Janina Sagatowska

polska działaczka polityczna

Janina Zofia Sagatowska z domu Dec[1] (ur. 16 maja 1950 w Leżajsku) – polska polityk i prawniczka, była wicewojewoda i wojewoda tarnobrzeski, senator IV, V, VIII, IX, X i XI kadencji.

Janina Sagatowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1950
Leżajsk

Zawód, zajęcie

polityk, prawniczka

Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Stanowisko

wicewojewoda tarnobrzeski (1990–1991), wojewoda tarnobrzeski (1991–1994), senator IV, V , VIII, IX, X i XI kadencji (1997–2005, od 2011)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Córka Wiktora i Walerii[1]. Ukończyła liceum ogólnokształcące w Leżajsku, następnie studiowała prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Pracowała jako radca prawny w Hucie Stalowa Wola i Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „Gorzyce”. Należy do Okręgowej Rady Adwokackiej w Rzeszowie i Okręgowej Izby Radców Prawnych w Kielcach.

W latach 1990–1991 pełniła funkcję wicewojewody, a w okresie 1991–1994 wojewody tarnobrzeskiego. Później powróciła do pracy w zawodzie prawnika. W 1997 została wybrana do Senatu z województwa tarnobrzeskiego z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W Senacie przewodniczyła Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. Mandat senatorski uzyskała również w 2001 z ramienia Bloku Senat 2001 w okręgu rzeszowskim. W V kadencji była wiceprzewodniczącą Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą oraz wiceprzewodniczącą Klubu Senatorskiego „Blok Senat 2001”. W 2005 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z własnego komitetu w okręgu rzeszowskim. Rok później została radną Stalowej Woli z listy Prawa i Sprawiedliwości.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 była kandydatką PiS w województwie podkarpackim. W 2010 została radną sejmiku z listy tej partii[2]. W wyniku wyborów z 2011 powróciła do Senatu, wygrywając z ramienia PiS głosowanie w okręgu nr 54[3]. W 2015 została ponownie wybrana do izby wyższej polskiego parlamentu na kolejną kadencję[4]; w IX kadencji kierowała Komisją Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą[5]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie kandydowała do Parlamentu Europejskiego z okręgu obejmującego województwo podkarpackie[6]. W wyborach krajowych w tym samym roku z powodzeniem ubiegała się natomiast o senacką reelekcję[7]. W wyborach w 2023 utrzymała mandat senatora na kolejną kadencję[8]. Objęła funkcję przewodniczącej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej[9].

Życie prywatne edytuj

Wdowa, ma dwoje dzieci (Radosława i Martę).

Odznaczenia edytuj

W 1995 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[10].

Przypisy edytuj

  1. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
  2. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-08-18].
  3. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-08-18].
  4. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
  5. Biogram na stronie Senatu (IX kadencja). [dostęp 2023-11-29].
  6. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
  7. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  8. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  9. Senat wybrał przewodniczących 19 komisji stałych. portalsamorzadowy.pl, 29 listopada 2023. [dostęp 2023-11-29].
  10. M.P. z 1995 r. nr 38, poz. 456

Bibliografia edytuj