Jemna
Jemna (niem. Raschdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Stoszowice.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
370-420[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) |
227[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-215[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DZA |
| SIMC |
0855434 |
Położenie na mapie gminy Stoszowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  | |
 50°35′42″N 16°39′10″E/50,595000 16,652778[1]
| |
Położenie edytuj
Jemna to niewielka wieś leżąca na granicy Gór Sowich i Przedgórza Sudeckiego, w Obniżeniu Stoszowic, na wysokości około 370-420 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny edytuj
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia edytuj
Jemna powstała najprawdopodobniej na początku XIV wieku, w czasie kolonizacji tych terenów prowadzonej przez książąt ziębickich i zakon cystersów z Ząbkowic Śląskich[2]. Do rozwoju wsi przyczyniło się sąsiedztwo Srebrnej Góry i tamtejsze górnictwo[2]. Do końca XVIII wieku wieś należała do rodziny Haugwitzów, w XIX wieku przeszła na własność hr. Sternberga[2]. W 1825 roku były tu 44 budynki, w 1840 roku: folwark, młyn wodny, 11 warsztatów tkackich i 15 innych rzemieślników[2]. W 1903 roku po przeprowadzeniu przez wieś linii kolejowej Jemna stała się letniskiem i punktem wypadowym dla wycieczek w okoliczne góry[2]. W 1933 roku miejscowość liczyła 344 mieszkańców[2]. Po 1945 roku wieś podupadła, do czego przyczyniło się ograniczenie ruchu na linii kolejowej i jej ostateczne zamknięcie w 1974 roku. W 1988 roku było tu 37 gospodarstw rolnych i 247 mieszkańców[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 46285
- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 165, 166. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 405 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.