Jan Rostworowski (jezuita)

duchowny polski, jezuita

Jan Kanty Rostworowski, jezuita (ur. 8 listopada 1876 w Górce Narodowej, zm. 13 stycznia 1963 w Warszawie) – polski pisarz katolicki i rekolekcjonista.

Jan Kanty Rostworowski
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1876
Górka Narodowa

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1963
Warszawa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Towarzystwo Jezusowe

Śluby zakonne

Życiorys edytuj

Pochodził z rodziny arystokratycznej. Był synem ziemianina Feliksa hr. Rostworowskiego i Jadwigi z Popielów (córki Pawła Popiela). Jego bratem stryjecznym był Karol Hubert Rostworowski.

Studiował we Fryburgu Szwajcarskim i Krakowie. Wykładał teologię dogmatyczną w Krakowie. Był redaktorem miesięcznika Sodalis Marianus i współpracownikiem Przeglądu Powszechnego. Pełnił funkcję rektora (Stara Wieś, Chyrów). Wygnany na Syberię opracował popularne Obrazki z życia Zbawiciela (1916). Po powrocie do Krakowa był m.in. redaktorem pism: Wiara i Życie, Posłaniec Serca Jezusowego, Głosy Katolickie i dyrektorem Wydawnictwa Księży Jezuitów.

W okresie międzywojennym występował przeciwko utworzeniu Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Po wojnie współpracował z Przeglądem Powszechnym i Przewodnikiem Katolickim.

Życie prywatne edytuj

4. Stanisław Rostworowski
stryjeczny wnuk Stanisława Małachowskiego  
     
    2. Feliks Rostworowski  
5. Urszula Potulicka
wnuczka Eliasza Wodzickiego
       
      1. Jan Kanty Rostworowski
6. Paweł Chościak Popiel    
    3. Jadwiga Chościak Popiel      
7. Emilia Sołtyk
szwagierka Henrietty Ewy Ankwiczówny
     
 

Przypisy edytuj

  1. Woldemar Gastpary, Protestantyzm w Polsce w dobie dwóch wojen światowych 1914–1939, Warszawa 1978, s. 172.

Bibliografia edytuj

  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564–1995, (red.) Ludwik Grzebień i inni, Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1996.