Jaskinia Salmopolska
Jaskinia Salmopolska – jaskinia położona na zachodnich stokach schodzących z Przełęczy Salmopolskiej w stronę Wisły w Beskidzie Śląskim. Długość 1009,5 m.
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
1009,5[1] m |
| Głębokość |
28[1] m |
| Deniwelacja |
29,1 m[1] |
| Wysokość otworów |
910[1] m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
12 października 1969 |
| Odkrywca |
J. Choiński, Z. Ładygin („Speleoklub” Bielsko-Biała) |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bs-04.23 |
Położenie na mapie miasta Wisła  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°39′55″N 18°57′34″E/49,665150 18,959406
| |
Jaskinia została odsłonięta przy okazji robót drogowych przy trasie prowadzącej z Wisły do Szczyrku. Odnaleźli ją 12 października 1969 speleolodzy z bielskiego „Speleoklubu” – J. Choiński i Z. Ładygin. Początkowo znano jedynie kilka sal o charakterze zawaliskowym (Sala Konia Skalnego, Sala Górna, Komora Piaskowa, Sala Dolna, Sala Wysoka) poprzedzielanych wąskimi korytarzami. Do 2012 roku poznano 115 m korytarzy[2]. Dalsza eksploracja prowadzona w latach 2012–2015 zwiększyła łączną długość poznanych korytarzy do 1009,5 m[1].
W czasie opadów i roztopów obserwuje się intensywny przepływ wody. Jaskinia Salmopolska powstała w wyniku ruchów odprężeniowo-grawitacyjnych skał w zespole piętrowo usytuowanych szczelin w piaskowcach warstw godulskich górnych[2].
Jaskinia jest trudna do zwiedzania[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Jaskinia Salmopolska. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2017-08-21].
- ↑ a b Jaskinia Salmopolska. www.speleo.bielsko.pl. [dostęp 2009-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-30)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia z Jaskini Salmopolskiej. handzlik.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-15)].