniu w Sanoku, wygranym 6:4[399]. W drugim etapie, w drugim meczu półfinałowym 22 lutego 1987 zdobył gola przeciw Pomorzaninowi Toruń (wynik 3:7), jednak po dwóch porażkach Stal została wyeliminowana przez ten klub[400]. W rywalizacji o trzecie w drugim spotkaniu rywalizacji z GKS Jastrzębie zdobył gola, zaś Stal wygrywając 7:3 pokonała przeciwników[401][402]. W sumie w sezonie 1986/1987 był drugim strzelcem drużyny i trzecim w klasyfikacji kanadyjskiej (28 punktów za 19 goli i 9 asyst)[403][404]. W posezonowej opinii kierownika sekcji Grzegorza Kawczyńskiego Jan Paszkiewicz prezentował równo dyspozycję formę[405].

Po sezonie 1986/1987 pierwotnie zakończył karierę i został mianowany asystentem trenera drużyny seniorskiej Stali, T. Glimasa, oraz szkoleniowcem zespołu żaków w klubie (w tym czasie posiadał już uprawnienia instruktorskie)[406][407]. Jednakże jesienią 1987 podjął ze Stalą występy w trwającym sezonie II ligi 1987/1988[408], zaś jednocześnie został asystentem trenera drużyny młodzików Stali, Tadeusza Glimasa[409] (natomiast od 1 października 1987 drużyna seniorska była prowadzona przez trenerów F. Pajerskiego i T. Garba[408]). Mimo iż nie odbył już etapu przygotowawczego do sezonu, nadal był jednym z najlepszych zawodników Stali[410]. Po wznowieniu kariery wciąż zdobywał gole w meczach ligowych[411][412][413][414], w tym strzelił bramkę w pierwszym spotkaniu ostatniego dwumeczu sezonu w Sanoku 12 marca 1988 przeciwko Dolmelowi Wrocław[415]. Wraz ze Stalą zajął piąte miejsce w rozgrywkach[416][417].

W 1988 definitywnie zakończył karierę zawodniczą[418][419]. Nie przystąpił już do edycji II ligi 1988/1989, do którego drużyna Stali przystąpiła już mocno odmłodzonym składzie[420].

Jan Paszkiewicz został uznany najskuteczniejszym strzelcem w historii sanockiego klubu hokejowego, łącznie zdobył ponad 600 goli w meczach ligowych i innych spotkaniach. Był uznawany za jednego z najlepszych i najwybitniejszych zawodników w historii sanockiego hokeja, określany jako „łowca bramek”[421]. W trakcie kariery zawodniczej zyskał pseudonim „Paszeko”[422].

Dalsze losy edytuj

 
Nagrobek Jana Paszkiewicza

Jan Paszkiewicz w połowie 1988 podjął pracę szkoleniowca szkółki hokejowej Stali wraz z Franciszkiem Pajerskim, a ponadto tymczasowo został trenerem drużyny spartakiadowej pod nieobecność w Polsce jej nominalnego trenera Tadeusza Garba, która w sezonie 1988/1989 zajęła ostatnie miejsce w grupie, odnosząc jedynie dwa zwycięstwa (w tym jedno za walkower), zaś po zakończeniu rozgrywek od 1 lutego 1989 została przejęta przez T. Garba (władze klubu uznały, że popełniono błędy treningowe)[418][423][424][425]. Od 1988 przez trzy lata był szkoleniowcem juniorów młodszych w klubie[426] oraz żaków (1988, 1989)[427] (jego wychowankami byli m.in. bracia Robert i Dariusz Brejtowie, Arkadiusz Burnat, Marcin Ćwikła, Sebastian Pajerski, a także Marcin Burnat, Łukasz Kraczkowski, Wojciech Kogut[428]). 28 grudnia 2002 prowadził zespół „Gwiazd Sanockiego Hokeja” w meczu charytatywnym przeciwko aktualnej drużynie KH Sanok, zakończony wynikiem 7:6[429].

Poza profesjonalnym uprawianiem hokeja na lodzie był także piłkarzem. W sezonie 1980/1981 wraz z klubem LZS Zarszyn uzyskał awans do ligi okręgowej[430]. W sezonie 1989/1990 występował w barwach drużyny Wisłok Sieniawa w ówczesnej A-klasie[431]. Występował także w rozmaitych turniejach reprezentując barwy macierzystego zakładu pracy, Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”[432]. 28 maja 1988 zdobył drużynowo Puchar „Trybuny Ludu” w zawodach sportowo-rekreacyjnych zorganizowanych dla czterech sanockich zakładów pracy[433].

Od lat 90. pracował w prywatnych przedsiębiorstwach. Zmarł 9 marca 2011 w Krakowie po długiej i ciężkiej chorobie. 11 marca 2011 został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[434][435].

Jan Paszkiewicz był żonaty z Edytą. Ich syn Hubert Paszkiewicz został arbitrem hokejowym, a 25 listopada 2016 został mianowany wiceprezesem zarządu STS S.A., spółki działającej w celu odbudowy sanockiego klubu hokeja na lodzie[436][437].

 
Bilet na mecz Ciarko KH 58 Sanok z wizerunkiem Jana Paszkiewicza

Upamiętnienie edytuj

Pamięci Jana Paszkiewicza zadedykowano Amatorski Turniej Hokeja w Sanoku 19 marca 2011[438], zaś 20 marca 2011 jego osobę uczczono minutą ciszy przed meczem Ciarko KH Sanok – MMKS Podhale Nowy Targ o 5. miejsce w sezonie ekstraligi 2010/2011[439].

Po śmierci Jana Paszkiewicza jego numer 17 został wywieszony w hali hokejowej Arena Sanok. We wrześniu 2013 klub Ciarko PBS Bank KH Sanok oficjalnie poinformował, że dla upamiętnienia Jana Paszkiewicza numer 17 został zastrzeżony dla zawodników sanockiej drużyny[440]. Na początku 2016 staraniem klubu STS Sanok pod zadaszeniem hali Arena Sanok zostały umieszczone nowe banery zastrzeżonych numerów zawodników Jana Paszkiewicza (#17) i Piotra Milana (#7) oraz opatrzone oznaczeniem „Legendy Sanockiego Hokeja”.

Podobizna Jana Paszkiewicza została wydrukowana na biletach meczowych spotkania 2. ligi słowackiego Ciarko 58 Sanok – HKM Rimavská Sobota w dniu 3 listopada 2018[441].

Sukcesy i wyróżnienia edytuj

Klubowe
  • Awans do II ligi: 1971 ze Stalą Sanok
  • Awans do I ligi: 1976 ze Stalą Sanok
  • Puchar „Autosanu”: 1984 ze Stalą Sanok
Indywidualne
Wyróżnienia
  • Siódme miejsce w I plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1972[444][445]
  • Trzecie miejsce w II plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1973[446][447]
  • Czwarte miejsce w III plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1974[448][447]
  • Drugie miejsce w IV plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1975[449][447]
  • Drugie miejsce w V plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” za rok 1976[450]
  • Osiemnaste miejsce w plebiscycie dziennika „Nowiny” i Wojewódzkiej Federacji Sportu w Rzeszowie na najlepszego sportowca roku 1976 województw rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego[173][451][452]
  • Trzecie miejsce w VI plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka roku 1977[453]
  • Trzecie miejsce w VIII plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka roku 1979[454]
  • Siódme miejsce w IX plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka roku 1980[455]
  • Ósme miejsce w XIII plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka roku 1984[456]
  • Czternaste miejsce w XIV plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka roku 1987[457]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów plebiscytu na najpopularniejszego sportowca Sanoka: 1975[458], 1976[459][460], 1978[461], 1979[462], 1982[463]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji wszech czasów plebiscytu na najpopularniejszego sportowca Sanoka: 1974[464], 1983, 1984[465], 1987[466]
  • Trzecie miejsce w klasyfikacji wszech czasów plebiscytu na najpopularniejszego sportowca Sanoka: 1988 (po XV edycjach)[467][426]
  • Ósme miejsce w plebiscycie na najlepszego sportowca 40-lecia Stali Sanok 1946-1986[468]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pomorzanin – Stal Sanok 3:1. W rewanżu też porażka. „Nowiny”, s. 1, nr 238 z 19 października 1976. 
  2. ↑ Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 334. ISBN 83-903469-0-7.
  3. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 175. ISBN 83-903469-0-7.
  4. ↑ Laureaci Nagród Miasta 2000. Edward Pilszak. „Tygodnik Sanocki”. Nr 24 (501), s. 6, 15 czerwca 2001. 
  5. ↑ J. Kozioł. Bez kompleksu przed bardziej sytuowanymi, czyli... Sanocki hokej na drodze do sukcesu. „Podkarpacie”, s. 6, nr 14 z 31 grudnia 1970. 
  6. ↑ Hokej. Liga okręgowa. „Nowiny”, s. 2, nr 20 z 24 stycznia 1969. 
  7. ↑ Hokej. Stal Sanok – Karpaty 20:1. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 2 lutego 1970. 
  8. ↑ Hokeiści Stali Sanok mistrzami okręgu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 23 lutego 1970. 
  9. ↑ 8 marca 1970: gol w meczu z Elektro Łaziska Górne w Sanoku, wynik 7:7, zob. Stal Sanok – Elektro Łaziska 7:7. „Nowiny Rzeszowskie-Stadion”, s. 1, nr 10 z 9 marca 1970. 
  10. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 197.
  11. ↑ Sport. Wysokie zwycięstwa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 11 z 12 stycznia 1971. 
  12. ↑ Hokej. Dwa remisy sanockiej Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 1 z 4 stycznia 1971. 
  13. ↑ 9-10 stycznia 1971 w Nowym Targu: jedno trafienie w pierwszym spotkaniu wygranym 4:10 i trzy bramki w drugim pojedynku wygranym 0:17, zob. Sport. Wysokie zwycięstwa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 11 z 12 stycznia 1971. 
  14. ↑ Sport. Porażki Stali Sanok w Nowym Targu. „Nowiny”, s. 2, nr 50 z 20 lutego 1971. 
  15. ↑ Hokeiści Stali Sanok przed trudnym egzaminem. „Nowiny”, s. 2, nr 61 z 3 marca 1971. 
  16. ↑ 3 marca 1971, zob. Sport. Dobry początek sanockich hokeistów. Stal – Podhale II N. Targ 11:3. „Nowiny”, s. 2, nr 62 z 4 marca 1971. 
  17. ↑ Hokeiści Stali Sanok wygrali w Nowym Targu. „Nowiny Rzeszowskiej-Stadion”, s. 1, nr 11 z 15 marca 1971. 
  18. ↑ Hokeiści Stali Sanok wygrali w Nowym Targu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 11 z 15 marca 1971. 
  19. ↑ Hokeiści Stali Sanok w II lidze. Od 2:6 do zwycięskiego 10:6 w dramatycznym meczu z Elektro Łaziska. „Nowiny”, s. 2, nr 81 z 23 marca 1971. 
  20. ↑ Trener Andrzej Wołkowski. Nasz sukces to nie tylko zasługa hokeistów. „Nowiny”, s. 2, nr 81 z 23 marca 1971. 
  21. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 49–50.
  22. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 46, 198.
  23. ↑ Klęska sanockich hokeistów. „Nowiny”, s. 2, nr 300 z 30 października 1971. 
  24. ↑ Nareszcie sukces sanockich hokeistów. Stal – Cracovia 4:3 (2:1, 2:1, 0:1). „Nowiny”, s. 2, nr 301 z 31 października 1971. 
  25. ↑ Zwycięstwo hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 29 z 30 stycznia 1972. 
  26. ↑ 14 listopada 1971: dwa gole w meczu z Odrą Opole 8:4, zob. 2 zwycięstwa Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 465 z 15 listopada 1971. 
  27. ↑ 4 grudnia 1971: gol w meczu z Borutą Zgierz 3:2, zob. Sport. Zwycięstwo hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 336 z 5 grudnia 1971. 
  28. ↑ 15 stycznia 1972: gol w meczu ze Stoczniowcem Gdańsk 6:3, zob. Hokej. Stal Sanok – Stoczniowiec 6:3 (1:1, 2:0, 3:2). „Nowiny”, s. 2, nr 5 z 6 stycznia 1972. 
  29. ↑ 16 stycznia 1972: dwa gole w meczu ze Stoczniowcem Gdańsk 12:3, zob. Hokej – II liga. Wysokie zwycięstwo Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 17 stycznia 1972. 
  30. ↑ 29 stycznia 1972: trzy gole w meczu z Włókniarzem Zgierz 4:1, zob. Zwycięstwo hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 29 z 30 stycznia 1972. 
  31. ↑ 29 stycznia 1972: gol w meczu z Włókniarzem Zgierz 4:1, zob. Hokej – II liga. Stal Sanok zdobywa kolejne punkty. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 31 stycznia 1972. 
  32. ↑ 12 lutego 1972: gol w meczu wyjazdowym z Odrą Opole, przegranym 9:2, zob. 2 porażki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 7 z 14 lutego 1972. 
  33. ↑ a b Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 199.
  34. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 50.
  35. ↑ Hokej. IV miejsce Stali Sanok na mecze II ligi. „Nowiny”, s. 2, nr 74 z 15 marca 1972. 
  36. ↑ Trener J. Stock z klubu ZKL Brno nowym opiekunem hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 285 z 14 października 1972. 
  37. ↑ Skromny remis 3:3 hokeistów Sanoka na inaugurację mistrzostw II ligi. „Nowiny”, s. 2, nr 286 z 15 października 1972. 
  38. ↑ 15 października 1972: gol w meczu z Polonią Bytom 12:3, zob. Hokej. Stal – Polonia Bytom 12:3 (3:2, 6:1, 3:0). „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 16 października 1972. 
  39. ↑ 21 października 1972: dwa gole w meczu z Włókniarzem Zgierz 8:5, zob. Stal Sanok – Włókniarz 8:5. „Nowiny”, s. 2, nr 293 z 22 października 1972. 
  40. ↑ 22 października 1972: gol w meczu z Włókniarzem Zgierz 8:3, zob. Kolejny sukces hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 43 z 23 października 1972. 
  41. ↑ 4 i 5 listopada 1972: po golu w wyjazdowych meczach z Odrą Opole wygranych 4:2 i 7:4, zob. Dwa zwycięstwa hokeistów sanockiej Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 13 listopada 1972. 
  42. ↑ 25 i 27 listopada 1972: po golu w wyjazdowych meczach ze Zjednoczonymi Września wygranych 5:3 i 6:3, zob. Dwa zwycięstwa hokeistów sanockiej Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 13 listopada 1972. 
  43. ↑ 27 stycznia 1973: gol w wyjazdowych meczu z Unią Oświęcim przegranym 2:10, zob. Hokej. 2 porażki Stali Sanok w Oświęcimiu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 29 stycznia 1973. 
  44. ↑ 18 lutego 1973: gol w meczu ze Zjednoczonymi Września 7:1, zob. Hokej. Stal Sanok – Zjednoczeni Września 7:1 (1:0, 3:0, 3:1). „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 12 lutego 1973. 
  45. ↑ 3 marca 1973: dwa gole w meczu ze Stoczniowcem Gdańsk wygranym 5:2, zob. Skuteczny finisz hokeistów. Stal – Stoczniowiec 5:2. „Nowiny”, s. 2, nr 62 z 4 marca 1973. 
  46. ↑ Ligi hokejowe na mecie. „Nowiny”, s. 2, nr 64 z 6 marca 1973. 
  47. ↑ 14 października 1973: dwa gole w wyjazdowym meczu z Polonią Bytom 3:4, zob. Hokej-II liga. Porażki Stali Sanok w Bytomiu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 15 października 1973. 
  48. ↑ 21 października 1973: gol w meczu z Odrą Opole 6:2, zob. Sport. Dobry początek na własnym lodowisku. Stal Sanok – Odra Opole 6:2. „Nowiny”, s. 2, nr 290 z 21 października 1973. 
  49. ↑ 27 i 28 października 1973: gole w wyjazdowych meczach z GKS Jastrzębie – dwa gole w pierwszym przegranym 2:4 oraz trzy gole w drugim wygranym 6:2, zob. Sport. W ligach hokejowych. „Nowiny”, s. 2, nr 299 z 30 października 1973. 
  50. ↑ 10 i 11 listopada 1973: gole w domowych meczach z Chemikiem Kędzierzyn – trzy gole w pierwszym 6:1 oraz gol w drugim spotkaniu 9:0, zob. Hokej – II liga. Stal Sanok – Chemik Kędzierzyn 6:1. „Nowiny”, s. 2, nr 311 z 11 listopada 1973.  Wysokie zwycięstwo sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 12 listopada 1973. 
  51. ↑ 17 i 18 listopada 1973: po cztery gole w wyjazdowych meczach z Elektro Łaziska wygranych 11:6 i 12:3, zob. Sport. Hokej. Komplet punktów Stali Sanok w Łaziskach. „Nowiny”, s. 2, nr 320 z 20 listopada 1973. 
  52. ↑ 24 listopada 1973: gol w wyjazdowym meczu z Cracovią przegranym 4:8, zob. Sport. Hokej. Dwie porażki Stali Sanok w Krakowie. „Nowiny”, s. 2, nr 327 z 27 listopada 1973. 
  53. ↑ 1 grudnia 1973: gol w meczu z liderem, Unią Oświęcim, zakończonym remisem 2:2, zob. Hokeiści Stali Sanok urwali punkt liderowi II ligi. „Nowiny”, s. 2, nr 332 z 2 grudnia 1973. 
  54. ↑ 12 stycznia 1974: gol w wyjazdowym meczu z Odrą Opole przegranym 3:4, zob. Z różnych dyscyplin. Stal Sanok przegrała w Opolu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 14 stycznia 1973. 
  55. ↑ 19 stycznia 1974: dwa gole w meczu z GKS Jastrzębie wygranym 5:1, zob. Zwycięstwo i porażka Stali Sanok w spotkaniach z wiceliderem II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 21 stycznia 1973. 
  56. ↑ 26 i 27 stycznia 1974: gole w wygranych meczach wyjazdowych z Chemikiem Kędzierzyn – dwa w pierwszym (7:3) i jeden gol w drugim (8:2), zob. Zwycięstwa sanockich hokeistów w Kędzierzynie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 28 stycznia 1973. 
  57. ↑ 17 lutego 1974: gol w meczu z Cracovią wygranym 5:2, zob. Stal Sanok – Cracovia 5:2 (2:1, 1:0, 2:1). „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 18 lutego 1973. 
  58. ↑ Marian Struś. Spośród nich wybierzemy „Złotą dziesiątkę”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 z 15–31 grudnia 1974. 
  59. ↑ a b Hokeiści II ligi na mecie. Stal Sanok zajęła V miejsce. „Nowiny”, s. 2, nr 56 z 26 lutego 1973. 
  60. ↑ Marian Struś. Hokej na lodzie. Czy poniżej oczekiwań?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 1 z 14 marca 1974. 
  61. ↑ Turniej hokejowy o Puchar Autosanu. „Nowiny”, s. 2, nr 66 z 8 marca 1974. 
  62. ↑ Marian Struś. Tadeusz Bujar trenerem hokeistów „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 z 15–31 maja 1974. 
  63. ↑ Marian Struś. Hokeiści w pełni przygotować do sezonu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 10 z 1–15 sierpnia 1974. 
  64. ↑ Marian Struś. Drugie miejsce w Gdańsku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 14 z 1–15 października 1974. 
  65. ↑ Zwycięski start hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 40 z 7 października 1974. 
  66. ↑ Marian Struś. Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan” dla najlepszego strzelca drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 15 z 15–31 października 1974. 
  67. ↑ Marian Struś. Paszkiewicz pierwszym liderem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 15 z 15–31 października 1974. 
  68. ↑ Franciszek Hamerski. Z Tadeuszem Bujarem – o hokeju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 16 z 1–15 listopada 1974.  Marian Struś. O Puchar naszej Redakcji. 10 bramek strzelonych liderowi nie zmieniło układu w tabeli. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 3 (22) z 1–15 lutego 1975. 
  69. ↑ 12 października 1974: trzy gole w meczu domowym z KTH Krynica wygranym 6:5, zob. Z różnych dyscyplin. Połowiczny sukces sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 41 z 14 października 1974. 
  70. ↑ 27 października 1974: dwa gole w meczu domowym z Zagłębiem II Sosnowiec (7:2), zob. Z II-ligowych boisk, sal i lodowisk. Zwycięstwo sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 43 z 28 października 1974. 
  71. ↑ 9 listopada 1974: zwycięski gol w meczu z Odrą Opole w Sanoku (4:3), zob. Z II-ligowych sal i lodowisk. Trudna przeprawa sanoczan przez Odrę. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 11 listopada 1974. 
  72. ↑ 23 i 24 listopada 1974: cztery gole w wyjazdowym dwumeczu z GKS Jastrzębie, gol w pierwszym spotkaniu (3:5) i trzy gole w drugim wygranym 6:2, zob. Na remis grali hokeiści Stali Sanok w Jastrzębiu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 25 listopada 1974.  Marian Struś. O Puchar naszej redakcji. Paszkiewicz atakuje pozycję lidera. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 z 15–31 grudnia 1974. 
  73. ↑ 4 stycznia 1975: gol w meczu Stali w Sanoku przeciw Polonii Bytom, przegranym 3:4, zob. Inauguracja II rundy w Sanoku znacznie poniżej planu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 1 z 6 stycznia 1975. 
  74. ↑ 25 stycznia 1975: gol w wygranym 4:1 meczu wyjazdowym przeciw Odrze Opole, zob. Hokeiści Sanoka zwyciężyli dwukrotnie w Opolu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 27 stycznia 1975. 
  75. ↑ 18 i 19 stycznia 1975: trzy gole w dwumeczu u siebie z liderem tabeli, Cracovią, jedna bramka w pierwszym spotkaniu przegranym 3:10 i dwa trafienia w drugim pojedynku wygranym 7:1, zob. Z ligowych boisk, sal, lodowisk. Sanoccy hokeiści pokonali lidera. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 20 stycznia 1975. 
  76. ↑ 2 lutego 1975: gol w ostatnim meczu sezonu, u siebie z GKS Jastrzębie, przegranym 2:3, zob. „Brązowy medal” w II lidze dla hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 3 lutego 1975. 
  77. ↑ 8 i 9 lutego 1975: po jednym golu w meczach wyjazdowych z Cracovią przegranych 3:7 i 4:5, zob. Dwie porażki sanockich hokeistów w Krakowie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 6 z 10 lutego 1975. 
  78. ↑ 16 lutego 1975: pięć goli w wyjazdowym meczu z Polonią Bytom, wygranym 5:8, zob. Marian Struś. O Puchar naszej Redakcji. Paszkiewicz w pościgu za Pajerskim. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (24) z 1–15 marca 1975. 
  79. ↑ 22 lutego 1975: gol w przegranym meczu z KTH u siebie 6:8, zob. Porażki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 24 lutego 1975. 
  80. ↑ 2 marca 1975: gol w przegranym meczu z Cracovią u siebie 4:10, zob. Kolejne porażki sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 509 z 3 marca 1975. 
  81. ↑ 8 i 9 marca 1975: po jednym golu w meczach domowych z Polonią Bytom (3:4 i 4:3), zob. Na lodowisku w Sanoku tym razem remis. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 10 marca 1975. 
  82. ↑ 15 i 16 marca 1975: bramki w ostatnim dwumeczu sezonu przeciwko już zwycięskiemu triumfatorowi II ligi KTH Krynica; dwa gole w pierwszym spotkaniu (6:6) i jedno trafienie w drugim (6:3), zaś łącznie w obu meczach zdobył pięć punktów w klasyfikacji kanadyjskiej, zob. Po zwycięstwie i remisie z KTH hokeiści Stali Sanok na III miejscu. „Nowiny”, s. 2, nr 65 z 19 marca 1975.  Marian Struś. O puchar naszej redakcji. Rzutem na taśmę Paszkiewicz wyprzedził Pajerskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (26) z 1–15 kwietnia 1975. 
  83. ↑ Franciszek Hamerski. Franciszek Pajerski kolejnym liderem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 16 z 1–15 listopada 1974. 
  84. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej redakcji. Stabilizacja w czołówce. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 18 z 1–15 grudnia 1974. 
  85. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej redakcji. Paszkiewicz atakuje pozycję lidera. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 z 15–31 grudnia 1974. 
  86. ↑ Marian Struś. Franciszek Pajerski – samodzielnym liderem!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (21) z 15–31 stycznia 1975. 
  87. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej Redakcji. 10 bramek strzelonych liderowi nie zmieniło układu w tabeli. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 3 (22) z 1–15 lutego 1975. 
  88. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej Redakcji. Franciszek Pajerski liderem po I fazie rozgrywek. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 4 (23) z 15–28 lutego 1975. 
  89. ↑ W sezonie zasadniczym drużyny miały rozegrać po 28 spotkań w 14 dwumeczach. Stal rozegrała 26 spotkań, jako że nie zagrała rewanżowego dwumeczu z Zagłębiem II Sosnowiec, który nie dokończył sezonu, zaś w związku z tym jego mecze z pozostałymi drużynami zostały anulowanego, wskutek czego formalnie w tabeli uwzględniono uczestnikom 24 rozegrane mecze.
  90. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej Redakcji. Paszkiewicz w pościgu za Pajerskim. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (24) z 1–15 marca 1975. 
  91. ↑ Marian Struś. O Puchar naszej redakcji. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 6 (25) z 15–31 marca 1975. 
  92. ↑ Marian Struś. O puchar naszej redakcji. Rzutem na taśmę Paszkiewicz wyprzedził Pajerskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (26) z 1–15 kwietnia 1975. 
  93. ↑ a b Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 203.
  94. ↑ Marian Struś. Hokeiści na mecie sezonu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (27) z 15–30 kwietnia 1975. 
  95. ↑ W turnieju padły wyniki: Stal – GKS Katowice 7:1, Naprzód – ZPA Preszów 2:3, Naprzód – GKS 2:5, ZPA – Stal 2:2, GKS – ZPA 6:3, Naprzód – Stal 6:0, Zob. 3 dni dobrego hokeja n sanockim lodowisku. „Nowiny”, s. 2, nr 66 z 20 marca 1975.  3 dni dobrego hokeja n sanockim lodowisku. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 12 z 24 marca 1975.  Franciszek Hamerski. Stal wygrała ze zwycięzcą turnieju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (27) z 15–30 kwietnia 1975. 
  96. ↑ Franciszek Hamerski. Hokeiści na mecie sezonu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (27) z 15–30 kwietnia 1975. 
  97. ↑ Marian Struś. Co słychać u hokeistów?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 14 (33) z 15–31 lipca 1975. 
  98. ↑ a b Franciszek Hamerski. Hokeiści przed sezonem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 18 (37) z 1–15 października 1975. 
  99. ↑ Marian Struś. W Gdańsku: Stal na czwórkę. Kazimierz Mrugała na piątkę. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (39) z 1–15 listopada 1975. 
  100. ↑ Marian Struś. Duet Garb – Paszkiewicz siłą uderzeniową „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 21 (40) z 21–30 listopada 1975. 
  101. ↑ Franciszek Hamerski. Hokeiści rozpoczęli sezon. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (39) z 1–15 listopada 1975. 
  102. ↑ a b Marian Struś. O tytuł najskuteczniejszego. Liderzy nie tracą impetu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, nr 22-23 (41-42) z 1–15 grudnia 1975. 
  103. ↑ Stal Sanok – Cracovia 7:5 i 6:6. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 10 listopada 1975. 
  104. ↑ Hokeiści Stali Sanok mistrzami na półmetku II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 24 listopada 1975. 
  105. ↑ 26 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 19 z 1 marca 1976. 
  106. ↑ Marian Struś. Zdjęcie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, nr 24-25 (43-44) z 15–31 grudnia 1975. 
  107. ↑ 5 października 1975: dwa gole w inauguracyjnym, wyjazdowym meczu sezonu z GKS Jastrzębie, rozegranym w Oświęcimiu (wynik 4:4), zob. Z drugoligowych boisk, sal, lodowisk. Dwa remisy Stali Sanok na inaugurację ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 40 z 7 października 1975. 
  108. ↑ 11 i 12 października 1975: bramki w dwumeczu pierwszym domowym dwumeczu sezonu przeciw Unii Oświęcim; dwa gole w pierwszym spotkaniu (5:2) i jedno trafienie w drugim pojedynku (4:3), zob. Z drugoligowych boisk, sal, lodowisk. Dwa remisy Stali Sanok na inaugurację ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 41 z 13 października 1975. 
  109. ↑ 18 i 19 października 1975: bramki w trzecim dwumeczu sezonu, rozegranym w Sanoku przeciw Odrze Opole; dwa gole w pierwszym spotkaniu (6:4) i pięć trafień w drugim pojedynku (6:5), a także dwie asysty w tym dwumeczu, zob. Hokeiści opolskiej Odry dwukrotnie przegrali w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 20 października 1975.  Marian Struś. Duet Garb – Paszkiewicz siłą uderzeniową „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 21 (40) z 21–30 listopada 1975. 
  110. ↑ 8 i 9 listopada 1975: bramki w dwumeczu domowym z Cracovią: dwa gole w pierwszym spotkaniu (7:5) i trzy trafienia w drugim pojedynku (6:6), zob. Stal Sanok – Cracovia 7:5 i 6:6. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 10 listopada 1975. 
  111. ↑ 15 i 16 listopada 1975: bramki w dwumeczu wyjazdowym z Fortuną Wyry; 4 gole w pierwszym meczu wygranym 13:2 i jedno trafienie w drugim pojedynku wygranym 8:1, zob. Stal Sanok umacnia przodownictwo. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 17 listopada 1975. 
  112. ↑ 23 listopada 1975: w ostatnim spotkaniu I rundy przeciw Chemikowi Kędzierzyn-Koźle w Sanoku zdobył siedem goli, zob. Hokeiści Stali Sanok mistrzami na półmetku II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 24 listopada 1975.  Według innego źródła sześć goli, zob. Marian Struś. Klasyfikacja na najskuteczniejszego strzelca drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, nr 24-25 (43-44) z 15–31 grudnia 1975. 
  113. ↑ 10 i 11 stycznia 1976: bramki w pierwszym dwumeczu rundy rewanżowej z GKS Jastrzębie u siebie; jeden gol w pierwszym spotkaniu (3:0) i dwa trafienia w drugim pojedynku (5:3), zob. Po wygranych z GKS Jastrzębie. Hokeiści Stali Sanok umocnili się na czele II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 12 stycznia 1976. 
  114. ↑ 18 stycznia 1976: gol w drugim spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Unią Oświęcim, przegranym 2:6, którym nie wykorzystał kilku innych dogodnych sytuacji, zob. Hokeiści Stali Sanok pokonani w Oświęcimiu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 19 stycznia 1976.  Marian Struś. Dwukrotny poślizg Stali w Oświęcimiu. Ostra walka o przodownictwo w grupie południowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (47) z 15–31 stycznia 1976. 
  115. ↑ 7 i 8 lutego 1976: po jednym golu w wygranych spotkaniach dwumeczu wyjazdowego z Odrą Opole (5:0 i 6:3), zob. Hokeiści sanoccy coraz bliżej ekstraklasy. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 6 z 9 lutego 1976. 
  116. ↑ 14 i 15 lutego 1976: bramki w dwumeczu domowym z Polonią Bytom, trzy gole w pierwszym spotkaniu (6:5) i jedno trafienie w drugim pojedynku (6:2), zob. Stal Sanok – Polonia B. 6:5 i 6:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 16 lutego 1976. 
  117. ↑ 21 i 22 lutego 1976: bramki w przegranym dwumeczu w Krakowie z Cracovią; honorowe trafienie w pierwszym spotkaniu (1:8) i dwa gole w drugim pojedynku (5:5), zob. Porażki sanoczan w Krakowie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 23 lutego 1976.  Marian Struś. Duet Paszkiewicz – Garb zwiększa dystans. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (50) z 1–15 marca 1976. 
  118. ↑ 28 i 29 lutego 1976: bramki w domowym dwumeczu z Fortuną Wyry; jeden gol w pierwszym spotkaniu (10:0) i trzy trafienia w drugim pojedynki (16:1), zob. 26 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 19 z 1 marca 1976. 
  119. ↑ 6 i 7 marca 1976: bramki w ostatnim, decydujących o zdobyciu mistrzostwa I ligi, wyjazdowym dwumeczu z Chemikiem Kędzierzyn-Koźle: cztery gole w pierwszym spotkaniu (5:1) i trzy trafienia w drugim pojedynku (10:3), a ponadto dwie asysty w dwumeczu, zob. Hokeiści Stali Sanok w I lidze!. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 8 marca 1976.  Jan Paszkiewicz najskuteczniejszym zawodnikiem. Po pasjonującej walce na finiszu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  120. ↑ Marian Struś. Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan” dla najlepszego strzelca drużyny hokejowej. Zdobywca pucharu z ubiegłego sezonu już na czele. Klasyfikacja. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (39) z 1–15 listopada 1975. 
  121. ↑ Marian Struś. Klasyfikacja na najskuteczniejszego strzelca drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, nr 24-25 (43-44) z 15–31 grudnia 1975. 
  122. ↑ Marian Struś. Hokeiści na fali. Stal Sanok – liderem na półmetku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, nr 24-25 (43-44) z 15–31 grudnia 1975. 
  123. ↑ Marian Struś. Tadeusz Garb w ataku na pozycję lidera. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (47) z 15–31 stycznia 1976. 
  124. ↑ Marian Struś. T. Garb najpopularniejszym zawodnikiem Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 8, nr 4 (49) z 15–28 lutego 1976. 
  125. ↑ Marian Struś. Duet Paszkiewicz – Garb zwiększa dystans. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (50) z 1–15 marca 1976. 
  126. ↑ Jan Paszkiewicz najskuteczniejszym zawodnikiem. Po pasjonującej walce na finiszu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  127. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 206.
  128. ↑ „Husaria” trenera Bujara. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  129. ↑ Kandydują do „Złotej dziesiątki”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 1 (46) z 1–15 stycznia 1976. 
  130. ↑ Adam Warzocha, Roman Rybicki. Hokeiści Stali Sanok w I lidze! Ozdobną czcionką. „Nowiny”, s. 1, 7, nr 60 z 15 marca 1976. 
  131. ↑ Od „okręgówki” do ekstraklasy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  132. ↑ Droga do awansu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  133. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 52.
  134. ↑ Lodowe okruchy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  135. ↑ I sekretarz KW PZPR Kazimierz Balawajder przyjął hokeistów sanockiej „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1–2, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  136. ↑ 26–28 marca IV turniej o Puchar „Autosanu”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 6 (51) z 15–31 marca 1976. 
  137. ↑ Sport. Atrakcje najbliższych dni. Hokejowy turniej o Puchar „Autosanu”. „Nowiny”, s. 2, nr 70 z 26 marca 1976. 
  138. ↑ Sport. Hokeiści Stali Sanok pokonali II-ligowców z Finlandii. „Nowiny”, s. 2, nr 71 z 27–28 marca 1976. 
  139. ↑ Puchar „Autosanu” po raz trzeci dla Katowic. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (52) z 1–15 kwietnia 1976. 
  140. ↑ Puchar „Autosanu” dla hokeistów GKS Katowice. „Nowiny”, s. 8, nr 72 z 29 marca 1976. 
  141. ↑ Informacja o powołaniu do kadry młodzieżowców może być zastanawiająca z uwagi na fakt, że Paszkiewicz miał wówczas niespełna 26 lat, jednal informacja o powołaniu została podana w dwóch doniesieniach prasowych, w tym w udzielonym wywiadzie przez trenera T. Bujara, który wspomniał o tym w kontekście nieobecności niektórych zawodników, w tym Paszkiewicza, podczas zgrupowania Stali Sanok w Dziwnowie zob. Paszkiewicz i Radwański w kadrze Polski. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 13 (58) z 1–15 lipca 1976.  Hokejowy meldunek z Dziwnowa. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 13 (58) z 1–15 lipca 1976. 
  142. ↑ Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Czesław Radwański, drugi trener STS. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, nr 8 (120) z 25 lutego 1994. 
  143. ↑ Marian Struś. Hokeiści już na lodzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 15 (60) z 1–15 sierpnia 1976. 
  144. ↑ Marian Struś. Krążek na tafli!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 17 (62) z 1–15 września 1976. 
  145. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 209.
  146. ↑ Hokeiści już grają. 2 porażki Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 33 z 27 września 1976. 
  147. ↑ Marian Struś. Rozpoczął się wielki hokej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 18 (63) z 1–15 października 1976. 
  148. ↑ Roman Rybicki. Zwycięska premiera na sanockim lodowisku. Stal Sanok – Legia W-wa 2x po 5:4. „Nowiny–Stadion”, s. 8, nr 41 z 4 października 1976. 
  149. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 51.
  150. ↑ Sport. GKS Katowice – Stal 5:4. Do 49. min. sanoczanie prowadzili 4:0. „Nowiny”, s. 2, nr 229 z 8 października 1976. 
  151. ↑ Marian Struś. Widziane z boku. Nasza nowa rubryka. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 (64) z 15–31 października 1976. 
  152. ↑ Hokeiści ŁKS nadal bez straty punktu. „Trybuna Robotnicza”, s. 7, nr 232 z 11 października 1976. 
  153. ↑ Marian Struś. Jan Paszkiewicz na czele, ale walka trwa. O Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan” dla najlepszego strzelca drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 (64) z 15–31 października 1976. 
  154. ↑ Roman Rybicki. Sport. Stal Sanok – Bailidon 5:13. W rewanżu także lepsi hokeiści z Katowic. „Nowiny”, s. 2, nr 234 z 14 października 1976. 
  155. ↑ Pomorzanin – Stal Sanok 7:4. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 43 z 18 października 1976.  Pomorzanin – Stal Sanok 3:1. W rewanżu też porażka. „Nowiny”, s. 1, nr 238 z 19 października 1976. 
  156. ↑ Podhale nie dało szans hokeistom GKS Tychy. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, nr 244 z 25 października 1976. 
  157. ↑ Podwójne zwycięstwo sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 44 z 25 października 1976. 
  158. ↑ Marian Struś. O Puchar dla najskuteczniejszego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (65) z 1–15 listopada 1976. 
  159. ↑ Sport. Pogrom sanockich hokeistów. „Nowiny”, s. 2, nr 248 z 30–31 października 1976. 
  160. ↑ Naprzód Janów – Stal Sanok 9:1. W rewanżu też porażka. „Nowiny”, s. 7, nr 249 z 1 listopada 1976. 
  161. ↑ Stal Sanok – ŁKS 2:6 i 3:3. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 8 listopada 1976. 
  162. ↑ Stal zremisowała z ŁKS. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, nr 256 z 8 listopada 1976. 
  163. ↑ Dzielna postawa beniaminka. Stal Sanok – ŁKS 2:6 i 3:3. „Dziennik Popularny”, s. 6, nr 255 z 8 listopada 1976. 
  164. ↑ Marian Struś. W walce o Puchar dla najskuteczniejszego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 21-22 (66-67) z 15–30 listopada 1976. 
  165. ↑ Porażki sanoczan w Sosnowcu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 15 listopada 1976. 
  166. ↑ Roman Rybicki. Stoczniowiec lepszy w konfrontacji beniaminków. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 48 z 22 listopada 1976. 
  167. ↑ Zmienna forma hokeistów. 3 punkty GKS i Baildonu. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, nr 267 z 22 listopada 1976. 
  168. ↑ Podhale mistrzem na półmetku I ligi hokejowej. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 49 z 29 listopada 1976. 
  169. ↑ Podhale mistrzem na półmetku I ligi hokejowej. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 49 z 25 listopada 1976. 
  170. ↑ Marian Struś. K. Bryniarski trenerem I drużyny hokejowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 23 (68) z 1–15 grudnia 1976. 
  171. ↑ Sport. Medaliści olimpijscy w pierwszej kolejności. Czytelnicy typują kandydatów do grona najlepszych sportowców w Konkursie–Plebiscycie „Nowin” i WFS. „Nowiny”, s. 3, nr 263 z 18 listopada 1976. 
  172. ↑ Od dziś wybieramy 10 najlepszych sportowców sezonu 1976. Konkurs–plebiscyt „Nowin” i WFS. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 48 z 22 listopada 1976. 
  173. ↑ a b Henryk Kasperczak sportowcem nr 1 olimpijskiego sezonu 1976. Kolejność 30 najlepszych. „Nowiny–Stadion”, s. 8, nr 1 z 3 stycznia 1977. 
  174. ↑ Roman Rybicki. Remisowa inauguracja hokeistów Stali Sanok. W sobotę wygrali sanoczanie 4:3 – w niedzielę GKS Tychy 5:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 10 stycznia 1977. 
  175. ↑ Marian Struś. Poprawić celowniki!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 1 (70) z 1–15 stycznia 1977. 
  176. ↑ Lodowisko łódzkie pechowe dla hokeistów Stali Sanok. Legia – Stal 12:1, 7:0. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 17 stycznia 1977. 
  177. ↑ Sport. Kolejna porażka sanoczan. „Nowiny”, s. 2, nr 16 z 21 stycznia 1977. 
  178. ↑ Sport. „Nowiny”, s. 2, nr 17 z 22–23 stycznia 1977. 
  179. ↑ Roman Rybicki. Topnieją szanse sanockich hokeistów. Mimo dobrej gry – porażka. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 24 stycznia 1977. 
  180. ↑ Brak informacji o strzelcach goli w tym meczu, zob. Zwycięstwa faworytów. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, nr 20 z 26 stycznia 1977.  Sport. Porażka hokeistów Stali Sanok w Katowicach. „Nowiny”, s. 2, nr 20 z 26 stycznia 1977. 
  181. ↑ Roman Rybicki. W rywalizację o „czerwoną latarnię”. Stal Sanok – Pomorzanin Toruń 7:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 31 stycznia 1977. 
  182. ↑ Sport. Stal Sanok – Pomorzanin Toruń 4:2. „Nowiny”, s. 2, nr 25 z 1 lutego 1977. 
  183. ↑ Brak informacji o strzelcach goli dla Stali w pierwszym spotkaniu dwumeczu, zob. Polonia – Stal Sanok 4:3 i 7:0. „Nowiny-Stadion”, s. 2, nr 6 z 7 lutego 1977. 
  184. ↑ Sport. Stal Sanok – Naprzód Janów 4:5 (2:2, 1:2, 1:1). Sensacja była blisko. „Nowiny”, s. 2, nr 32 z 10 lutego 1977. 
  185. ↑ Oznacza to, że musiał zdobyć jednego gola w jednym z wcześniejszym spotkaniach na wyjeździe z Baildonem Katowice lub Polonią Bydgoszcz, co do których brak jest podanych strzelców bramek, zob. Marian Struś. W klasyfikacji na najskuteczniejszego – znowu zmiany!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 4 (73) z 15–28 lutego 1977. 
  186. ↑ Marian Struś. Nie róbmy tragedii. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 4 (73) z 15–28 lutego 1977. 
  187. ↑ Marian Struś. Nasi w Finlandii. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 6 (75) z 15–31 marca 1977. 
  188. ↑ Sport. ŁKS Łódź – Stal Sanok 15:2 (3:1, 5:1, 7:0). „Nowiny”, s. 2, nr 74 z 1–3 kwietnia 1977. 
  189. ↑ Sport. Stal – Zagłębie 2:3. „Nowiny”, s. 2, nr 78 z 7 kwietnia 1977. 
  190. ↑ Sport. W I lidze hokejowej. 9:3 Stoczniowca ze Stalą. „Dziennik Bałtycki”, s. 2, nr 83 z 14 kwietnia 1977. 
  191. ↑ Sport. Porażka hokeistów Stali w Gdańsku. „Nowiny”, s. 2, nr 83 z 14 kwietnia 1977. 
  192. ↑ Sport. W I lidze hokejowej. Tylko remis hokeistów Stoczniowca ze Stalą. „Dziennik Bałtycki”, s. 2, nr 84 z 15 kwietnia 1977. 
  193. ↑ Sportowe depesze. „Nowiny”, s. 4, nr 84 z 15 kwietnia 1977. 
  194. ↑ Sport. Stal Sanok – Podhale 4:8. Ostatki w I lidze hokejowej. „Nowiny”, s. 2, nr 89 z 21 kwietnia 1977. 
  195. ↑ Sport. W I lidze hokejowej. Hokeiści Stoczniowca wygrali z Tychami. „Dziennik Bałtycki”, s. 2, nr 89 z 21 kwietnia 1977. 
  196. ↑ Hokej. „Dziennik Polski”, s. 8, nr 89 z 21 kwietnia 1977. 
  197. ↑ Sport. Stal Sanok – Podhale 10:14. Hokeiści zakończyli rozgrywki. „Nowiny”, s. 2, nr 90 z 22 kwietnia 1977. 
  198. ↑ Sport. Ekstraklasa hokejowa zakończyła rozgrywki. „Dziennik Bałtycki”, s. 2, nr 90 z 22 kwietnia 1977. 
  199. ↑ Puchar dla J. Paszkiewicza. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (77) z 15–30 kwietnia 1977. 
  200. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 209–201. Według innego źródła 31 goli.
  201. ↑ Hokeiści zakończyli rozgrywki ligowe. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, nr 90 z 22 kwietnia 1977. 
  202. ↑ Marian Struś. Zdobyte doświadczenie będzie procentować. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 9 (78) z 1–15 maja 1977. 
  203. ↑ Marian Struś. Głowa do góry!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (71) z 15–31 stycznia 1977. 
  204. ↑ Marian Struś. Bez rozdzierania szat. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 3 (72) z 1 -15 lutego 1977. 
  205. ↑ Marian Struś. Bez wyrywania włosów z głowy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (77) z 15–30 kwietnia 1977. 
  206. ↑ Marian Struś. Aby ekstraklasa nie pozostała tylko wspomnieniem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 10 (79) z 15–31 maja 1977. 
  207. ↑ Sport. Hokeiści Legii, Stali Sanok i Pomorzanina opuszczają I ligę. „Nowiny”, s. 2, nr 85 z 16–17 kwietnia 1977. 
  208. ↑ Sport. Ostatnia kolejka spotkań hokejowej ekstraklasy. „Nowiny”, s. 2, nr 88 z 20 kwietnia 1977. 
  209. ↑ Dziennik sportowy. Podhale przed Naprzodem w I lidze. „Dziennik Polski”, s. 2, nr 90 z 22 kwietnia 1977. 
  210. ↑ Championnat de Pologne 1976/77. hockeyarchives.info. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  211. ↑ Sebastian Czech. Hokejowa rodzina. „Tygodnik Sanocki”. Nr 16 (336), s. 11, 17 kwietnia 1998. 
  212. ↑ Marian Struś. Unia, Polonia, KTH, GKS Jastrzębie rywalami hokeistów Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 14 (82) z 15–31 lipca 1977. 
  213. ↑ Marian Struś. Krążek na tafli. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 17 (86) z 15–30 września 1977. 
  214. ↑ Na początku sezonu 1977/1978 Wojciech Mrugała wyjechał do Stanów Zjednoczonych, zob. Marian Struś. Zimny prysznic w meczach z Dolmelem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 19 (88) z 15–31 października 1977. 
  215. ↑ Marian Struś. Hokeiści w roli... aktorów filmowych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 17 (86) z 15–30 września 1977. 
  216. ↑ Roman Rybicki. W sobotę startują ligi hokejowe. „Nowiny”, s. 7, nr 221 z 29 września 1977. 
  217. ↑ Marian Struś. Ruszyła hokejowa karuzela. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 18 (87) z 1–15 października 1977. 
  218. ↑ Marian Struś. Widziane z boku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (89) z 1–15 listopada 1977. 
  219. ↑ 1 i 2 października 1977: pięć goli w inauguracyjnym dwumeczu na wyjeździe z Chemikiem Kędzierzyn-Koźle; dwie bramki w pierwszym spotkaniu wygranym 1:9 oraz trzy trafienia w drugim, wygranym 1:7, zob. Udany start sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 39 z 3 października 1977. 
  220. ↑ 22 i 23 października 1977: sześć goli w domowym dwumeczu z GKS Jastrzębie; cztery bramki w pierwszym spotkaniu wygranym 8:2 oraz dwa trafienia w drugim, wygranym 7:3 (grał wówczas w ataku z T. Garbem i Chowańcem), zob. Po raz pierwszy w Sanoku. Stal – GKS Jastrzębie 8:2 i 7:3. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 43 z 24 października 1977.  Po ośmiu meczach sezonu miał 26 pkt. za 18 goli i 8 asyst, zob. Marian Struś. Puchar Redakcji „Gazety Sanockiej – Autosan” dla najlepszego strzelca drużyny hokejowej. Kolekcjoner pucharów na czele. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 20 (89) z 1–15 listopada 1977. 
  221. ↑ 12 i 13 listopada 1977: w domowym dwumeczu z Unią Oświęcim nie zdobył gola, a w pierwszym z tych spotkań nie wykorzystał przynajmniej trzech klarownych sytuacji, zob. Roman Rybicki. Na sanockim lodowisku. Stal Sanok – Unia Oświęcim 8:3, 1:1. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 14 listopada 1977. 
  222. ↑ 27 października 1977: w drugim spotkaniu domowego dwumeczu z liderem tabeli Polonią Bytom zdobył dwa gole (zwycięstwo Stali 5:2), zob. Lider przegrał w Sanoku. Stal – Polonia Bytom 5:4 i 5:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 48 z 28 listopada 1977.  Po I rundzie (16 meczów) miał 32 pkt. za 22 gole i 10 asyst, zob. Marian Struś. W walce o puchar dla najskuteczniejszego. Paszkiewicz najlepszy na półmetku, ale.... „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 22 (91) z 1–15 grudnia 1977. 
  223. ↑ 8 i 9 stycznia 1978: w pierwszym dwumeczu rundy rewanżowej z Chemikiem u siebie nie zdobył gola, ale w relacji prasowej został uznany za najambitniejszego i najwaleczniejszego zawodnika Stali (grał wówczas w ataku z T. Garbem i Zbigniewem Buczkiem), zob. Zwycięstwo hokeistów Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 9 stycznia 1978. 
  224. ↑ 14 i 15 stycznia 1978: nie zdobył gola w dwumeczu wyjazdowym z Dolmelem Wrocław (wygrana Stali 2:7 i przegrana 6:2) występując w drugim meczu z kontuzją, zob. Marian Struś. Raz na wozie raz pod wozem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 3 (96) z 1–10 stycznia 1978.  Po tym dwumeczu (20 spotkań) miał 33 pkt. za 23 gole i 10 asyst, zob. Marian Struś. W klasyfikacji najskuteczniejszych bez zmian. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 3 (96) z 1–10 stycznia 1978. 
  225. ↑ 3 i 4 lutego 1977: trzy gole w dwumeczu z KTH Krynica w Sanoku, dwie bramki w pierwszym spotkaniu (2:3) i jedno trafienie w drugim (4:3), zob. Sport. Porażka hokeistów Stali. „Nowiny”, nr 29 z 4–5 lutego 1978. 
  226. ↑ Po dwumeczu 18 i 19 lutego 1978 z Unią Oświęcim na wyjeździe (dwie porażki: 7:4 i 7:3), zob. Sport. Porażki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 42 z 21 lutego 1978.  Marian Struś. Widziane z boksu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (100) z 1–10 marca 1978.  Po tych spotkaniach (28 spotkań) miał 39 pkt. za 27 goli i 12 asyst, zob. Marian Struś. W klasyfikacji sytuacja wyklarowana. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (100) z 1–10 marca 1978. 
  227. ↑ 25 lutego 1978: trzy gole w pierwszym spotkaniu dwumeczu z Odrą Opole w Sanoku (wygrana 6:4), zob. Stal Sanok – Odra Opole 6:4 i 5:5. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 9 z 27 lutego 1978. 
  228. ↑ 4 i 5 marca 1978: trzy gole w ostatnim dwumeczu z sezonu z liderem tabeli Polonią Bytom: jedno trafienie w pierwszym spotkaniu, przegranym 5:4 i dwa gole w drugim pojedynku, przegranym 4:3, zob. Hokeiści II ligi zakończyli mistrzostwa. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 6 marca 1978. 
  229. ↑ Marian Struś. Po raz piąty Paszkiewicz najskuteczniejszy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 9 (102) z 20–31 marca 1978. 
  230. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 211.
  231. ↑ Sport. Hokeistów Stali Sanok dzielą 2 pkt. od lidera. „Nowiny”, s. 2, nr 271 z 29 listopada 1977. 
  232. ↑ Marian Struś. Dobra pozycja do ataku.... „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 23 (92) z 15–31 grudnia 1977. 
  233. ↑ Hokeiści Stali na czele II ligi. „Nowiny”, s. 1, nr 7 z 10 stycznia 1978. 
  234. ↑ Hokeiści II ligi zakończyli mistrzostwa. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 10 z 6 marca 1978. 
  235. ↑ Marian Struś. Hokeiści pod planem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 9 (102) z 20–31 marca 1978. 
  236. ↑ Marian Struś. Hokeiści wykonali plan... minimum. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 10 (103) z 1–10 kwietnia 1978. 
  237. ↑ Marian Struś. Halo, tu Oświęcim. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 25 (118) z 1–10 września 1978. 
  238. ↑ Marian Struś. Na miesiąc przed inauguracją sezonu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 26 (119) z 10–20 września 1978. 
  239. ↑ Na awans jeszcze za wcześnie. „Nowiny”, s. 5, nr 228 z 5 października 1978. 
  240. ↑ Marian Struś. Ruszyła liga hokejowa. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 29 (122) z 10–20 października 1978. 
  241. ↑ Słaby start hokeistów sanockich. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 16 października 1978. 
  242. ↑ Marian Struś. Falstart hokeistów Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 30 (123) z 20–30 października 1978. 
  243. ↑ Marian Struś. Kraków „odczarował” hokeistów Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 32 (125) z 1–10 listopada 1978. 
  244. ↑ Marian Struś. Widziane z boku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 33 (126) z 20–30 listopada 1978. 
  245. ↑ 21 i 22 października 1977: w drugim dwumeczu sezonu u siebie z Polonią Bytom, zakończonym dwukrotną porażką 1:3 i 0:4 zdobył jedynego gola dla Stali, zob. Znów niepowodzenie hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 43 z 23 października 1978. 
  246. ↑ 5 listopada 1978: gol w drugim spotkaniu dwumeczu z Włókniarzem Zgierz w Sanoku 7:4), zob. Marian Struś. 2 zwycięstwa Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 6 listopada 1978. 
  247. ↑ 18 i 20 listopada 1978: po jednym golu w spotkaniach z Budowlanymi Bydgoszcz w Sanoku (wyniki 7:6 i 3:5), zob. W Sanoku połowiczny sukces. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 20 listopada 1978. 
  248. ↑ 2 grudnia 1978: gol w pierwszym spotkaniu dwumeczu z KTH w Sanoku (2:9), zob. Marian Struś. Tylko 1 punkt sanoczan w meczach z KTH. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 49 z 4 grudnia 1978. 
  249. ↑ 9 grudnia 1978: gol w pierwszym spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z GKS Tychy, przegranym 2:9, zob. Dwie porażki hokeistów ze Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 50 z 11 grudnia 1978. 
  250. ↑ Marian Struś. Na półmetku ligi hokejowej. Próba bilansu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 35 (128) z 10–20 grudnia 1978. 
  251. ↑ 27 stycznia 1979: dwa gole w pierwszym spotkaniu domowego dwumeczu z Pomorzaninem Toruń (7:1), w meczu grał w ataku wspólnie z T. Garbem i F. Pajerskim, zob. Dwa różne oblicza i dwa różne wyniki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 29 stycznia 1979. 
  252. ↑ Marian Struś. O Puchar redakcji. Klasyfikujemy najskuteczniejszych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 33 (126) z 1–10 listopada 1978. 
  253. ↑ Marian Struś. W klasyfikacji najskuteczniejszych. Grzegorz Sięka powiększa przewagę. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 34 (127) z 1–10 grudnia 1978. 
  254. ↑ Marian Struś. W klasyfikacji najskuteczniejszych. Paszkiewicz w pogoni za Sięką. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (134) z 10–20 lutego 1979. 
  255. ↑ Sport. Remanenty niedzieli. Hokeiści II ligi na mecie. „Nowiny”, s. 2, nr 62 z 20 marca 1979. 
  256. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 214.
  257. ↑ Marian Struś. Hokeiści na mecie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 9 (138) z 20–31 marca 1979. 
  258. ↑ Nie zawieść zaufania. „Nowiny”, s. 5, nr 235 z 18 października 1979. 
  259. ↑ Marian Struś. Pierwsze galopy hokeistów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 25 (154) z 1–10 września 1979. 
  260. ↑ Marian Struś. Startują hokeiści. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 28 (157) z 1–10 października 1979. 
  261. ↑ Marian Struś. Dobrze, choć często z niedosytem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 34 (164) z 1–10 grudnia 1979. 
  262. ↑ 21 października 1979: gol w drugim spotkaniu domowym (pierwszym w Sanoku w sezonie) z Pomorzaninem Toruń (3:0), zob. Dobra postawa i komplet punktów hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 40 z 22 października 1979. 
  263. ↑ 3 listopada 1979: gol w pierwszym meczu domowego dwumeczu ze Stoczniowcem Gdańsk, wygranym 3:2, zob. Stal Sanok – Stoczniowiec 3:2 i 1:3. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 5 listopada 1979. 
  264. ↑ 17 i 18 listopada 1979: pięć goli w dwumeczu z Cracovią w Sanoku (wyniku 3:5 i 7:5), zob. Dobry hokej w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 44 z 19 listopada 1979. 
  265. ↑ 2 grudnia 1979: gol w drugim spotkaniu dwumeczu z KTH Krynica w Sanoku, wygranym 6:2, zob. Marian Struś. Remis i wygrana hokeistów Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 3 grudnia 1979. 
  266. ↑ 12 i 13 stycznia 1980: jeden gol w wygranym dwumeczu z Borutą Zgierz (3:2 i 13:1), zob. Stal Sanok – Boruta 3:2 i 13:1. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 14 stycznia 1980. 
  267. ↑ 20 stycznia 1980: gol w drugim spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Pomorzaninem Toruń (3:3), zob. Porażka i remis sanockich hokeistów w Toruniu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 21 stycznia 1980. 
  268. ↑ 2 lutego 1980: gol w pierwszym spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z wiceliderem Stoczniowcem Gdańsk, wygranym przez Stal 3:6, zob: Hokeiści Stali Sanok zwyciężyli wicelidera. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 4 lutego 1980. 
  269. ↑ 17 lutego 1980: gol w drugim spotkaniu zaległego domowego dwumeczu z liderem Budowlanymi Bydgoszcz (2:10), zob. Marian Struś. Bydgoski lider wygrał w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 18 lutego 1980. 
  270. ↑ 23 i 24 lutego 1980: gol w dwumeczu wyjazdowym z Cracovią (dwie porażki 2:7), zob. Cracovia – Stal Sanok 2 x 7:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 25 lutego 1980. 
  271. ↑ Marian Struś. W klasyfikacji najskuteczniejszych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 34 (164) z 1–10 grudnia 1979. 
  272. ↑ Marian Struś. W klasyfikacji najskuteczniejszych Jan Paszkiewicz – nowym liderem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 4 (169) z 1–10 lutego 1980. 
  273. ↑ Marian Struś. Zamiast żółtej kartki. Ćwiczenie „stójki”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (172) z 1–10 marca 1980. 
  274. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 216.
  275. ↑ Marian Struś. Stal Sanok – Unia Oświęcim 4:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 11 z 17 marca 1980. 
  276. ↑ Z różnych dyscyplin. Hokeiści Budowlanych w I lidze. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 13 z 31 marca 1980. 
  277. ↑ KTH zdegradowane. „Dziennik Polski”, s. 8, nr 73 z 31 marca 1980. 
  278. ↑ Marian Struś. Hokeiści nie zachwycili. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 10 (175) z 1–10 kwietnia 1980. 
  279. ↑ Zbigniew Drzewicki. Hokeiści Stali Sanok przed kolejną próbą. „Nowiny”, s. 7, nr 219 z 9 października 1980. 
  280. ↑ Marian Struś. Z niepokojem o hokeju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 26 (191) z 10–20 września 1980. 
  281. ↑ Marian Struś. Zmienił się klimat. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 27 (192) z 20–30 września 1980. 
  282. ↑ Marian Struś. Startują hokeiści. Przed młodym zespołem trudna próba sił. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 29 (194) z 10–20 października 1980. 
  283. ↑ 19 października 1980: gol w drugim spotkaniu przegranego dwumeczu z Cracovią, stanowiącego inaugurację sezonu w Sanoku (0:4, 2:7), zob. Porażki hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 20 października 1980. 
  284. ↑ 8 listopada 1980: dwa gole w pierwszym spotkaniu przegranego dwumeczu z Polonią Bytom w Sanoku (2:6), zob. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok nadal bez punktu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 10 listopada 1980. 
  285. ↑ 22 listopada 1980: gol w pierwszym spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Pomorzaninem Toruń (4:5) przegranego dwukrotnie, zob. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok przegrali w Toruniu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 24 listopada 1980. 
  286. ↑ Marian Struś. W oczekiwaniu na przebudzenie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 31 (196) z 1–10 listopada 1980. 
  287. ↑ Marian Struś. Co się dzieje z hokejem?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 32 (197) z 10–20 listopada 1980. 
  288. ↑ Marian Struś. Najwyższy czas na przebudzenie!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 33 (198) z 20–30 listopada 1980. 
  289. ↑ Sport. Remanenty niedzieli. Sytuacja hokeistów sanockich coraz trudniejsza. „Nowiny”, s. 2, nr 255 z 25 listopada 1980. 
  290. ↑ Sport. Sanoczanie opuścili ostatnią pozycję. „Nowiny”, s. 2, nr 273 z 16 grudnia 1980. 
  291. ↑ Roman Rybicki. Zamek na tercji Stali. „Nowiny”, s. 5, nr 275 z 18 grudnia 1980. 
  292. ↑ a b Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 218.
  293. ↑ 10 i 11 stycznia 1981: po jednym golu w wygranych spotkaniach domowego dwumeczu ze Stoczniowcem Gdańsk na inaugurację rundy rewanżowej (5:2 i 5:2), zob. Marian Struś. Na „Torsanie” jak za dawnych lat. Stal – Stoczniowiec 5:2; 5:2. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 12 stycznia 1981. 
  294. ↑ 17 stycznia 1981: gol w pierwszym pojedynku wyjazdowego dwumeczu z Cracovią, przegranym 9:5, zob. Z różnych dyscyplin. Porażki hokeistów Stali Sanok w Krakowie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 19 stycznia 1981. 
  295. ↑ 24 i 25 stycznia 1981: trzy gole w dwumeczu z Tarpanem Poznań w Sanoku; dwa trafienia w pierwszym pojedynku (5:5) i trzy bramki w drugim (4:2), zob. Kolejne punkty hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 26 stycznia 1981. 
  296. ↑ 21 lutego 1981: gol w pierwszym spotkaniu domowego dwumeczu z Pomorzaninem Toruń (8:2), zob. Sport. Z różnych dyscyplin. W II lidze hokeja na lodzie. „Nowiny”, s. 7, nr 29 z 11 lutego 1981. 
  297. ↑ 14 marca 1981: gol w przedostatnim spotkaniu sezonu – w pierwszym pojedynku wyjazdowego dwumeczu ze Stilonem Gorzów, wygranym dwukrotnie 3:4, zob: Zwycięski finisz sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 11 z 16 marca 1981. 
  298. ↑ Marian Struś. Taką Stal chcemy oglądać!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (203) z 10–20 stycznia 1981. 
  299. ↑ Zwycięski finisz sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 11 z 16 marca 1981. 
  300. ↑ W II lidze hokejowej. „Dziennik Polski”, s. 8, nr 54 z 9 marca 1981. 
  301. ↑ Marian Struś. Hokejowe remanenty. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 11 (211) z 10–20 kwietnia 1981. 
  302. ↑ Marian Struś. Hokeiści na mecie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 10 (211) z 1–10 kwietnia 1981. 
  303. ↑ Roman Rybicki. Sport w nowych warunkach – rozmowa z wiceprezesem Stali Sanok Januszem Majewskim. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 29 z 27 lipca 1981. 
  304. ↑ Startują hokeiści II ligi. „Nowiny”, s. 4, nr 209 z 22 października 1981. 
  305. ↑ Marian Struś. Ruszyli z kopyta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 31 (231) z 20–20 listopada 1981. 
  306. ↑ 15 października 1981: gol w drugim spotkaniu inauguracyjnego dwumeczu sezonu w Sanoku, z GKS Jastrzębie (przegranego 3:5), zob. Hokeiści Stali Sanok przegrali 3:4 i 3:5 GKS Jastrzębie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 16 listopada 1981. 
  307. ↑ 28 i 29 listopada 1981: 5 goli w domowym dwumeczu z Chemikiem Kędzierzyn-Koźle, dwa trafienia w pierwszym spotkaniu (16:0) i dwie bramki w drugim (26:1), zob. Ostre strzelanie na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 30 listopada 1981. 
  308. ↑ Sport. Hokeiści trenują. „Nowiny”, s. 2, nr 15 z 21 stycznia 1982. 
  309. ↑ Hokeiści sanockiej Stali w dobrej formie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 1 lutego 1982. 
  310. ↑ 6 i 7 lutego 1982: po jednym golu w dwóch zwycięskich spotkaniach domowego dwumeczu z KTH Krynica (7:2 i 6:4), zob. Zwycięstwa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 8 lutego 1982. 
  311. ↑ 13 i 14 lutego 1982: cztery gole w wygranym wyjazdowym dwumeczu z GKS Jastrzębie (4:7 i 2:5), zob. Świetna postawa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 34 z 17 lutego 1982. 
  312. ↑ Hokeiści Stali Sanok w finale II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 1 marca 1982. 
  313. ↑ Z różnych dyscyplin. Finaliści turnieju o wejście do I ligi hokejowej w komplecie. „Nowiny”, s. 4, nr 45 z 4 marca 1982. 
  314. ↑ Z różnych dyscyplin. Hokejowe baraże odbędą się w Sanoku. „Nowiny”, s. 2, nr 51 z 12–14 marca 1982. 
  315. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 220.
  316. ↑ a b Hokeiści Stali nie wykorzystali szansy. Zadecyduje turniej w Gdańsku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 12 z 29 marca 1982. 
  317. ↑ Czy hokeiści Stali wykorzystają szansę? Przed finałowym turniejem w Sanoku. „Nowiny”, s. 2, nr 59 z 24 marca 1982. 
  318. ↑ Hokeiści Stoczniowca znowu w I lidze. „Nowiny”, s. 6, nr 67 z 5 kwietnia 1982. 
  319. ↑ Z różnych dyscyplin. Stoczniowiec Gdańsk awansował do I ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 13 z 5 kwietnia 1982. 
  320. ↑ Marian Struś. Dobry sezon hokeistów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 1 (235) z 20–30 maja 1982. 
  321. ↑ Ambitne zamierzenia sanockich hokeistów. „Nowiny”, s. 4, nr 202 z 14 października 1982. 
  322. ↑ 23 i 24 października 1983: dwa gole w pierwszym dwumeczu Stali w sezonie z GKS Jastrzębie w Sanoku, po jednym trafieniu w obu spotkaniach (1:4, 7:2), zob. Trudna przeprawa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 25 października 1982. 
  323. ↑ 6 i 7 listopada 1982: cztery gole w wygranym dwumeczu z GKS II Katowice w Sanoku; trzy trafienia w pierwszym spotkaniu (12:4) i jedna bramka w drugim pojedynki (8:4), zob. Dwa zwycięstwa na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 44 z 8 listopada 1982. 
  324. ↑ 14 listopada 1982: gol w drugim spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Odrą Opole, wygranym przez Stal 0:4, zob. Hokeiści Stali Sanok awansowali na II miejsce. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 15 listopada 1982. 
  325. ↑ 8 i 9 stycznia 1983: dwa gole w wyjazdowym dwumeczu z GKS Jastrzębie, po jednym trafieniu w pierwszym meczu wygranym przez Stal 2:7 i w drugim pojedynku zremisowanym 3:3, zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok odrabiają straty. „Nowiny”, s. 2, nr 2 z 10 stycznia 1983. 
  326. ↑ 30 stycznia 1983: gol w drugim spotkaniu domowego dwumeczu z Odrą Opole (8:1), zob. Pewne zwycięstwa sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 31 stycznia 1983. 
  327. ↑ Marian Struś. Na hokejowym półmetku – pod planem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 21 (255) z 10–20 grudnia 1982. 
  328. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 221–222.
  329. ↑ Zwycięski finisz hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 8, nr 8 z 21 lutego 1983. 
  330. ↑ Marian Struś. Pożegnanie sezonu hokejowego w minorowych nastrojach. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 7 (263) z 1–10 marca 1983. 
  331. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 222.
  332. ↑ Marian Struś. Sport. Startują hokeiści II ligi. Czy sanocką Stal stać na niespodziankę?. „Nowiny”, s. 2, nr 237 z 7 października 1983. 
  333. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 224.
  334. ↑ 8 września 1983: dwa gole w inauguracyjnym spotkaniu sezonu w ramach dwumeczu z Odrą Opole w Sanoku (8:2) zob. Wygrana i remis hokeistów Stali Sanok w premierze II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 41 z 10 października 1983. 
  335. ↑ 15 października 1983: gol w pierwszym spotkaniu drugiego dwumeczu sezonu z GKS Jastrzębie w Sanoku (6:5), zob. 1:1 w meczach Stal – GKS Jastrzębie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 17 października 1983. 
  336. ↑ 5 listopada 1983: gol w pierwszym spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Włókniarzem Zgierz, wygranym 5:8, zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Zwycięstwa hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 263 z 8 listopada 1983. 
  337. ↑ 12 i 13 listopada 1983: sześć goli w wyjazdowym dwumeczu z Odrą Opole, jedno trafienie w pierwszym spotkaniu i pięć bramek w drugim pojedynku (wyniki 1:6 i 2:14 dla Stali), zob. 20 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 14 listopada 1983. 
  338. ↑ 26 i 27 listopada 1983: trzy gole w wygranym dwumeczu domowym z Legią KTH Krynica, dwa trafienia w pierwszym spotkaniu (8:3) i jedno trafienie w drugim pojedynku (4:3), zob: Hokeiści Stali Sanok zrewanżowali się Kryniczanom. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 48 z 28 listopada 1983. 
  339. ↑ 10 i 11 grudnia 1983: trzy gole w dwumeczu z Włókniarzem Zgierz w Sanoku, dwa trafienia w pierwszym spotkaniu (11:1) i jedna bramka w drugim pojedynku (7:3) zob. 18 bramek Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 50 z 12 grudnia 1983. 
  340. ↑ 10 i 11 grudnia 1983: pięć goli w dwumeczu z Odrą Opole w Sanoku, cztery trafienia w pierwszym spotkaniu (7:1) i jedna bramka w drugim pojedynku (8:3) zob. Hokeiści Stali pokonali Odrę. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 51 z 19 grudnia 1983. 
  341. ↑ 8 stycznia 1984: dwa gole w drugim spotkaniu domowego dwumeczu z GKS Jastrzębie, wygranym 6:2, zob. Lider przegrał w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 9 stycznia 1984.  Marian Struś. Corrida na Torsanie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 3 (294) z 20–31 stycznia 1984. 
  342. ↑ 4 lutego 1984: gol w pierwszym spotkaniu wyjazdowego dwumeczu z Odrą Opole, wygranym 2:8, zob. Pewne wygrane hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 6 z 6 lutego 1984. 
  343. ↑ 18 lutego 1984: gol w pierwszym spotkaniu domowego dwumeczu z KTH Krynica (4:6), zob. Sanoccy hokeiści zaprzepaścili szansę. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 20 lutego 1984. 
  344. ↑ 29 lutego 1984: gol w zaległym wyjazdowym spotkaniu z KTH Krynica, przegranym 9:5 i przesądzającym o trzecim miejscu w sezonie, a tym samym braku kwalifikacji Stali do turnieju eliminacyjnego o I ligę, zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Porażka hokeistów Stali Sanok w Krynicy. „Nowiny”, s. 2, nr 53 z 2 marca 1984. 
  345. ↑ 3 i 4 marca 1984: po jednym golu w spotkaniach ostatniego dwumeczu sezonu z Włókniarzem Zgierz w Sanoku (5:6 i 5:3), zob. Hokeiści też zakończyli rozgrywki. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 5 marca 1984. 
  346. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Sanoczanie przegrali w Krynicy. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 35 z 10 lutego 1984. 
  347. ↑ Sanoccy hokeiści zaprzepaścili szansę. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 20 lutego 1984. 
  348. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Porażka hokeistów Stali Sanok w Krynicy. „Nowiny”, s. 2, nr 53 z 2 marca 1984. 
  349. ↑ Hokeiści też zakończyli rozgrywki. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 5 marca 1984. 
  350. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 223–224.
  351. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 225.
  352. ↑ Marian Struś. Sprintem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 23 (314) z 10–20 sierpnia 1984. 
  353. ↑ a b Marian Struś. Startują hokeiści II ligi. Czy kłopoty zahartują sanocką Stal?. „Nowiny”, s. 4, nr 249 z 18 października 1984. 
  354. ↑ Marian Struś. Głowa do góry!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 30 (321) z 20–31 października 1984. 
  355. ↑ Marian Struś. Roszady trenerskie w sanockim hokeju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 2 (329) z 10–20 stycznia 1985. 
  356. ↑ Marian Struś. „Torsan” – jak nowy!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 34 (325) z 1–10 grudnia 1984. 
  357. ↑ Marian Struś. J. Paszkiewicz jak za najlepszych lat. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 32 (323) z 10–20 listopada 1984. 
  358. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok liderami. „Nowiny”, s. 2, nr 245 z 6 listopada 1984. 
  359. ↑ 20 października 1984: dwa gole w pierwszym meczu sezonu, rozegranym w Nowym Targu w roli gospodarza przeciw Zniczowi Pruszków (16.2), zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Zwycięska premiera hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 253 z 23 października 1984. 
  360. ↑ 3 i 4 listopada 1984: cztery gole w wyjazdowym dwumeczu: jeden gol w spotkaniu z Odrą Opole (wygrana 4:6) oraz trzy gole z Włókniarzem Zgierz (zwycięstwo 2:7), zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok liderami. „Nowiny”, s. 2, nr 2645 z 6 listopada 1984. 
  361. ↑ 17 listopada 1984: gol w przegranym 3:5 meczu z Polonią Bydgoszcz, będącym pierwszym spotkaniem w Sanoku po remoncie lodowiska Torsan, zob. Spóźniona premiera na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 19 listopada 1984. 
  362. ↑ 24 listopada 1984: gol w wyjazdowym meczu z Podhalem II Nowy Targ, przegranym 6:4, zob. Sport. Z różnych dyscyplin. Dwie porażki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 282 z 27 listopada 1984. 
  363. ↑ 8-9 grudnia 1985: gol w zaległym meczu z Pogonią Siedlce w Sanoku (20:2), zob. Hokeiści odrabiają zaległości. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 50 z 10 grudnia 1984. 
  364. ↑ 5 i 6 stycznia 1985: dziewięć goli w domowym dwumeczu; trzy trafienia w spotkaniu z Borutą Zgierz (6:0) oraz sześć bramek w pojedynku z Pomorzaninem Toruń (11:2), zob. Zwycięstwo hokeistów Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 1 z 7 stycznia 1985. 
  365. ↑ 12 i 13 stycznia 1985: trzy gole w domowym dwumeczu; jedno trafienie w spotkaniu z Odrą Opole (21:2) oraz dwie bramki w pojedynku z Włókniarzem Zgierz (9:2), zob. Dobry hokej w wydaniu Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 2 z 14 stycznia 1985. 
  366. ↑ 19 stycznia 1985: dwa gole w przegranym domowym meczu z Legią KTH Krynica (5:6), zob. Kryniczanie lepsi na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 21 stycznia 1985. 
  367. ↑ Z różnych dyscyplin. W meczu „na szczycie” lepsi kryniczanie. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 12 listopada 1984. 
  368. ↑ Spóźniona premiera na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 47 z 19 listopada 1984. 
  369. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Dwie porażki hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 282 z 27 listopada 1984. 
  370. ↑ Hokeiści Stali w finałowej „czwórce”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 4 lutego 1985. 
  371. ↑ 23 lutego 1985: gol w wyjazdowym meczu z Polonią Bydgoszcz wygranym 3:6, zob. Z różnych dyscyplin. Chimeryczna forma hokeistów z Sanoka. „Nowiny”, s. 2, nr 48 z 26 lutego 1985. 
  372. ↑ 9 i 10 marca 1985: cztery gole w dwumeczu z liderem eliminacji Legią KTH Krynica; trzy trafienia w pierwszym spotkaniu (7:11) oraz jedna bramka w drugim pojedynku (2:6), zob. Z różnych dyscyplin. Bez niespodzianki na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 11 marca 1985. 
  373. ↑ 23 i 24 marca 1985: po jednym golu w ostatnim dwumeczu sezonu z GKS Jastrzębie u siebie (wyniki 5:4 i 6:6), zob. Pomyślny finisz hokeistów Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 12 z 25 marca 1985. 
  374. ↑ Marian Struś. Sprintem. Jednak Paszkiewicz. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 11 (338) z 10–20 kwietnia 1985. 
  375. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 227.
  376. ↑ Marian Struś. Na ile ich było stać. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 11 (338) z 10–20 kwietnia 1985. 
  377. ↑ Marian Struś. W lipcowym słońcu o hokeju na lodzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 19 (346) z 1–10 lipca 1985. 
  378. ↑ Marian Struś. Przed hokejowym sezonem. Znaleźć się w czołowej dwójce. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 26 (353) z 10–20 września 1985. 
  379. ↑ Roman Rybicki. Sport. Hokeiści II ligi rozpoczynają rozgrywki. Sanoczanie myślą o ekstraklasie. „Nowiny”, s. 2, nr 232 z 4 października 1985. 
  380. ↑ Marian Struś. Wystartowali hokeiści. Zapowiada się trudny sezon. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 31 (358) z 1–10 listopada 1985. 
  381. ↑ 19 i 20 października 1985: cztery gole w wyjazdowym i zarazem pierwszym dwumeczu sezonu; jedno trafienie w pierwszym spotkaniu (6:6) i trzy bramki w drugim pojedynki (przegrana 10:5), zob. Sport. 11 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 247 z 22 października 1985. 
  382. ↑ 9 listopada 1985: cztery gole w domowym meczem z Dolmelem Wrocław (14:1), zob. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali nie potrafią grać przed południem?!. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 11 listopada 1985. 
  383. ↑ 25 i 26 stycznia 1986: trzy gole w wygranym dwumeczu z wiceliderem, Zagłębiem II Sosnowiec, w Sanoku, dwa gole w pierwszym spotkaniu (6:4) i jedna bramka w drugim pojedynku (3:2), zob. Dwa zwycięstwa Stali na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 4 z 27 stycznia 1986. 
  384. ↑ 1 i 2 lutego 1986: po jednym goli w spotkaniach wyjazdowego dwumeczu z Polonią Bytom (wygrana Stali 3:4 i przegrana 9:3), zob. Z różnych dyscyplin. Połowiczny sukces hokeistów Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 3 lutego 1987. 
  385. ↑ Finisz II ligi na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 17 lutego 1987. 
  386. ↑ Marian Struś. Cudu nie było. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 7 (370) z 1–10 marca 1986. 
  387. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 229–230.
  388. ↑ Roman Rybicki. Sport. Startuje II liga hokejowa. W dziurawych rękawicach po punkty. „Nowiny”, s. 2, nr 219 z 19 września 1986. 
  389. ↑ Józef Ząbkiewicz. Optymistyczny meldunek z hokejowego obozu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 27 (390) z 20–30 września 1986. 
  390. ↑ 21 września 1985: dwa gole w drugim spotkaniu inauguracyjnego sezon dwumeczu z GKS Jastrzębie w Sanoku, wygranym 11:5, zob. Roman Rybicki. Zwycięstwo ma inaugurację. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 37 z 22 września 1986.  Józef Ząbkiewicz. Sport. Hokej. Dobry start. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 28 (391) z 1–10 października 1986. 
  391. ↑ 26 października 1986: gol w drugim spotkaniu domowego dwumeczu z GKS Jastrzębie, wygranym 8:7, zob. Z różnych dyscyplin. Połowiczny sukces hokeistów Sanoka. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 42 z 27 października 1986. 
  392. ↑ 8 listopada 1986: gol w przegranym pierwszym spotkaniu dwumeczu z Unią Oświęcim w Sanoku, przegranym 5:9, zob. Na lodowisku w Sanoku Unia lepsza od Stali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 44 z 10 listopada 1986. 
  393. ↑ 22 listopada 1986: gol w przegranym pierwszym spotkaniu dwumeczu meczu z Pomorzaninem w Sanoku (3:11), zob. Pomorzanin wygrał w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 24 listopada 1986. 
  394. ↑ Józef Ząbkiewicz. Z kim i kiedy gają hokeiści?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 36 (399) z 20–31 grudnia 1986. 
  395. ↑ 21 grudnia 1986: dwa gole w drugim spotkaniu dwumeczu z Unią Oświęcim w Sanoku (3:6), zob. Z różnych dyscyplin. Porażka sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 50 z 22 grudnia 1986. 
  396. ↑ 5 stycznia 1987: gol w drugim spotkaniu domowego, zaległego dwumeczu z KTH Krynica (6:1), zob. Sport. Z różnych dyscyplin. W rewanżu także zwycięstwo. „Nowiny”, s. 2, nr 4 z 6 stycznia 1987. 
  397. ↑ Stal – Boruta 10:5. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 6 z 9 lutego 1987. 
  398. ↑ Stal Sanok – Boruta po raz trzeci. „Nowiny”, s. 8, nr 38 z 14–15 lutego 1987. 
  399. ↑ Hokeiści Stali w pierwszej czwórce. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 16 lutego 1987. 
  400. ↑ Hokeiści Pomorzanina w finale. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 23 lutego 1987. 
  401. ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Dla kogo trzecia lokata. „Nowiny”, s. 2, nr 58 z 10 marca 1987. 
  402. ↑ Trzecia lokata hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, nr 11 z 16 marca 1987. 
  403. ↑ Józef Ząbkiewicz. Cz. Radwański – królem strzelców. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 12 (411) z 20–30 kwietnia 1987. 
  404. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 234.
  405. ↑ Józef Ząbkiewicz. Hokeiści już myślą o nowym sezonie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 12 (411) z 20–30 kwietnia 1987. 
  406. ↑ Józef Ząbkiewicz. W gorące lato o lodowych sprawach. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 20 (419) z 10–20 lipca 1987. 
  407. ↑ Wiesław Koszela. Stalowcy „ładują akumulatory”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 21 (420) z 20–31 lipca 1987. 
  408. ↑ a b Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 236.
  409. ↑ Józef Ząbkiewicz. Trenerskie roszady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 32 (431) z 10–20 listopada 1987. 
  410. ↑ Józef Ząbkiewicz. Oceniamy sanocki sport '87. Tylko „łyżwiarze” poszli do przodu. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 36 (435), s. 7, 20–31 grudnia 1987. 
  411. ↑ 7 listopada 1987: trzy gole w pierwszym spotkaniu dwumeczu ze Zniczem Pruszków w Sanoku (8:2), zob. Zwycięstwa w słabym stylu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 45 z 9 listopada 1987. 
  412. ↑ 27 i 28 listopada 1987: po jednym golu w domowym dwumeczu z Legią KTH Krynica (3:5 i 7:2), zob. Nierówna forma sanoczan. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 48 z 30 listopada 1987. 
  413. ↑ 30 stycznia 1988: gol w pierwszym spotkaniu dwumeczu z GKS Jastrzębie w Sanoku, wygranym 5:1, zob. Dwa zwycięstwa sanoczan. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 5 z 1 lutego 1988. 
  414. ↑ 6 i 7 marca 1988: siedem goli w wyjazdowym wygranym dwumeczu ze Zniczem Pruszków: dwie bramki w pierwszym spotkaniu (3:8) i pięć trafień w drugim pojedynku (2:18), zob. Józef Ząbkiewicz. Z różnych dyscyplin. Planowe zwycięstwo hokeistów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 6 (441) z 20–29 lutego 1988. 
  415. ↑ Zwycięstwa na pożegnanie sezonu. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 11 z 14 marca 1988. 
  416. ↑ Sport. Sprintem. „Nowiny-Stadion”, s. 2, nr 68 z 22 marca 1988. 
  417. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 237.
  418. ↑ a b Józef Ząbkiewicz. Hokeiści czekają na lód i rozgrywki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 23 (458) z 10–20 sierpnia 1988. 
  419. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 239.
  420. ↑ Marek Pomykała. Odmłodzona Stal nadzieją sanockiego hokeja. „Nowiny”, s. 4, nr 239 z 13 października 1988. 
  421. ↑ Odeszli. Jan Paszkiewicz. „Nowe Podkarpacie”, s. 19, nr 44 z 2 listopada 2011. 
  422. ↑ Bartosz Błażewicz. Niedźwiedzie górą!. „Tygodnik Sanocki”. Nr 46 (1095), s. 15, 23 listopada 2012. 
  423. ↑ Józef Ząbkiewicz. Młodzież hokejowa już walczy o punkty. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 28 (463) z 1–10 października 1988. 
  424. ↑ Józef Ząbkiewicz. Z różnych dyscyplin. Hokejowa młodzież poniżej planu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 5 (476) z 10–20 lutego 1989. 
  425. ↑ Józef Ząbkiewicz. Hokejowe ostatni. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 15 (486) z 10–20 maja 1989. 
  426. ↑ a b Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 241.
  427. ↑ Hokejowa młodzież przed sezonem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 27 (498) z 1–10 października 1989. 
  428. ↑ Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, nr 9 (121) z 4 marca 1994. 
  429. ↑ Waldemar Mazgaj: W Sanoku grano charytatywnie. nowiny24.pl, 2002-12-30. [dostęp 2016-03-22].
  430. ↑ Marian Struś. Pod rozwagę działaczy. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 22 (222) z 1–10 sierpnia 1981. 
  431. ↑ Zmarł Jan Paszkiewicz. wisloksieniawa.bnx.pl. [dostęp 2013-03-02]. (pol.).
  432. ↑ Józef Ząbkiewicz. „Narzędziowcy” triumfatotorami wydziałowego turnieju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 28 (463) z 1–10 października 1988. 
  433. ↑ Józef Ząbkiewicz. Autosan zwycięzcą pierwszego superturnieju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 4, nr 17 (452) z 10–20 czerwca 1988. 
  434. ↑ Zmarł Jan Paszkiewicz były król strzelców Stali Sanok. hokej.net. [dostęp 2013-03-02]. (pol.).
  435. ↑ Zmarł Jan Paszkiewicz. „Nowe Podkarpacie”, s. 20, nr 11 z 16 marca 2011. 
  436. ↑ Jerzy Burtan prezesem STS Sanok. hokej.net, 2016-11-28. [dostęp 2017-02-16].
  437. ↑ Olgierd Kwiatkowski: Hokejowe miasto. rp.pl, 2017-02-19. [dostęp 2017-02-25].
  438. ↑ Turniej w Sanoku. niedzwiedzie.sanok.pl. [dostęp 2013-03-02]. (pol.).
  439. ↑ Ciarko KH Sanok – MMKS Podhale Nowy Targ 7:4. hokej.net. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
  440. ↑ Numer #17 oficjalnie zastrzeżony!. khsanok.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20]. (pol.).
  441. ↑ Ogłoszenie. twitter.com, 2018-11-02. [dostęp 2018-11-11].
  442. ↑ Franciszek Hamerski. Stal wygrała ze zwycięzcą turnieju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (27) z 15–30 kwietnia 1975. 
  443. ↑ 30 lat klubu sportowego Stal. Hokej na lodzie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 14–15, nr 21-22 (66-67) z 15–30 listopada 1976. 
  444. ↑ Marian Struś. Przypominamy poprzednich triumfatorów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (24) z 1–15 marca 1975. 
  445. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 61.
  446. ↑ Franciszek Hamerski. Plebiscytowe refleksje. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 1 z 14 marca 1974. 
  447. ↑ a b c Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 62.
  448. ↑ Marian Struś. Marian Nowak zwycięża w III Konkursie-Plebiscycie na „Złotą Dziesiątkę sportowców ZKS STAL”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (24) z 1–15 marca 1975. 
  449. ↑ Franciszek Hamerski. T. Garb najpopularniejszym zawodnikiem Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 8, nr 4 (49) z 15–28 lutego 1976. 
  450. ↑ Marian Struś. Echa plebiscytu / Od Zajdla do Kardasińskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, 8, nr 7 (76) z 1–15 kwietnia 1977. 
  451. ↑ Czytelnicy typują kandydatów do grona najlepszych sportowców w Konkursie – Plebiscycie „Nowin” i WFS. Medaliści olimpijscy w pierwszej kolejności. „Nowiny”, s. 2, nr 263 (8751) z 18 listopada 1976. 
  452. ↑ Roman Rybicki. Konkurs – Plebiscyt „Nowin” i WFS. Od dziś wybieramy 10 najlepszych sportowców sezonu 1976. „Nowiny–Stadion”, s. 1, nr 266 (8754) z 15 listopada 1976. 
  453. ↑ Marian Struś. Najlepsi w plebiscycie. Echa plebiscytu. Wielki finał Od Zajdla do Bielenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 8, nr 8 (101) z 10–20 marca 1978. 
  454. ↑ Od Zajdla do Kmiecika. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (173) z 10–20 marca 1980. 
  455. ↑ Marian Struś. Nasza „dziesiątka” roku 1980. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 2 (203) z 10–20 stycznia 1981. 
  456. ↑ Marian Struś. Tytuł sportowca roku 1984 dla Zbigniewa Gładysza. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, nr 13 (340) z 1–10 maja 1985. 
  457. ↑ Józef Ząbkiewicz. P. Krysiak – sportowcem Sanoka 1987 r.. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 11 (446) z 10–20 kwietnia 1988. 
  458. ↑ Marian Struś. Echo plebiscytu. Po czterech latach. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (50) z 1–15 marca 1976. 
  459. ↑ Paszkiewicz na czele punktacji „wszech czasów”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (76) z 1–15 kwietnia 1977. 
  460. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 63.
  461. ↑ Marian Struś. W punktacji „wszech czasów” duet hokeistów na czele!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 7 (136) z 1–10 marca 1979. 
  462. ↑ W punktacji „wszech czasów” J. Paszkiewicz na czele!. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 8 (173) z 10–20 marca 1980. 
  463. ↑ Marian Struś. Tytuł sportowca roku 1982 dla St. Zajdla. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 1 (265) z 20–31 marca 1983. 
  464. ↑ Marian Struś. Po 3 latach plebiscytu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, nr 5 (24) z 1–15 marca 1975. 
  465. ↑ Marian Struś. Zajdel nadal prowadzi. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 13 (340) z 1–10 maja 1985. 
  466. ↑ Józef Ząbkiewicz. Najlepsi po XIV plebiscycie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 11 (446) z 10–20 kwietnia 1988. 
  467. ↑ Józef Ząbkiewicz. W klasyfikacji „wszech czasów”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, nr 12 (483) z 20–30 kwietnia 1989. 
  468. ↑ Józef Ząbkiewicz. Adam Kornecki – sportowcem 40-lecia Stali Sanok. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 10 (409), s. 4, 1–10 kwietnia 1987. 

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Paszkiewicz_(hokeista)&oldid=72727784”