Jasmah-Adad (akad. Jasmaḫ-Adad, amor. Jasmaḫ-Addu[1], w transliteracji z pisma klinowego zapisywane ia-ás-ma-aḫ-diškur[1], tłum. „bóg Adad mnie wysłuchał”) – młodszy syn króla asyryjskiego Szamszi-Adada I, brat Iszme-Dagana I. Na początku XVIII wieku p.n.e., po podbiciu królestwa Mari, ojciec uczynił go wicekrólem w Mari i ożenił z Beltum, córką Iszki-Adada, króla sąsiedniej Qatny. Wydaje się, iż Jasmah-Adad był słabym i nieefektywnym władcą - taki jego obraz wyłania się z odkrytych w Mari listów, które Szamszi-Adad I, Iszme-Dagan I i Jasmah-Adad wymieniali ze sobą. Po śmierci Szamszi-Adada I w 1782 roku p.n.e. Jasmah-Adad został wypędzony z Mari przez Zimri-Lima i jego dalszy los jest nieznany.

Jasmah-Adad
król Mari
Okres

1 poł. XVIII w. p.n.e.

Dane biograficzne
Ojciec

Szamszi-Adad I

Rodzeństwo

Iszme-Dagan I

Żona

Beltum

Zasięg terytorialny królestwa Szamszi-Adada I (1814-1782 p.n.e.)

Przypisy edytuj

  1. a b Frayne D.R., Old Babylonian Period (2003-1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, tom 4, University of Toronto Press, 1990, s. 615.

Bibliografia edytuj

  • M.Roaf, Wielkie kultury świata: Mezopotamia (1998), s.114.