Jerzy II brzeski

Jerzy II brzeski
	Książę brzeski
Okres	od 1547; do 1586
Poprzednik	Fryderyk II legnicki
Następca	Joachim Fryderyk; Jan Jerzy
	Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1523 ; Legnica
Data i miejsce śmierci	7 maja 1586 ; Brzeg
Ojciec	Fryderyk II legnicki
Matka	Zofia Hohenzollern
Żona	Barbara Hohenzollern (1527–1595); od 1545; do 1586
Dzieci	1. Barbara; 2. Joachim Fryderyk; 3. Jan Jerzy; 4. Zofia; 5. Magdalena; 6. NN (córka); 7. Elżbieta Magdalena
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy II brzeski (Jerzy II Wspaniały), (ur. 18 lipca 1523 w Legnicy zm. 7 maja 1586 w Brzegu) – książę brzeski, syn Fryderyka II legnickiego i Zofii Hohenzollern, przedstawiciel śląskiej gałęzi dynastii Piastów.

Życiorys edytuj

W 1547 roku po śmierci ojca Fryderyka II odziedziczył księstwo brzeskie. Jerzy II dzięki swoim zdolnościom organizacyjnym i pracowitości, znacznie podniósł zamożność i rangę księstwa. Zabiegał o rozwój handlu i górnictwa; był mecenasem sztuki; z jego inicjatywy wznoszono, rozbudowywano i przebudowywano w stylu renesansowym zamki i budynki użyteczności publicznej; dzięki Jerzemu II Zamek w Brzegu stał się najwspanialszą rezydencją renesansową na Śląsku; przebudował też w stylu odrodzenia zamki Oławie i Wołowie oraz wzniósł ratusz w Brzegu^[1]. Założył również protestanckie gimnazjum humanistyczne. Słynął z wydawania przepisów dokładnie regulujących życie mieszkańców księstwa. Mieszczanom zakazał wylewania nieczystości na ulice, określił ilu gości można przyjąć na weselu, zabronił gier hazardowych w gospodach. Był człowiekiem niezwykle religijnym, jego poddanym groziły kary za uchylanie się od uczestnictwa w protestanckich nabożeństwach^[2].

Pomimo że Jerzy II był lennikiem Habsburgów, stał w opozycji do ich absolutystycznej polityki na Śląsku. Przez małżeństwo z córką elektora brandenburskiego związał się przymierzem z Marchią Brandenburską. Utrzymywał również przyjazne stosunki z Polską; korespondował z arcybiskupem gnieźnieńskim Jakubem Uchańskim, królem Zygmuntem II Augustem, potem Stefanem Batorym^[3].

Zmarł w późnych godzinach wieczornych 7 maja 1586 roku w Brzegu. Został pochowany w tamtejszym kościele zamkowym^[4].

Życie prywatne edytuj

Żoną Jerzego II była Barbara Hohenzollern (ur. 10.VIII.1527 – zm. 2.I.1595) córki elektora brandenburskiego Joachima II Hektora; ich ślub odbył się 15 lutego 1545 roku w Berlinie^[5]; mieli siedmioro dzieci: Barbarę (1548-1565), Joachima Fryderyka (1550-1602), Jana Jerzego (1552-1592), Zofię (1556-1594), Magdalenę (1560-1562), NN córkę (ur., zm. 1561) i Elżbietę Magdalenę (1562-1630).

Posąg Jerzego II na portalu bramy
Zamek w czasach Piastów śląskich
Ratusz na rycinie (1852)

Przypisy edytuj

↑ Boras Z., Książęta piastowscy Śląska, Katowice 1974, s. 366-372.
↑ Galas A., Dzieje Śląska w datach, Wrocław 2001
↑ Boras Z., op. cit., s. 383.
↑ Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, tom 1, Wrocław 1973, s. 225.
↑ Jasiński K., op. cit.

Bibliografia edytuj

Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, tom 1, Wrocław 1973
Boras Z., Książęta piastowscy Śląska, Katowice 1974

[1] Boras Z., Książęta piastowscy Śląska, Katowice 1974, s. 366-372.

[2] Galas A., Dzieje Śląska w datach, Wrocław 2001

[3] Boras Z., op. cit., s. 383.

[4] Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, tom 1, Wrocław 1973, s. 225.

[5] Jasiński K., op. cit.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]