Jeżozwierz indyjski

Jeżozwierz indyjski
	Hystrix indica
	Kerr, 1792
	; Odpoczywający jeżozwierz indyjski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
(bez rangi)	incertae sedis
Rodzina	jeżozwierzowate
Rodzaj	jeżozwierz
Podrodzaj	Hystrix
Gatunek	jeżozwierz indyjski
Synonimy
	Hystrix cristata indica Kerr, 1792; Hystrix leucurus Sykes, 1831; Hystrix hirsutirostris Brandt, 1835; Hystrix zeylonensis Blyth, 1851; Hystrix malabarica Sclater, 1865; Hystrix hirsutirostris satunini F. Müller, 1911; Hystrix hirsutirostris blanfordi F. Müller, 1911; Hystrix hirsutirostris mersinae F. Müller, 1911; Hystrix hirsutirostris aharonii F. Müller, 1911; Hystrix hirsutirostris schmidtzi F. Müller, 1911; Hystrix cuneiceps Wroughton, 1912; Hystrix narynensis F. Müller, 1919; Hystrix mesopotamica F. Müller, 1920;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Jeżozwierz indyjski^[16] (Hystrix indica) – gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1792 brytyjski przyrodnik Robert Kerr nadając mu nazwę Hystrix cristata indica^[2]. Holotyp pochodził z Indii^[17].

Hystrix indica należy do podrodzaju Hystrix^[18]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[18].

Etymologia edytuj

Hystrix: gr. υστριξ ustrix „jeżozwierz”, być może od υς us „wieprz”; θριξ thrix, τριχος trikhos „włosy”^[19].
indica: łac. Indicus „indyjski”, od India „Indie”^[20].

Zasięg występowania edytuj

Jeżozwierz indyjski występuje w zachodniej i południowej Azji, od wschodniej części Morza Śródziemnego (południowa Turcja, Syria, Liban, Jordania i Izrael) i Półwyspu Arabskiego, na północny wschód do Kaukazu Południowego, skrajnie południowej Rosji (Dagestan), Uzbekistanu, Kirgistanu i południowego Kazachstanu oraz na południe przez Afganistan do Iranu, Pakistanu, południowego Nepalu, większości subkontynentu indyjskiego i na Sri Lance^[18].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 455–930 mm, długość ogona 60–170 mm, długość ucha 40–47 mm, długość tylnej stopy 95–104 mm; masa ciała 8–27 kg^[21]. Ubarwienie brunatne, na grzbiecie i ogonie występują długie kolce.

Ekologia edytuj

Jeżozwierz indyjski jest dość tolerancyjnym gatunkiem – może zamieszkiwać różnorodne środowiska, takie jak góry, sawannę, scrub i lasy. Zamieszkuje skaliste tereny, żywi się roślinami.

Przypisy edytuj

↑ Hystrix indica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b R. Kerr: The animal kingdom, or zoological system, of the celebrated Sir Charles Linnæus. containing a complete systematic description, arrangement, and nomenclature, of all the known species and varieties of the mammalia, or animals which give suck to their young. Class I, Mammalia. Edinburgh: A. Strahan, and T. Cadell, London, and W. Creech, 1792, s. 213. (ang.).
↑ W.H. Sykes. Catalogue of the Mammalia of Dukhun (Deccan); with Observations on their Habits, &c., and Characters of New Species. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1, s. 103, 1831. (ang.).
↑ J.F. von Brandt. Mammalium rodentium exoticorum novorum vel minus rite cognitorum musei academici zoologici descriptiones et icones. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. Sixième série. 3 (2), s. 359, 1835. (łac.).
↑ E. Blyth. Report on the Mammalia and more remarkable species of birds inhabiting Ceylon. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 20, s. 171, 1851. (ang.).
↑ P.L. Sclater. Description of a new species of Indian porcupine. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1865 (2), s. 353, 1865. (ang.).
↑ Müller 1911 ↓, s. 117.
↑ Müller 1911 ↓, s. 121.
↑ Müller 1911 ↓, s. 122.
↑ Müller 1911 ↓, s. 123.
↑ Müller 1911 ↓, s. 126.
↑ R.Ch. Wroughton. Some new Indian mammals. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 21 (3), s. 771, 1912. (ang.).
↑ F. Müller. Beiträge zur Kenntnis der Stachelsehweine Asiens, insbesondere Palästinas. II. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1919, s. 67, 1919. (niem.).
↑ F. Müller. Beitrage zur Kenntnis der Stachelschweine Asiens, insbesondere Palastinas. III. „Zoologischer Anzeiger”. 51, s. 198, 1920. (niem.).
↑ G.G. Amori G.G. i inni, Hystrix indica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-03-11] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 286. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Hystrix (Hystrix) indica. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-03-11].
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 544. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 345, 1904. (ang.).
↑ indica, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-03-11] (ang.).
↑ E. Barthelmess: Family Hystricidae (Old World Porcupines). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 328–329. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

Bibliografia edytuj

F. Müller. Beiträge zur Kenntnis der Stachelschweine Asiens, insbesondere Palästinas. I. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1911, s. 110–129, 1911. (niem.).

[itis-1] Hystrix indica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Kerr-2] R. Kerr: The animal kingdom, or zoological system, of the celebrated Sir Charles Linnæus. containing a complete systematic description, arrangement, and nomenclature, of all the known species and varieties of the mammalia, or animals which give suck to their young. Class I, Mammalia. Edinburgh: A. Strahan, and T. Cadell, London, and W. Creech, 1792, s. 213. (ang.).

[Sykes-3] W.H. Sykes. Catalogue of the Mammalia of Dukhun (Deccan); with Observations on their Habits, &c., and Characters of New Species. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1, s. 103, 1831. (ang.).

[Brandt-4] J.F. von Brandt. Mammalium rodentium exoticorum novorum vel minus rite cognitorum musei academici zoologici descriptiones et icones. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. Sixième série. 3 (2), s. 359, 1835. (łac.).

[Blyth-5] E. Blyth. Report on the Mammalia and more remarkable species of birds inhabiting Ceylon. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 20, s. 171, 1851. (ang.).

[Sclater-6] P.L. Sclater. Description of a new species of Indian porcupine. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1865 (2), s. 353, 1865. (ang.).

[CITEREFMüller1911[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43646571_117]-7] Müller 1911 ↓, s. 117.

[CITEREFMüller1911[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43646575_121]-8] Müller 1911 ↓, s. 121.

[CITEREFMüller1911[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43646576_122]-9] Müller 1911 ↓, s. 122.

[CITEREFMüller1911[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43646577_123]-10] Müller 1911 ↓, s. 123.

[CITEREFMüller1911[https://www.biodiversitylibrary.org/page/43646580_126]-11] Müller 1911 ↓, s. 126.

[Wroughton-12] R.Ch. Wroughton. Some new Indian mammals. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 21 (3), s. 771, 1912. (ang.).

[Müller1919-13] F. Müller. Beiträge zur Kenntnis der Stachelsehweine Asiens, insbesondere Palästinas. II. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1919, s. 67, 1919. (niem.).

[Müller1920-14] F. Müller. Beitrage zur Kenntnis der Stachelschweine Asiens, insbesondere Palastinas. III. „Zoologischer Anzeiger”. 51, s. 198, 1920. (niem.).

[iucn-15] G.G. Amori G.G. i inni, Hystrix indica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-03-11] (ang.).

[Cichocki&inni-16] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 286. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Wilson&Reeder-17] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Hystrix (Hystrix) indica. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-03-11].

[Burgin&inni-18] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 544. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Palmer-19] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 345, 1904. (ang.).

[20] indica, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-03-11] (ang.).

[Barthelmess-21] E. Barthelmess: Family Hystricidae (Old World Porcupines). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 328–329. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[16]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]