Jezioro Tarczyńskie
Jezioro Tarczyńskie – jezioro przepływowe w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Rybno, na terenie Welskiego Parku Krajobrazowego.
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
143 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
163,8 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
III |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora |
przepływowe |
Położenie na mapie gminy Rybno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu działdowskiego  | |
 53°20′42,1″N 19°53′16,6″E/53,345028 19,887944
| |
Charakterystyka edytuj
Akwen ma powierzchnię 163,8 hektara (inne źródła podają: 157,5 i 148 ha[2]) i maksymalną głębokość 9,2 metra (przy średniej głębokości 3,8[2]-4 metry)[3]. Jest położony na wysokości 143 m n.p.m. Długość zbiornika to 2,7 km a szerokość – ponad 0,8 km. Kształt zbiornika jest wydłużony na osi z północnego zachodu na południowy wschód. Stronę północno-zachodnią rozdziela na dwie zatoki głęboko wcięty półwysep, na którego osi znajduje się wyspa o powierzchni 28 arów[2][4].
Przepływa przez niego rzeka Wel, łącząca go z sąsiadującym jeziorem Grądy. Nad akwenem obowiązuje strefa ciszy, nie ma tu ośrodków wczasowych. Brzeg zachodni porośnięty jest borem sosnowym (częściowo rezerwat przyrody Ostrów Tarczyński). Pozostałe brzegi to pola i łąki. W północno-wschodniej części, do jeziora przylegają zabudowania wsi Wery, gdzie funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne i można wypożyczać łodzie. Gospodarzem akwenu jest ciechanowski Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego[3].
Przyroda edytuj
Jest to zbiornik eutroficzny, bogaty w biogeny. Często występują tu zakwity glonów. W 1992 wody zakwalifikowano do III klasy czystości. Do jeziora uchodzi kilkanaście cieków mających charakter rowów melioracyjnych odprowadzających wodę z okolicznych łąk i pól. Dno jest piaszczysto-muliste i muliste, miejscami także kamieniste. Płytkie partie dna oraz okolicę wpływu Wli porastają nymfeidy. Dominują tu rdestnice, grążele i grzybienie. Bezpośrednio nad brzegiem dominują olsze z niewielkim udziałem brzóz. Pas roślinności szuwarowej jest obfity i miejscowo osiąga szerokość około 60 metrów. Tworzą go przede wszystkim trzcina, pałka, oczeret, jeżogłówka, tatarak, mozga i inne[2].
Jezioro ma charakter leszczowo-sandaczowy. Występują tu także: szczupak, okoń, płoć, lin, boleń, wzdręga, sum i karp (tym ostatnim gatunkiem jezioro jest regularnie zarybiane)[3]. Dla wędkarzy zbudowane są liczne pomosty[2].
Turystyka edytuj
Przez jezioro przebiega szlak kajakowy rzeki Wel[2].
Zobacz też edytuj
- rezerwat przyrody Czapliniec Werski – zlikwidowany rezerwat w pobliżu jeziora[4]
Przypisy edytuj
- ↑ Jezioro Tarczyńskie – Moje Mazury [online], mojemazury.pl [dostęp 2020-05-26].
- ↑ a b c d e f Jezioro.com.pl – Warmia i Mazury – informacje, turystyka, przyroda [online], www.jezioro.com.pl [dostęp 2020-05-26].
- ↑ a b c Elżbieta Ściborowska, Jezioro Tarczyńskie, w: Wiadomości Wędkarskie, nr 10/2019, s. 68-69, ISSN 0137-8104
- ↑ a b Pojezierze Iławskie i Olsztyńskie, mapa turystyczna, PPWK, Warszawa-Wrocław, 1989