Jernej Damjan (ur. 28 maja 1983 w Lublanie ) – słoweński skoczek narciarski , dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata w konkursach drużynowych (2005 i 2011), dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata w lotach: srebrny (2018) i brązowy (2012), zwycięzca Letniego Grand Prix 2014 .
Przebieg kariery
edytuj
Zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w Planicy w 2003, jednak dopiero w 2004 wszedł do słoweńskiej kadry A. Pierwsze punkty zdobył podczas zawodów w Libercu . Wcześniej wystawiany był tylko do Pucharu Kontynentalnego, gdzie dwukrotnie stał na podium. Wygrał także zawody Alpen Cup w Planicy.
Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2005 zajął 6. miejsce na skoczni normalnej. Dzięki 15. miejscu w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata do Letniej Grand Prix 2005 przystąpił bez konieczności kwalifikacji.
W 2009 roku zdobył brązowy medal w indywidualnym konkursie o mistrzostwo Słowenii w skokach narciarskich oraz w konkursie drużynowym wraz z Rokiem Mandlem , Jure Šinkovcem i Maticem Kramaršičem .
W 2010 roku został dwukrotnym wicemistrzem Słowenii w skokach narciarskich, zarówno w konkursie indywidualnym, jak i w drużynowym.
Od lata 2013 jego trenerem indywidualnym jest Simon Podrebršek – po rozpoczęciu tej współpracy Damjan zaczął osiągać najlepsze wyniki na przestrzeni kilku lat[1] .
13 stycznia 2018 w Bad Mitterndorf oddał swój najdłuższy skok w karierze (228,5 m)[2] .
13 maja 2021 poinformował o zakończeniu kariery[2] .
Indywidualnie
edytuj
Starty J. Damjana na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
35.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
93,0 m
–
109,0 pkt
157,5 pkt
Lars Bystøl
28.
18 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
indywid.
116,5 m
115,0 m
192,2 pkt
84,7 pkt
Thomas Morgenstern
10.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[a]
124,0 m
–
390,4 pkt (112,2 pkt )
593,6 pkt
Austria
38.
13 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-95
HS-106
indywid.
93,5 m
–
108,0 pkt
168,5 pkt
Simon Ammann
33.
20 lutego
2010
Whistler
Whistler Olympic Park
K-125
HS-140
indywid.
114,0 m
–
89,7 pkt
193,9 pkt
Simon Ammann
9.
9 lutego
2014
Krasnaja Polana
Russkije Gorki
K-95
HS-106
indywid.
99,5 m
101,0 m
254,7 pkt
23,3 pkt
Kamil Stoch
17.
15 lutego
2014
Krasnaja Polana
Russkije Gorki
K-125
HS-140
indywid.
130,5 m
124,5 m
245,9 pkt
32,8 pkt
Kamil Stoch
5.
17 lutego
2014
Krasnaja Polana
Russkije Gorki
K-125
HS-140
druż.[b]
128,0 m
130,5 m
995,6 pkt (244,8 pkt )
45,5 pkt
Niemcy
28.
10 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
indywid.
97,0 m
95,5 m
201,3 pkt
58,0 pkt
Andreas Wellinger
16.
17 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
indywid.
130,0 m
130,5 m
248,3 pkt
37,4 pkt
Kamil Stoch
5.
19 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
druż.[c]
126,5 m
129,5 m
967,8 pkt (241,1 pkt )
130,7 pkt
Norwegia
Indywidualnie
edytuj
Starty J. Damjana na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
6.
18 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-100
ind.
99,5 m
89,5 m
246,0 pkt
10,0 pkt
Rok Benkovič
3.
20 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-90
HS-100
druż.[d]
98,0 m
95,0 m
929,5 pkt (257,0 pkt )
41,0 pkt
Austria
13.
25 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
133,0 m
129,0 m
270,6 pkt
42,6 pkt
Janne Ahonen
4.
26 lutego
2005
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
druż.[d]
128,0 m
124,5 m
1004,6 pkt (251,5 pkt )
132,7 pkt
Austria
45.
24 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
indywid.
94,5 m
–
60,6 pkt
205,5 pkt
Simon Ammann
10.
25 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
druż.[e]
118,5 m
–
372,9 pkt (108,8 pkt )
627,3 pkt
Austria
25.
3 marca
2007
Sapporo
Miyanomori
K-90
HS-98
indywid.
89,5 m
87,5 m
216,5 pkt
60,5 pkt
Adam Małysz
41.
21 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
90,5 m
–
113,5 pkt
168,5 pkt
Wolfgang Loitzl
37.
27 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
indywid.
116,0 m
–
105,3 pkt
36,0 pkt
Andreas Küttel
7.
28 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
druż.[f]
122,0 m
130,5 m
914,6 pkt (252,0 pkt )
119,7 pkt
Austria
–
26 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
ind.
84,5 m
81,9 pkt
Nie zakwalifikował się.
6.
27 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
druż.[g]
94,5 m
99,0 m
924,2 pkt (223,5 pkt )
101,3 pkt
Austria
13.
3 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
indywid.
123,0 m
131,5 m
247,2 pkt
30,3 pkt
Gregor Schlierenzauer
3.
5 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
druż.[h]
127,5 m
–
452,6 pkt (117,2 pkt )
47,4 pkt
Austria
23.
21 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-90
HS-100
indywid.
87,5 m
90,5 m
215,4 pkt
37,3 pkt
Rune Velta
25.
26 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
indywid.
116,5 m
121,0 m
197,5 pkt
71,2 pkt
Severin Freund
6.
28 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
druż.[i]
120,0 m
120,0 m
797,5 pkt (186,2 pkt )
75,1 pkt
Norwegia
32.
25 lutego
2017
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
indywid.
88,0 m
–
109,2 pkt
161,6 pkt
Stefan Kraft
21.
2 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
indywid.
113,5 m
120,0 m
232,2 pkt
47,1 pkt
Stefan Kraft
5.
4 marca
2017
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
druż.[j]
120,0 m
113,0 m
941,6 pkt (232,3 pkt )
162,6 pkt
Polska
11.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
92,0 m
98,0 m
206,1 pkt
12,2 pkt
Dawid Kubacki
Indywidualnie
edytuj
Starty J. Damjana na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
25.
13–14 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
indywid.
171,5 m
157,0 m
172,5 m
179,5 m
616,6 pkt
171,4 pkt
Roar Ljøkelsøy
5.
15 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
druż.[a]
171,5 m
180,5 m
1252,2 pkt (323,9 pkt )
245,7 pkt
Norwegia
12.
22–23 lutego
2008
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
indywid.
198,0 m
199,5 m
201,5 m
199,5 m
772,7 pkt
62,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
12.
24 lutego
2008
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[k]
189,5 m
–
509,3 pkt (174,9 pkt )
1044,0 pkt
Austria
25.
19–20 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
indywid.
200,0 m
194,5 m
195,5 m
184,0 m
708,5 pkt
227,3 pkt
Simon Ammann
6.
21 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
druż.[l]
177,0 m
178,0 m
1378,3 pkt (327,2 pkt )
263,1 pkt
Austria
–
24–25 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
ind.
152,0 m
–
132,2 pkt
Nie zakwalifikował się
3.
26 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
druż.[m]
202,0 m
211,0 m
1580,4 pkt (385,6 pkt )
68,0 pkt
Austria
33.
14–15 marca
2014
Harrachov
Čertak
K-185
HS-205
indywid.
165,0 m
–
–[o]
–[o]
140,8 pkt
250,2 pkt
Severin Freund
15.
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
indywid.
216,0 m
174,5 m
197,5 m
–[o]
533,8 pkt
118,1 pkt
Daniel-André Tande
2.
21 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
druż.[n]
212,0 m
220,0 m
1615,8 pkt (405,4 pkt )
46,4 pkt
Austria
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca na podium
edytuj
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
Razem
2002/2003
–
–
–
–
2003/2004
–
–
–
–
2004/2005
–
–
–
–
2005/2006
–
–
–
–
2006/2007
–
–
2
2
2007/2008
–
1
–
1
2008/2009
–
–
–
–
2009/2010
–
–
–
–
2010/2011
–
–
–
–
2011/2012
–
–
–
–
2012/2013
–
–
–
–
2013/2014
1
1
1
3
2014/2015
–
–
1
1
2016/2017
–
–
–
–
2017/2018
1
–
–
1
2018/2019
–
–
–
–
Suma
2
2
4
8
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
26 stycznia
2014
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
138,0 m
134,0 m
255,0 pkt
–
2.
26 listopada
2017
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
140,0 m
142,0 m
301,4 pkt
–
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
10 lutego
2007
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
144,5 m
139,0 m
273,3 pkt
3.
9,8 pkt
Anders Jacobsen
2.
23 marca
2007
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
206,5 m
205,0 m
402,8 pkt
3.
20,7 pkt
Adam Małysz
3.
17 lutego
2008
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
143,0 m
143,5 m
282,2 pkt
2.
4,4 pkt
Bjørn Einar Romøren
4.
25 stycznia
2014
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
135,5 m
129,0 m
277,0 pkt
2.
17,6 pkt
Peter Prevc
5.
26 stycznia
2014
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
138,0 m
134,0 m
255,0 pkt
1.
–
6.
1 lutego
2014
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
141,5 m
150,5 m
258,5 pkt
3.
4,7 pkt
Kamil Stoch
7.
20 grudnia
2014
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
131,5 m
135,0 m
276,2 pkt
3.
1,5 pkt
Richard Freitag
8.
26 listopada
2017
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
140,0 m
142,0 m
301,4 pkt
1.
–
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach LGP
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
24 sierpnia
2013
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
119,5 m
130,0 m
261,2 pkt
*ex aequo z Noriaki Kasai
2.
20 września
2014
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
129,0 m
134,0 m
265,2 pkt
–
Miejsca na podium w konkursach LGP
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
26 sierpnia
2006
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
127,0 m
125,5 m
252,0 pkt
3.
5,0 pkt
Adam Małysz
2.
18 sierpnia
2007
Einsiedeln
Andreas Küttel-Schanze
K-105
HS-117
108,5 m
109,0 m
244,5 pkt
3.
3,8 pkt
Thomas Morgenstern
3.
3 października
2007
Oberhof
Hans-Renner-Schanze
K-120
HS-140
138,0 m
133,0 m
287,8 pkt
2.
7,7 pkt
Kamil Stoch
4.
24 sierpnia
2013
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
119,5 m
130,0 m
261,2 pkt
1.
–
5.
15 września
2013
Niżny Tagił
Aist
K-120
HS-134
126,5 m
127,5 m
264,2 pkt
2.
4,1 pkt
Jakub Janda
6.
21 września
2013
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
129,5 m
139,5 m
251,0 pkt
2.
12,0 pkt
Anders Bardal
7.
22 września
2013
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
131 m
136 m
270,5 pkt
2.
1,7 pkt
Matjaž Pungertar
8.
23 sierpnia
2014
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
129,0 m
128,0 m
271,5 pkt
2.
6,0 pkt
Phillip Sjøen
9.
24 sierpnia
2014
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
128,0 m
131,5 m
248,9 pkt
3.
14,6 pkt
Phillip Sjøen
10.
20 września
2014
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
129,0 m
134,0 m
265,2 pkt
1.
–
11.
21 września
2014
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
137,0 m
131,5 m
275,4 pkt
2.
1,6 pkt
Taku Takeuchi
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS [p]
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
14 marca
2002
Zaō
Yamagata
K-90
–
92,5 m
85,0 m
224,0 pkt
2.
15 lutego
2004
Westby
Snowflake
K-106
–
119,0 m
121,5 m
281,3 pkt
3.
9 stycznia
2011
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
129,5 m
134,0 m
272,8 pkt
4.
13 grudnia
2014
Rena
Renabakkene
K-99
HS-111
106,5 m
111,0 m
261,1 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS [p]
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
14 marca
2002
Zaō
Yamagata
K-90
–
92,5 m
85,0 m
224,0 pkt
1.
–
2.
26 grudnia
2003
Sankt Moritz
Olympiaschanze
K-95
–
95,0 m
98,0 m
232,5 pkt
2.
17,0 pkt
Christian Nagiller
3.
8 lutego
2004
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
–
116,5 m
129,0 m
240,4 pkt
3.
6,7 pkt
Reinhard Schwarzenberger
4.
15 lutego
2004
Westby
Snowflake
K-106
–
119,0 m
121,5 m
281,3 pkt
1.
–
5.
7 stycznia
2006
Planica
Srednija Velikanka
K-90
HS-100
96,5 m
96,0 m
258,0 pkt
3.
8,0 pkt
Primož Roglič
6.
20 grudnia
2009
Otepää
Tehvandi
K-90
HS-100
90,0 m
88,0 m
223,5 pkt
3. [q]
15,0 pkt
Grzegorz Miętus
7.
8 stycznia
2011
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
116,0 m
118,5 m
214,6 pkt
3.
27,7 pkt
Mitja Mežnar
8.
9 stycznia
2011
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
129,5 m
134,0 m
272,8 pkt
1.
–
9.
13 grudnia
2013
Rena
Renabakkene
K-99
HS-111
106,5 m
111,0 m
261,1 pkt
1.
–
10.
14 grudnia
2013
Rena
Renabakkene
K-99
HS-111
111,0 m
107,5 m
268,3 pkt
2.
8,4 pkt
Michael Hayböck
11.
20 grudnia
2013
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
127,0 m
131,0 m
271,3 pkt
2.
3,1 pkt
Michael Hayböck
12.
21 grudnia
2013
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
126,5 m
128,5 m
270,2 pkt
3.
1,8 pkt
Michael Hayböck
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytuj
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
9 lipca
2004
Velenje
Grajski grič
K-85
HS-94
91,0 m
90,5 m
248,5 pkt
2.
2,5 pkt
Bine Zupan
2.
10 lipca
2004
Velenje
Grajski grič
K-85
HS-94
86,0 m
92,5 m
243,5 pkt
3.
4,0 pkt
Stefan Kaiser
3.
15 sierpnia
2004
Ramsau
Mattensprunganlage
K-90
HS-98
92,0 m
93,5 m
248,0 pkt
2.
6,0 pkt
Robert Mateja
4.
3 sierpnia
2013
Kuopio
Puijo
K-120
HS-127
118,0 m
125,5 m
235,8 pkt
2.
3,3 pkt
Jakub Janda
5.
4 sierpnia
2013
Kuopio
Puijo
K-120
HS-127
122,5 m
125,5 m
238,4 pkt
2.
0,9 pkt
Jarkko Määttä
↑ a b c d Skład zespołu: Robert Kranjec , Rok Benkovič , Jernej Damjan i Primož Peterka
↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš , Robert Kranjec , Jernej Damjan, Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič , Tilen Bartol , Peter Prevc
↑ a b c Skład zespołu w obu konkursach: Primož Peterka , Jure Bogataj , Rok Benkovič i Jernej Damjan
↑ a b Skład zespołu: Primož Pikl , Jernej Damjan, Rok Urbanc i Peter Žonta
↑ a b Skład zespołu: Mitja Mežnar , Jernej Damjan, Robert Hrgota i Robert Kranjec
↑ a b Skład zespołu: Mitja Mežnar , Jernej Damjan, Robert Kranjec i Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Peter Prevc , Jurij Tepeš , Jernej Damjan, Robert Kranjec
↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš , Nejc Dežman , Jernej Damjan, Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Jurij Tepeš , Anže Lanišek , Jernej Damjan, Peter Prevc
↑ a b Skład zespołu: Robert Kranjec , Jurij Tepeš , Jernej Damjan i Primož Peterka
↑ a b Skład zespołu: Robert Hrgota , Jernej Damjan, Jurij Tepeš i Robert Kranjec
↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Jurij Tepeš , Jure Šinkovec , Robert Kranjec
↑ a b Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič , Domen Prevc , Peter Prevc
↑ a b c Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
↑ Ex aequo z Felixem Schoftem
Bibliografia
edytuj
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Skocznia normalna indywidualnie
Skocznia duża indywidualnie
Drużynowo
1992
1993: SSK Ilirija
1994: SSK Ilirija
1995: SSK Ilirija
1996: SK Triglav
1997: SK Triglav
1998: SK Triglav
1999: SK Triglav
2000: SSK Ilirija
2001
2002
2003: SK Triglav I
2004: SK Triglav (Šparovec , Zupan , Kranjec , P. Peterka )
2005: SK Triglav (Zupan , Bogataj , Kranjec , Urbanc )
2006: SK Triglav I(Zupan , Kranjec , Urbanc , Peterka )
2007: SSK Ilirija (Babnik , Radelj , A. Damjan , J. Damjan )
2008: SSK Ilirija (Babnik , Kramaršič , Šinkovec , J. Damjan )
2009: SSK Ilirija (A. Damjan , Kramaršič , Šinkovec , J. Damjan )
2010: SK Triglav I (Dobovšek , Urbanc , P. Prevc , Kranjec )
2011: SK Triglav I (Dobovšek , Urbanc , P. Prevc , Judež )
2012: SK Triglav I (Urbanc , Dežman , Judež , Kranjec )
2013: SK Triglav I (C. Prevc , Dežman , Urbanc , P. Prevc )
2014: SK Triglav I (C. Prevc , Dežman , Judež , P. Prevc )
2015: SK Triglav I (Kranjec , C. Prevc , Dežman , P. Prevc )
2016: SK Triglav I (Jelar , C. Prevc , D. Prevc , P. Prevc )
2017: SK Triglav I (D. Prevc , C. Prevc , Jelar , Dežman )
2018: SK Triglav I (Jelar , P. Prevc , Dežman , D. Prevc )
2019: SSK Ljubno BTC I (Mogel , Samec , Zajc , Brezovnik )
2020: SK Triglav I (C. Prevc , Jelar , D. Prevc , P. Prevc )
2021: SK Triglav I (P. Prevc , M. Hafnar , D. Prevc , C. Prevc )
2022: SK Triglav I (C. Prevc , P. Prevc , M. Hafnar , Ž. Jelar )
2023: SK Triglav I (Ž. Jelar , P. Prevc , D. Prevc , M. Hafnar )
2024: SSK Ilirija I (Bartolj , Vidic , Masle , Kos )
Identyfikatory zewnętrzne: