Janusz Gilewicz
Janusz Gilewicz (ur. 23 lipca 1918 w Kijowie, zm. 7 listopada 1973 w Poznaniu) – chemik, profesor UAM.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz w Nieszawie |
| Zawód, zajęcie |
chemik |
| Tytuł naukowy |
profesor |
| Rodzice |
Michał |
| Małżeństwo |
Barbara Kuźmińska |
| Dzieci |
Krystyna (1949) |
Życiorys edytuj
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę jego rodzina osiadła w Swarzędzu. Uczęszczał do Gimnazjum im. Jana Kantego. Maturę zdał w 1936. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Poznańskim, na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym.
II wojnę światową spędził w okolicach Warszawy. Brał udział w tajnym nauczaniu jako nauczyciel. Wstąpił do 1 Armii Wojska Polskiego w 1944. Po wojnie powrócił do Poznania na studia chemiczne, które ukończył w roku 1949[1]. W 1948 ożenił się z Barbarą Kuźmińską, miał z nią dzieci: Krystynę (ur. 1949), Michała (ur. 1954), Joannę (ur. 1957). W 1958 został docentem, a w 1965 profesorem nadzwyczajnym.
Opublikował 45 rozpraw i komunikatów naukowych.
Odznaczenia i nagrody edytuj
- 1945 – Krzyż Zasługi za Dzielność w Walce z Niemieckim Najeźdźcą
- 1971 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Przypisy edytuj
- ↑ Absolwenci UAM [online], www.chemia.amu.edu.pl [zarchiwizowane z adresu 2010-04-13].
Bibliografia edytuj
- Florian Domka: Wspomnienie pośmiertne o Januszu Gilewiczu (prof. dr UAM). [w:] Kronika Miasta Poznania nr 2/1975 [on-line]. www.wbc.poznan.pl. s. 107–109. [dostęp 2018-08-19].