Janusz Andrzej Marszałek (ur. 3 lipca 1955 w Oświęcimiu) – polski przedsiębiorca i samorządowiec, od 2002 do 2011 prezydent Oświęcimia.

Janusz Marszałek
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1955
Oświęcim

Prezydent Oświęcimia
Okres

od 21 listopada 2002
do 11 lipca 2011

Przynależność polityczna

Samorządny Oświęcim

Poprzednik

Józef Krawczyk

Następca

Janusz Chwierut (p.o.)

Życiorys edytuj

Ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Obrotu Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Pod koniec lat 80. założył pierwszą w Polsce prywatną wioskę dziecięcą[1]. Prowadził własną działalność gospodarczą (m.in. w ramach spółki akcyjnej „Maja”).

Od 1998 do 2002 zasiadał w radzie powiatu oświęcimskiego. W wyborach samorządowych w 2002 został wybrany na prezydenta Oświęcimia z ramienia lokalnego komitetu (Samorządny Oświęcim). W następnych wyborach w 2006 skutecznie ubiegał się o reelekcję, wygrywając w drugiej turze[2]. W wyborach w 2010 przegrał w pierwszej turze, zajmując trzecie miejsce (za Januszem Chwierutem i Jackiem Grosserem)[3]. Pomimo porażki i wygaśnięcia kadencji pozostał na tym stanowisku, gdyż wybrany następca (Jacek Grosser) z uwagi na zły stan zdrowia (pozostawanie w śpiączce farmakologicznej) nie był w stanie złożyć ślubowania[4]. Ostatecznie w 2011 pełniącym obowiązki prezydenta miasta został Janusz Chwierut[5], co zakończyło urzędowanie Janusza Marszałka. Sytuacja ta wymusiła nowelizację ustawy o samorządzie gminnym w celu usunięcia luki prawnej uniemożliwiającej wygaśnięcie kadencji włodarzy, którzy nie złożyli ślubowania[6].

W 2012 został prezesem stowarzyszenia Polska Unia Seniorów[7]. Związał się z powołaną w 2013 partią Polskie Stronnictwo Demokratyczne[8].

Proces edytuj

11 grudnia 2008 Małgorzata Plinta, była urzędniczka oświęcimskiego magistratu, wygrała proces o mobbing przeciwko Januszowi Marszałkowi. Zarzucała prezydentowi Oświęcimia uporczywe nękanie w miejscu zatrudnienia. Krakowi sąd pracy stwierdził, że „powódka była ofiarą mobbingu i zostało to udowodnione”. Sąd nakazał Urzędowi Miasta zapłacenie kobiecie 30 tys. złotych zadośćuczynienia za doznane krzywdy oraz kolejne 10 tys. za utracone zarobki i koszty leczenia, bo, jak zaznaczył sąd, szykany ze strony przełożonego spowodowały u niej rozstrój nerwowy[9][10][11].

Przypisy edytuj

  1. Każdego kocha się inaczej. onet.pl, 21 maja 2009. [dostęp 2010-12-06].
  2. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 31 stycznia 2014].
  3. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 31 stycznia 2014].
  4. Prezydent elekt Oświęcimia nadal w śpiączce farmakologicznej. gazeta.pl, 13 grudnia 2010. [dostęp 2010-12-13].
  5. Janusz Chwierut p.o. prezydenta Oświęcimia. rp.pl, 8 lipca 2011. [dostęp 2011-07-10].
  6. Warszawa. Senat jednogłośnie za nowelizacją ustawy samorządowej. faktyoswiecim.pl, 6 maja 2011. [dostęp 2023-03-24].
  7. Zespół. uniaseniorow.pl. [dostęp 2014-01-31].
  8. Obrady małopolskiego zarządu PSD. psd1861.com.pl, 30 stycznia 2014. [dostęp 2015-04-06].
  9. Artur Drożdżak: Prezydent Oświęcimia trafi za kratki na dwa lata?. gazetakrakowska.pl, 3 lutego 2011. [dostęp 2020-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  10. Prezydent Oświęcimia Janusz Marszałek winny mobbingu. dziennikzachodni.pl, 17 lipca 2009. [dostęp 2020-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  11. Marcin Kornak, Brunatna Księga, 1987–2009, Warszawa: Stowarzyszenie „NIGDY WIĘCEJ”, 2009, ISBN 978-83-928440-0-6 [dostęp 2020-06-24].