Wikipedia

Jerzy Ginalski (archeolog)

polski naukowiec, archeolog

Jerzy Józef Ginalski (ur. 19 marca 1957 w Krośnie) – polski archeolog, konserwator zabytków archeologicznych, od 1999 do 2023 dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

Jerzy Ginalski
Ilustracja
Jerzy Ginalski (2021)
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1957
Krosno

Zawód, zajęcie

archeolog

Narodowość

polska

Edukacja

I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Krośnie

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (1999-2023)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Turystyki”
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Krośnie z 1976. Ukończył studia na kierunku archeologii Polski i powszechnej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W Krośnie był zatrudniony w Urzędzie Wojewódzkim, Muzeum Okręgowym, Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, Państwowej Służbie Ochrony Zabytków. Pełnił funkcję dyrektora Muzeum Historycznego w Dukli. Od 15 lipca 1999 do 3 stycznia 2023 sprawował stanowisko dyrektora Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku[1][2][3]. Zasiadł w komitecie redakcyjnym oraz został redaktorem naczelnym czasopisma „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku” (nr 36 i 37 z 2004 i 2008).

Został odkrywcą starożytnej osady Horodyszcze na terenie wsi Trepcza koło Sanoka. Był kierownikiem misji archeologicznych w Niemczech i Bułgarii. Członek Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich. Realizator projektu badawczego, finansowanego ze środków Komitetu Badań Naukowych w Warszawie o wczesnośredniowiecznym kompleksie osadniczym w Trepczy koło Sanoka[4]. Prowadził wykłady w Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Został przewodniczącym Rady Uniwersytetu Rzeszowskiego[5].

W wyborach samorządowych w 2024 uzyskał mandat Rady Powiatu Sanockiego, startując z listy KWW Koalicja Samorządowa Ludowcy i Demokraci[6].

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

  • Odznaka „Za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (1998)[7].
  • Srebrna Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” (1998), Złota Odznaka "Za opiekę nad zabytkami" (2012)[7].
  • Laureat wyróżnienia wydarzenie muzealne roku: za wystawę „Przeszłość ożywiona” w Muzeum Podkarpackim w Krośnie.
  • Nagroda Powiatu Sanockiego w dziedzinie kultury za rok 2000 (2001)[8][9][7].
  • Nagroda Zarządu Województwa Podkarpackiego w dziedzinie ochrony kultury (2002)[7].
  • Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Turystyki” (2004)[7].
  • Nagroda Miasta Sanoka za rok 2007 (2008)[10].
  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008, w dziedzinie ochrona dziedzictwa)[11].
  • Godło „Człowiek Roku” Ziemi Sanockiej (2010)[12].
  • Godło Człowieka Sanoka (2011, „za wkład w promocję i rozwój gospodarczy regionu”)[13].
  • Złoty Krzyż Zasługi (30 marca 2012, na wniosek Wojewody Podkarpackiego „za zasługi w działalności na rzecz upowszechniania i propagowania kultury polskiej”)[14].
  • Odznaka „Przyjaciel Dziecka” (2012)[7].
  • Medal „Za zasługi dla aptekarstwa Podkarpacia” Podkarpackiej Okręgowej Izby Aptekarskiej w Rzeszowie[15].
  • Statuetka Marszałka Województwa Podkarpackiego[16].
  • Statuetka dla osób, które zasłużyły się na rzecz rozwoju Podkarpacia; w kategorii kultura i sport (2014)[17].
  • Statuetka VIP dla „Najbardziej Wpływowych Podkarpacia 2014” w kategorii Kultura[18].
  • Statuetka dla „Najbardziej Wpływowych Podkarpacia 2014” w kategorii VIP Kultura[19].
  • Laureat VII edycji konkursu „Pracodawca Przyjazny Pracownikom” (2015, wyróżnienie dla MBL w Sanoku)[20][21].
  • Honorowy Wolontariusz (2015)[7].
  • Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” (2016)[7].
  • Medal Województwa Małopolskiego ,,Polonia Minor” (2017)[7].
  • Złota Odznaka Zasłużonego Działacza TPD (2019)[7].
  • Honorowe obywatelstwo Sanoka (25 czerwca 2020)[22].
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022, w dziedzinie muzealnictwo)[11].

Publikacje edytuj

Autor licznych publikacji z dziedziny archeologii.

Przypisy edytuj

  1. ↑ MBL w końcu poznał nowego dyrektora. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (401), s. 1, 16 lipca 1999. 
  2. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki”. Tom VIII, s. 360, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  3. ↑ Marian Struś: Smutne chwile pożegnań. Jerzy Ginalski od nowego roku przestaje być dyrektorem Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. korsosanockie.pl, 2022-12-17. [dostęp 2023-01-12].
  4. ↑ Z Piotrem Kotowiczem, archeologiem z Muzeum Historycznego w Sanoku, rozmawia Robert Wit Wyrostkiewicz. archeolog.pl, 2014-12-13. [dostęp 2015-07-05].
  5. ↑ Przewodniczący Rady UR Honorowym Obywatelem Miasta Sanoka. ur.edu.pl, 2021-12-07. [dostęp 2023-01-12].
  6. ↑ Wyniki w okręgu wyborczym nr 3 w wyborach do Rady Powiatu Sanockiego. wybory.gov.pl. [dostęp 2024-04-14].
  7. ↑ a b c d e f g h i j Jerzy Ginalski Honorowym Obywatelem Miasta Sanoka. sanok.pl, 2021-12-03. [dostęp 2023-01-12].
  8. ↑ Bogdan Roczniak. Powiatowe nagrody. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (525), s. 2, 30 listopada 2001. 
  9. ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 422, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  10. ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 552, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  11. ↑ a b Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-12-13].
  12. ↑ Godło „Człowiek Roku” Ziemi Sanockiej. rigsanok.pl. [dostęp 2014-07-27].
  13. ↑ Nagrody rozdane. sanok.pl, 25 czerwca 2010. [dostęp 2014-07-14].
  14. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 638.
  15. ↑ Wyróżnieni odznaczeniami aptekarze podkarpacia w dwudziestoleciu działania samorządu aptekarskiego. poia.pl. [dostęp 2017-07-10].
  16. ↑ Wojewódzkiego obchody Światowego Dnia Turystyki. Gród Słowiański w Stobiernej Gmina Dębica, 29 września 2012. educare.pl, 2012. s. 6, 20. [dostęp 2017-07-10].
  17. ↑ Michał Mielniczuk: Gala i koncert z okazji 15-lecia samorządu. podkarpackie.eu, 2014-09-13. [dostęp 2017-07-10].
  18. ↑ Jaromir Kwiatkowski: Gala VIP-a. Statuetki dla "Najbardziej Wpływowych Podkarpacia 2014". biznesistyl.pl, 2014-11-09. [dostęp 2023-01-12].
  19. ↑ Jaromir Kwiatkowski: Gala VIP-a. Statuetki dla "Najbardziej Wpływowych Podkarpacia 2014". biznesistyl.pl, 2014-11-09. [dostęp 2017-07-10].
  20. ↑ Aleksandra Gorzelak–Nieduży, Sebastian Kieszkowski: Nasz sanocki Skansen nagrodzony jako „Pracodawca Przyjazny Pracownikom”. podkarpackie.pl, 2015-01-16. [dostęp 2017-07-10].
  21. ↑ Antoni Adamski: Jerzy Ginalski: Iść za marzeniem, bo skansen jest moim wyzwaniem. biznesistyl.pl, 2015-03-19. [dostęp 2017-07-10].
  22. ↑ Uchwała Nr XXIX/225/20 Rady Miasta Sanoka z dnia 25 czerwca 2020r. w sprawie nadania Honorowego Obywatelstwa Miasta Sanoka. bip.um.sanok.pl, 2020-06-04. [dostęp 2020-07-27].

Bibliografia edytuj

  • Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 552-553, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Ginalski_(archeolog)&oldid=73508740”