Janos Kemeny
Janos Kemeny (węg. János Kemény, ur. 14 grudnia 1607, zm. 23 stycznia 1662 w Nagyszőlős) − książę Siedmiogrodu w latach 1660–1662.
| |
| książę Siedmiogrodu | |
| Okres |
od 1660 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
Życiorys edytuj
W czasie drugiej wojny północnej, w styczniu 1657 roku, jako najwyższy hetman księcia Jerzego II Rakoczego, wziął udział w wyprawie do Polski. Wraz z całą armią skapitulował w lipcu pod Czarnym Ostrowem. Następnie w trakcie odwrotu został wzięty w jasyr przez Tatarów. Po dwóch latach niewoli został oswobodzony w 1659 roku.
W 1660 roku wystąpił przeciwko popieranemu przez Turków księciu Barcsayowi i zmusił go do abdykacji. Partia narodowa ogłosiła go 1 stycznia 1661 roku księciem Siedmiogrodu. Gdy sułtan Mehmed IV wysunął przeciwko niemu Michała Apafiego, połączył się z cesarską armią Raimondo Montecuccolego.
Zginął 23 stycznia 1662 roku w bitwie pod Nagyszöllös.
Bibliografia edytuj
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I