Jan Stadnicki (zm. 1739)
Jan Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (zm. 1739) – polityk i dyplomata I Rzeczypospolitej.
 Szreniawa bez Krzyża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Żona |
Katarzyna Pepłowska |
| Dzieci | |
Życiorys edytuj
Kasztelan kamieniecki, kasztelan lubaczowski w latach 1737–1738, podstoli bełski w latach 1713–1737[1], marszałek województwa podolskiego w konfederacji dzikowskiej w 1734 roku[2], dyplomata.
Poseł województwa podolskiego na sejm 1732 roku[3] i sejm nadzwyczajny 1733 roku[4]. W latach 1733–1735 poseł i początkowo przedstawiciel Stanisława Leszczyńskiego w Turcji. Próbował tam zyskać poparcie dla króla Stanisława, w czym pomagali mu ambasador francuski Louis Sauveur Villeneuve i brytyjski George Henry Hay. Dzięki ich wysiłkom August III nie był uznawany w Turcji za prawowitego króla polskiego, a poseł Augusta Józef Małujewicz został przez Turków zatrzymany w Niszu, gdzie zmarł na zarazę.
Gdy hetman Józef Potocki przeszedł na służbę Augusta, powiązany z nim Stadnicki uczynił to również. Otrzymał kolejne listy polecające i pojechał do Turcji, lecz tam nie chciano go przyjąć i kazano wynieść się do Adrianopola. Mimo że ujęli się za nim posłowie austriacki, rosyjski, wenecki i holenderski, Turcy usunęli Stadnickiego siłą (przemocą wepchnęli go na wóz kryty słomą). Stadnicki powrócił jednak wkrótce do Stambułu i „przetrwał” tam jako reprezentant Augusta III do wiosny 1737 roku.
Przypisy edytuj
- ↑ Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku: Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł, Kórnik 1992, s. 265.
- ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, brak paginacji.
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 153.
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 310.
Bibliografia edytuj
- Historia Dyplomacji Polskiej. pod red. Zbigniewa Wójcika. T. II: 1572-1795. Warszawa: PWN, 1982, s. 381.