Jessica Ennis-Hill
Jessica Ennis-Hill (ur. 28 stycznia 1986 w Sheffield) – brytyjska lekkoatletka, wieloboistka.
.jpg) Jessica Ennis podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
165 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brytyjska zawodniczka to zdobywczyni tytułów mistrzyni świata, mistrzyni Europy oraz halowej mistrzyni globu. Ennis była do 2019 rekordzistką Wielkiej Brytanii w siedmioboju (6955 pkt.), a do 2015 roku w pięcioboju (4937 pkt.), aktualną w biegu na 100 metrów przez płotki (12,54), natomiast do 2016 dzierżyła również najlepsze osiągnięcie w skoku wzwyż (1,95). Jej ojciec jest z pochodzenia Jamajczykiem. W maju 2013 wyszła za swojego wieloletniego partnera, Andy'ego Hilla[1].
Kariera edytuj
Międzynarodową karierę zaczynała na mistrzostwach świata juniorów młodszych w kanadyjskim Sherbrooke, gdzie była piąta w siedmioboju[2]. Zajmowała ósme miejsce na mistrzostwach świata juniorów (2004)[3] oraz zdobyła mistrzostwo Europy juniorów (2005)[4] – po tym sukcesie wywalczyła w tym samym sezonie brązowy medal uniwersjady. W 2006 stanęła na najniższym stopniu podium igrzysk Wspólnoty Narodów oraz była ósma podczas mistrzostw Europy. Rywalizując w biegu na 100 metrów przez płotki zdobyła brązowy krążek młodzieżowego czempionatu Starego Kontynentu. Kilka tygodni później na mistrzostwach świata w Osace była czwarta w siedmioboju. Dzięki tym dwóm osiągnięciom na koniec sezonu wygrała plebiscyt European Athlete of the Year Trophy w kategorii wschodzącej gwiazdy lekkiej atletyki w Europie. Z powodu kontuzji nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. W 2009 roku na mistrzostwach świata w Berlinie zdobyła złoto. Kolejny sezon rozpoczęła od zdobycia złota halowych mistrzostw świata i poprawienia rekordu imprezy. Pod koniec lipca, w Barcelonie, została mistrzynią Europy i rekordzistką czempionatu. Na koniec 2010 zajęła drugie miejsce w plebiscycie European Athlete of the Year Trophy przegrywając jedynie z chorwacką skoczkinią wzwyż Blanką Vlašić[5]. W 2011 kontuzja kostki uniemożliwiła jej start w halowych mistrzostwach Europy, podczas których zawodniczka planowała ustanowienie halowego rekordu świata w pięcioboju[6][7]. Mistrzyni świata z 2011 oraz halowa wicemistrzyni świata z 2012. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, latem 2012, zdobyła złoty medal. Na koniec roku 2012 wybrana została lekkoatletką Europy w plebiscycie European Athletics[8][9]. W 2013 kontuzja uniemożliwiła jej dojście do pełni formy na mistrzostwa świata i Brytyjka zrezygnowała z występu w Moskwie[10]. Sezon 2014 opuści z powodu ciąży[11]. W 2016 zdobyła srebrny medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. W związku z wykryciem niedozwolonych substancji u Tatjany Czernowej, Jessice Ennis przyznano w 2017 roku złoty medal mistrzostw świata z Daegu[12].
Mistrzyni kraju oraz reprezentantka Wielkiej Brytanii w meczach międzypaństwowych i pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych.
Osiągnięcia edytuj
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2003 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Sherbrooke |
siedmiobój | 5. miejsce | 5311 pkt. |
| 2004 | Mistrzostwa świata juniorów |  Grosseto |
siedmiobój | 8. miejsce | 5542 pkt. |
| 2004 | Igrzyska Wspólnoty Narodów juniorów |  Bendigo |
bieg na 100 m przez płotki |  2. miejsce |
14,50 |
| 2004 | Igrzyska Wspólnoty Narodów juniorów | Bendigo |
skok wzwyż | 2. miejsce |
1,75 |
| 2005 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Kowno |
siedmiobój |  1. miejsce |
5891 pkt. |
| 2005 | Uniwersjada |  Izmir |
siedmiobój |  3. miejsce |
5910 pkt. |
| 2006 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Melbourne |
siedmiobój |  3. miejsce |
6269 pkt. |
| 2006 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Arles |
siedmiobój | 4. miejsce | 6170 pkt. |
| 2006 | Mistrzostwa Europy |  Göteborg |
siedmiobój | 8. miejsce | 6287 pkt. |
| 2007 | Halowe mistrzostwa Europy |  Birmingham |
pięciobój | 6. miejsce | 4716 pkt. |
| 2007 | Superliga pucharu Europy w wielobojach |  Szczecin |
siedmiobój | 1. miejsce | 6399 pkt. |
| 2007 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Debreczyn |
bieg na 100 m przez płotki |  3. miejsce |
13,09 |
| 2007 | Mistrzostwa świata |  Osaka |
siedmiobój | 4. miejsce | 6469 pkt. |
| 2009 | Mistrzostwa świata |  Berlin |
siedmiobój |  1. miejsce |
6731 pkt. |
| 2010 | Halowe mistrzostwa świata |  Doha |
pięciobój | 1. miejsce |
4937 pkt. |
| 2010 | Mistrzostwa Europy |  Barcelona |
siedmiobój | 1. miejsce |
6823 pkt. |
| 2011 | Mistrzostwa świata |  Daegu |
siedmiobój | 1. miejsce |
6751 pkt. |
| 2012 | Halowe mistrzostwa świata | Stambuł |
pięciobój |  2. miejsce |
4965 pkt. |
| 2012 | Igrzyska olimpijskie | Londyn |
siedmiobój |  1. miejsce |
6955 pkt. |
| 2015 | Mistrzostwa świata |  Pekin |
siedmiobój | 1. miejsce |
6669 pkt. |
| 2016 | Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro |
siedmiobój |  2. miejsce |
6775 pkt. |
Rekordy życiowe edytuj
| Konkurencja | Wynik | Miejsce | Rok |
|---|---|---|---|
| Bieg na 100 metrów przez płotki | 12,54 | Londyn, Wielka Brytania | 2012 |
| Bieg na 60 metrów przez płotki | 7,87 | Birmingham, Wielka Brytania | 2012 |
| Skok wzwyż | 1,95 m | Desenzano del Garda, Włochy | 2007 |
| Pchnięcie kulą (stadion) | 14,67 m | Daegu, Korea Południowa | 2011 |
| Pchnięcie kulą (hala) | 14,79 m | Stambuł, Turcja | 2012 |
| Bieg na 200 metrów | 22,83 | Götzis, Austria | 2012 |
| Skok w dal (stadion) | 6,63 m | Ratingen | 2016 |
| Skok w dal (hala) | 6,47 m | Birmingham | 2012 |
| Rzut oszczepem | 48,33 m | Loughborough, Wielka Brytania | 2013 |
| Bieg na 800 metrów | 2:07,81 | Daegu, Korea Południowa | 2011 |
| Bieg na 800 metrów (hala) | 2:08,09 | Stambuł, Turcja | 2012 |
| Siedmiobój | 6955 pkt. | Londyn, Wielka Brytania | 2012 |
| Pięciobój (hala) | 4965 pkt. | Stambuł, Turcja | 2012 |
Przypisy edytuj
- ↑ Mistrzyni olimpijska z Londynu Jessica Ennis wyszła za mąż [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (ang.).
- ↑ World Youth Championships 2003. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ World Junior Championships 2004. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ European Junior Championships 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ Croatia's Vlašić voted 2010 European Athlete of the Year. European Athletics. [dostęp 2010-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)]. (ang.).
- ↑ Janusz Rozum: HME w Paryżu bez Ennis. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
- ↑ Jessica Ennis out of Euro Indoors with ankle injury. BBC Sport. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
- ↑ Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
- ↑ Brytyjka Jessica Ennis Lekkoatletką Roku w Europie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2012-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
- ↑ MŚ: Jessica Ennis-Hill nie wystąpi w Moskwie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-11] (pol.).
- ↑ Jessica Ennis-Hill: Pregnant star to miss 2014 Commonwealth Games [online], BBC Sport [dostęp 2014-03-02] (ang.).
- ↑ IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS MEDAL REALLOCATION CEREMONIES IN LONDON [online], gbrathletics [dostęp 2017-08-09] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Jessica Ennis-Hill w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
- Jessica Ennis-Hill, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-27] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona internetowa zawodniczki
- More of the same for Jessica Ennis in 2011. European Athletics. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (ang.).