Jaskinia Ponuregojaskinia w Górach Świętokrzyskich. Ma dwa otwory wejściowe położone w zachodnim zboczu Kamienia Michniowskiego, 350 metrów od szczytu, w pobliżu niebieskiego i czarnego szlaku turystycznego, na wysokościach 395 i 401 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 7,5 metrów[1].

Jaskinia Ponurego
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Położenie

Góry Świętokrzyskie Michniów Kamień Michniowski

Właściciel

Skarb Państwa
(rezerwat przyrody)

Długość

25 m

Głębokość

7,5 m

Deniwelacja

7,5 m

Wysokość otworów

395 (główny), 401 (górny) m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

(główny) 30 m

Ekspozycja otworów

ku S (główny), ku górze (górny)

Data odkrycia

znana od dawna

Ochrona
i dostępność

niedostępna turystycznie

Kod

(nr inwentarzowy PIG) G-4.1

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Ponurego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Ponurego”
Ziemia50°59′54″N 20°52′10″E/50,998333 20,869444

Jaskinia znajduje się na terenie Rezerwatu przyrody Kamień Michniowski i jest nieudostępniona turystycznie.

Główny otwór wejściowy do jaskini

Opis jaskini

edytuj

Za obszernym, głównym otworem wejściowym z okapem zaczyna się idący do góry korytarz. Na jego początku, w stropie, znajduje się komin prowadzący do niewielkiego, drugiego otworu wejściowego. W tym samym miejscu odchodzi z korytarza niewielki 3-metrowy ciąg kończący się zawaliskiem. Dalej główny korytarz rozwidla się. Na wprost i w prawo idą krótkie korytarzyki, natomiast na lewo zaczyna się ciąg prowadzący do małej Salki z Korzeniami[1].

Przyroda

edytuj

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są suche, w Salce z Korzeniami występują korzenie drzewa[1].

Historia odkryć

edytuj

Jaskinia była znana od dawna. Ukrywali się w niej powstańcy styczniowi. W czasie II wojny światowej (wiosną 1943 roku) okolice jaskini były bazą partyzantów ze zgrupowania „Ponurego", stąd jej nazwa[2].

Plan i opis jaskini sporządzili J. Gubała, A. Kasza i J. Urban w 1996 roku[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-12-14] (pol.).
  2. Czarny szlak kapliczka Św. Barbary - Góra Kamień Michniowski, Klub Górski PTTK Kielce [online], www.kgpttkkielce.pl [dostęp 2017-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-15] (pol.).