Jan Sroczyński (oficer artylerii)
Jan Prosper Marian Sroczyński[a] herbu Nowina (ur. 29 sierpnia 1889 w Kołomyi), zm. 21 maja 1935 we Lwowie) – major artylerii Wojska Polskiego.
major artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 maja 1935 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1932 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się w Kołomyi, w ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Tadeusza Adama (1858–1942) i Zofii Olimpii ze Zborowskich (1862–1902). Był starszym bratem Mariana Stefana (1891–1965), majora artylerii rezerwy Wojska Polskiego[1].
Służył w 6 Pułku Artylerii Polowej w Krakowie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 149. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2]. W latach 1923-1924 pełnił obowiązki dowódcy II dywizjonu[3][4]. 3 maja 1926 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 15. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5]. Później został przeniesiony do 19 Pułku Artylerii Polowej w Nowej Wilejce na stanowisko dowódcy II dywizjonu, detaszowanego w Mołodecznie. W kwietniu 1928 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[6][7]. W marcu 1930 został przeniesiony do 22 Pułku Artylerii Polowej w Rzeszowie na stanowisko dowódcy dywizjonu[8]. W grudniu 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[9], a z dniem 31 maja 1932 przeniesiony w stan spoczynku[10].
Był członkiem Związku Strzeleckiego. Posiadał stopień funkcyjny podokręgowego. Pełnił funkcję zastępcy komendanta VI Okręgu Związku Strzeleckiego we Lwowie. Zmarł 21 maja 1935 we Lwowie. Dwa dni później został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[11].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[13]
Uwagi edytuj
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Jan I Sroczyński”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie majora kawalerii Jana II Sroczyńskiego (ur. 3 maja 1898).
Przypisy edytuj
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2020-12-12]..
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 194.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 725, 817.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 648, 741.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 175.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 393, 455.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 108.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 416.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 361.
- ↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 143, s. 6, 1935-05-25. Warszawa..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 393.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-12-12].