Jewgienij Charitonow
rosyjski poeta, dramatopisarz
Jewgienij Władimirowicz Charitonow (ros. Евгений Владимирович Харитонов; ur. 11 czerwca 1941 w Nowosybirsku, zm. 29 czerwca 1981 w Moskwie) – rosyjski dramatopisarz, poeta, prozaik, reżyser i kulturoznawca, uważany za jednego z nielicznych przedstawicieli radzieckiej literatury gejowskiej. W jego twórczości dominują motywy samotności i nieodwzajemnionej miłości homoseksualnej. Za życia Charitonowa jego utwory ukazywały się jedynie w samizdacie[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Bibliografia podmiotowa edytuj
- Пантомима в обучении киноактера, dysertacja, 1972.
- Слезы на цветах: Сочинения в 2-х книгах, wydawnictwo "Глагол", Moskwa 1993
- Unter Hausarrest: Ein Kopfkissenbuch, Berlin 1999
- Under House Arrest, Londyn 1988
- Под домашним арестом: Собрание произведений, wydawnictwo "Глагол", Moskwa 2005
Linki zewnętrzne edytuj
- Jarosław Mogutin КАТОРЖНИК НА НИВЕ БУКВЫ (Katorżnik na niwie literatury), "Глагол" 1993 (ros.)
- The Leaflet – gejowski manifest Jewgienija Charitonowa (ang.)
- Profil Jewgienija Charitonowa na Gay.ru (ros.)
- Jewgienij Charitonow Духовка (przedruk on-line) (ros.)
Przypisy edytuj
- ↑ Charitonow Jewgienij W., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2009-03-14] .