Jeżyna pachnąca (Rubus odoratus L.) – gatunek krzewu z rodziny różowatych występujący we wschodniej części Ameryki Północnej[3]. Gdzie indziej w uprawie, także w Polsce.

Jeżyna pachnąca
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

jeżyna

Gatunek

jeżyna pachnąca

Nazwa systematyczna
Rubus odoratus L.
Sp. pl. 1:494. 1753

Morfologia edytuj

Pokrój
Dorasta do 3 metrów wysokości. Ma pędy bezkolcowe o łuszczącej się korze[4].
Liście
Pojedyncze, pięcioklapowe, opadające na zimę.
Kwiaty
Duże, do 5 cm średnicy, pachnące, zebrane w szczytowe baldachogrona[5].
Owoce
Czerwone, bez smaku[4].

Zastosowanie edytuj

Jest sadzona jako krzew ozdobny. Całkowicie mrozoodporna, może być uprawiana w strefach 2-8[4]. Preferuje przepuszczalne i średnio żyzne gleby oraz słoneczne stanowiska. Rozmnaża się przez podział korzeni, nasiona, sadzonki lub odrosty.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].
  4. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  5. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.