Jego ostatni ukłon (opowiadanie)

Jego ostatni ukłon (ang. His Last Bow) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a z serii przygód Sherlocka Holmesa. Po raz pierwszy opublikowane we wrześniu 1917 w czasopismach „The Strand Magazine” (ilustracje Alfred Gilbert) i „The Collier’s Weekly Magazine” (ilustracje Frederic Dorr Steele). Następnie weszło do tomu pod tym samym tytułem Jego ostatni ukłon w październiku 1917 r. Znane też jako Ostatni ukłon, Pożegnalny ukłon i Jego ostatnie pociągnięcie smyczkiem.

Jego ostatni ukłon

His Last Bow

Von Bork i Holmes (ilustracja A. Gilberta z „The Strand Magazine”)
Autor	Arthur Conan Doyle
Typ utworu	kryminał
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Wielka Brytania
Język	angielski
Data wydania	1917
poprzednia Sprawa diabelskiej stopy następna Znamienity klient

Podobnie jak w Brylancie kardynała Mazariniego narracja trzecioosobowa, inaczej niż w większości przygód Holmesa, gdzie stosowana jest narracja pierwszoosobowa.

Szpieg Cesarstwa Niemieckiego, von Bork, zdobywa tajemnice państwowe Wielkiej Brytanii. 2 sierpnia 1914 zostaje uwięziony przez Holmesa, od lat przygotowującego jego demaskację.

Tytuł miał oznaczać koniec przygód detektywa, jednak czytelnicy ponownie wymusili na autorze napisanie kolejnych opowiadań.

Ekranizacje:

• 1921 – w roli Holmesa Eille Norwood
• 1986 – w roli Holmesa Wasilij Liwanow; film jest połączeniem fabuł Druga plama, Kciuk inżyniera i Plany Bruce-Partington

Linki zewnętrzne

• Tekst z ilustracjami (ang.)
• Analiza opowiadania. sherlockian.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-29)]. (ang.)
• Przekład polski