Jana Pleskalová

czeska językoznawczyni

Jana Pleskalová (ur. 1 lutego 1949 w Brnie[1]) – czeska językoznawczyni, kierowniczka Instytutu Języka Czeskiego Uniwersytetu Masaryka[1]. Do jej zainteresowań naukowych należą: rozwój języka czeskiego, słowotwórstwo diachroniczne i synchroniczne, onomastyka i dialektologia[1].

Jana Pleskalová
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1949
Brno

Zawód, zajęcie

językoznawczyni

Narodowość

czeska

Tytuł naukowy

profesor

Edukacja

1973 „mały doktorat”, 1989 doktorat, 1996 habilitacja

Alma Mater

Uniwersytet Jana Ewangelisty Purkyniego

Uczelnia

Uniwersytet Masaryka

Życiorys edytuj

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Całe jej życie i kariera związane są z Brnem, gdzie urodziła się 1 lutego 1949 jako Jana Kýrová. W 1967 r. podjęła studia w zakresie języka czeskiego i łaciny na Uniwersytecie Jana Ewangelisty Purkyniego (dzisiejszy Uniwersytet Masaryka). W 1972 r. otrzymała dyplom na podstawie pracy Pomístní jména na Ivančicku, poświęconej onomastyce. Rok później uzyskała na tej samej uczelni tytuł doktora filozofii (PhDr., tzw. „mały doktorat”[2]) w dziedzinie języka czeskiego, na podstawie pracy Mikrotoponymie na Ivančicku (příspěvek ke studiu pomístních jmen na Moravě s bibliografií moravské mikrotoponomastiky v letech 1918–1970). W 1974 r. została zatrudniona w Instytucie Języka Czeskiego Akademii Nauk Republiki Czeskiej, gdzie pod kierunkiem Jana Balhara prowadziła badania dialektologiczne. Kontynuowała także działalność w dziedzinie onomastyki. W 1989 r. uzyskała stopień kandydata nauk[a] na podstawie pracy Tvoření pomístních jmen na Moravě a ve Slezsku[3]. Habilitowała się w 1996 r., w 2003 r. zaś została mianowana profesorem języka czeskiego[1].

Jest autorką bądź współautorką prawie dwustu publikacji, przede wszystkim z zakresu bohemistyki[1]. Należy do rady redakcyjnej czasopisma „Acta onomastica[3].

Wybrana twórczość edytuj

Opracowano na podstawie źródła:[4]

  • Tvoření nejstarších českých osobních jmen (1998)
  • Stará čeština pro nefilology (2003)
  • Vývoj vlastních jmen osobních v českých zemích v letech 1000–2010 (2011)
  • Nový encyklopedický slovník češtiny (2016, redaktorka, autorka haseł)

Uwagi edytuj

  1. Odpowiednik polskiego doktora[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e prof. PhDr. Jana Pleskalová, CSc. [online], Uniwersytet Masaryka [dostęp 2019-07-20] (cz.).
  2. a b Zagraniczne systemy szkolnictwa wyższego. Czechy [online], NAWA, 2021 [dostęp 2023-11-05].
  3. a b Veronika Bromová, Jubilantka Jana Pleskalová, „Linguistica Brunensia”, 67 (1), 2019, s. 59–61, DOI10.5817/LB2019-1-6, ISSN 1803-7410 (cz.).
  4. prof. PhDr. Jana Pleskalová, CSc. [online], Uniwersytet Masaryka [dostęp 2020-01-11] (ang.).