Jerzy Służewski (żołnierz)
Jerzy Służewski (ur. 18 kwietnia 1878 w Kole, zm. 12 czerwca 1920 w Charkowie) – żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej na wschodzie, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1878 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1916–1920 |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Aleksandra i Walerii z d. Kołodziejska[1]. Absolwent gimnazjum we Włocławku i kursów handlowych w Warszawie. Pracował jako kasjer w Domu Handlowym w Warszawie.
Od 1915 przebywał na terenie Rosji gdzie wstąpił w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1919 jako pracownik konsularny na terenie Rosji bolszewickiej[1].
W maju 1920 został aresztowany w Charkowie i rozstrzelany przez bolszewików. Za działalność w POW został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari[1].
Był żonaty. Nie miał dzieci[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7944 – pośmiertnie[1]
- Krzyż Walecznych[1]
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.