Jan Tyranowski
Jan Leopold Tyranowski (ur. 9 lutego 1901 w Krakowie, zm. 15 marca 1947 tamże) – polski mistyk chrześcijański i kierownik duchowy młodego Karola Wojtyły, księgowy, krawiec oraz Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
| mistyk | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Miejsce spoczynku | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
księgowy, krawiec |
| Miejsce zamieszkania |
Kraków, |
| Narodowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzice |
Jan, |
Życiorys edytuj
Całe życie spędził na Dębnikach w Krakowie. Uzyskał maturę, z wykształcenia był księgowym, ale zawód ten wykonywał dość krótko. Po ojcu odziedziczył pracownię krawiecką i utrzymywał siebie i matkę z krawiectwa. Jan Paweł II, wspominając go w swojej książce Dar i Tajemnica twierdził, że Tyranowski wybrał pracę krawca, zamiast bycia urzędnikiem, bo to mu pozwalało na głębsze życie wewnętrzne[1].
W 1935 po wysłuchaniu kazania w kościele na Dębnikach Tyranowski przeżył odrodzenie religijne. Zdaniem Elżbiety Konderak, „zwykłe kazanie otworzyło w sercu dojrzałego mężczyzny jakąś nową życiową przestrzeń”[1]. Prowadził notatnik duchowy, a każdy swój dzień wypełniał, na zasadzie zakonnej, przez pracę, modlitwę i studia teologiczne.
Nieśmiały (w opinii znajomych) i mówiący staroświeckim językiem Tyranowski zapraszał do swojego mieszkania przy ul. Różanej 11 w pobliżu Rynku Dębnickiego, kilkunastu młodych ludzi, początkowo na modlitwę różańcową (m.in. w ramach Żywego Różańca), potem na czytanie Biblii i rozmowy o wierze. Uważał, że w człowieku tkwi głęboka religijność, której trzeba pozwolić się ujawnić. Swoim działaniem dążył do tego, aby religijność tę ujawniać i rozwijać[2]. Szczególną uwagę poświęcał renesansowym mistykom chrześcijańskim – na spotkaniach czytał notatki o św. Janie od Krzyża oraz św. Teresie z Ávili. Wykorzystywał też pisma św. Tomasza z Akwinu. 11 osób spośród uczestników cotygodniowych spotkań zostało później księżmi (m.in. Karol Wojtyła czy Mieczysław Maliński).
Podczas II wojny światowej Tyranowski kontynuował spotkania w swoim mieszkaniu. Po aresztowaniu salezjanów krakowskich Tyranowski zaopiekował się młodzieżowymi grupami męskimi. Jedno z tych spotkań zostało wykryte przez Gestapo. Niemcy uznali jednak właściciela lokalu za niespełna rozumu fanatyka religijnego[3].
W spotkaniach brał udział młody Karol Wojtyła, który poznał Tyranowskiego w lutym 1940 podczas rekolekcji dla młodzieży męskiej w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. To dzięki Tyranowskiemu Wojtyła poznał mistykę Jana od Krzyża[4], a rok po śmierci krawca obronił rozprawę doktorską na temat Zagadnienie wiary według św. Jana od Krzyża.
Późniejszy papież wspominał:
Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium. Tyranowski, który sam kształtował się na dziełach św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa, wprowadził mnie po raz pierwszy w te niezwykłe, jak na mój ówczesny wiek, lektury[5].
Tyranowski zachorował w 1946 na gruźlicę płuc, nie był obecny na mszy prymicyjnej swojego najważniejszego ucznia. Zmarł 15 marca 1947. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Ł wsch.), a następnie po ekshumacji 26 marca 1998 przeniesiony do sarkofagu Kościoła św. Stanisława Kostki na Dębnikach.
W 1997 rozpoczął się diecezjalny proces beatyfikacyjny Jana Leopolda Tyranowskiego. Został on zamknięty w marcu 2000, a dokumentację przekazano watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[6]. 20 stycznia 2017 papież Franciszek promulgował dekret o heroiczności jego cnót[7]. Odtąd przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Elżbieta Konderak: Krawiec Tyranowski. „Miesięcznik List” 2005, nr 10
- ↑ ŚWIADKOWIE WIARY NASZYCH CZASÓW. Jan Tyranowski Przyjaciel młodzieży (1901 – 1947). jezuici.pl. [dostęp 2007-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-27)].
- ↑ Grzegorz Gacki, Świadkowie XX wieku - Jan Tyranowski
- ↑ Antonio Socci: Tajemnice Jana Pawła II. Kraków: Dom Wydawniczy RAFAEL, 2009, s. 36. ISBN 978-83-7569-139-9.
- ↑ Jan Paweł II: Dar i tajemnica.
- ↑ „Tygodnik Powszechny” 2001, nr 6, 11 lutego
- ↑ Watykan: dekret o heroiczności cnót Jana Tyranowskiego. [w:] Konferencja Episkopatu Polski [on-line]. episkopat.pl. [dostęp 2017-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
Bibliografia edytuj
- Karol Wojtyła: Apostoł. W: Aby Chrystus się nami posługiwał. Kraków 1979 - tekst dedykowany „Pamięci Jana”.
- Wspomnienia o Janie Tyranowskim. Oprac. ks. Aleksander Drozd. W zbiorze: Chrześcijanie. Red.: bp. Bohdan Bejze. Tom XI. Warszawa 1983
- Antoni Czyż: Krawiec-mistyk i co z tego wynikło. Wojtyła i Jan od Krzyża. W: Światło i słowo. Egzystencjalne czytanie tekstów dawnych. Warszawa 1995.