Jill Craybas

tenisistka amerykańska

Jill Craybas (ur. 4 lipca 1974 w Providence) – amerykańska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Pekinu (2008).

Jill Craybas
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1974
Providence

Wzrost

160 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

czerwiec 1996

Zakończenie kariery

wrzesień 2013

Trener

Raj Chaudhuri

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (17 kwietnia 2006)

Australian Open

3R (2004)

Roland Garros

2R (2001, 2007, 2011)

Wimbledon

4R (2005)

US Open

2R (2004–2006, 2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

41 (23 czerwca 2008)

Australian Open

2R (2006, 2007, 2012, 2013)

Roland Garros

QF (2004)

Wimbledon

3R (2007)

US Open

2R (2004–2006, 2012, 2013)

Kariera tenisowa edytuj

Od 2004 roku reprezentowała Stany Zjednoczone w rozgrywkach Fed Cup. Łącznie w pięciu konfrontacjach rozegrała osiem meczów, z czego trzy zakończyły się jej zwycięstwem. W 2008 roku zagrała w konkurencji gry pojedynczej igrzysk olimpijskich w Pekinie przegrywając w pierwszym meczu z Patty Schnyder[1].

Status profesjonalny otrzymała w czerwcu 1996 roku.

Wygrała jeden turniej singlowy – w Tokio w 2002 roku pokonała w finale Silviję Talaję 2:6, 6:4, 6:4. W 2008 roku osiągnęła finał zawodów w Pattai, ulegając w nim Agnieszce Radwańskiej 2:6, 6:1, 6:7(4). Triumfowała też w czterech turniejach singlowych rangi ITF.

W przeciągu kariery zwyciężała pięciokrotnie w zawodach rangi WTA Tour w grze podwójnej (Madryt, Cincinnati, Stambuł, Tokio i Bad Gastein). Dziewięciokrotnie dochodziła do finału zawodów, przegrywając w decydującym o triumfie meczu. Dodatkowo, Craybas to mistrzyni dwóch turniejów deblowych rangi ITF.

Najlepszy singlowy wynik w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła na Wimbledonie 2005, gdy to dotarła do czwartej rundy, wygrywając m.in. z Sereną Williams i Marion Bartoli. W Australian Open 2004 była w trzeciej rundzie. Większość jej występów w Wielkim Szlemie zakończył się na pierwszej bądź drugiej rundzie. W grze podwójnej jej najlepszym osiągnięciem był ćwierćfinał Wimbledonu w 2004 roku.

W kwietniu 2006 roku została sklasyfikowana na najwyższym, 39. miejscu, w rankingu singlowym, natomiast w 2008 roku była 41. deblistką świata.

Zakończyła karierę zawodniczą po turnieju US Open 2013[2].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R Q1 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R Q2 Q1 0 / 12 4 – 12
French Open A A A Q1 A 2R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 2R 2R Q2 A 0 / 11 5 – 11
Wimbledon A A A Q1 Q1 1R 1R 1R 1R 4R 1R 1R 1R 2R 1R 1R Q1 A 0 / 11 6 – 11
US Open 1R A 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R Q1 A 0 / 15 4 – 15
Ranking na koniec roku 151 175 150 93 57 98 59 47 73 81 66 77 98 147 188 0 / 49 19 – 49

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 0 / 10 5 – 10
French Open A A A A A A A A QF 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R A 1R 0 / 9 4 – 9
Wimbledon A A A A A A A 2R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R Q2 0 / 10 3 – 10
US Open A A 1R A A A A 1R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A 2R 2R 0 / 11 5 – 11
Ranking na koniec roku 213 682 84 57 115 67 74 45 91 67 127 83 0 / 40 17 – 40

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A 2R A 2R 1R A A A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A A A A A 1R 1R 1R SF 2R 1R A A A 0 / 6 4 – 6
0 / 9 6 – 9

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 6 października 2002 Tokio Twarda   Silvija Talaja 2:6, 6:4, 6:4
Finalistka 1. 10 lutego 2008 Pattaya Twarda   Agnieszka Radwańska 2:6, 6:1, 6:7(4)

Gra podwójna 14 (5–9) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 24 maja 2003 Madryt Ceglana   Liezel Huber   Rita Grande
  Angelique Widjaja
6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni 2. 16 sierpnia 2004 Cincinnati Twarda   Marlene Weingärtner   Emmanuelle Gagliardi
  Anna-Lena Grönefeld
7:5, 7:6(2)
Finalistka 1. 31 października 2004 Luksemburg Twarda (hala)   Marlene Weingärtner   Virginia Ruano Pascual
  Paola Suárez
1:6, 7:6(1), 3:6
Finalistka 2. 26 września 2005 Seul Twarda   Natalie Grandin   Chan Yung-jan
  Chuang Chia-jung
2:6, 4:6
Finalistka 3. 9 stycznia 2006 Hobart Twarda   Jelena Kostanić   Émilie Loit
  Nicole Pratt
2:6, 1:6
Finalistka 4. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta   Liezel Huber   Jelena Janković
  Li Na
2:6, 4:6
Finalistka 5. 30 października 2006 Québec Twarda (hala)   Alina Żydkowa   Laura Granville
  Carly Gullickson
3:6, 4:6
Finalistka 6. 10 września 2007 Bali Twarda   Natalie Grandin   Ji Chunmei
  Sun Shengnan
3:6, 2:6
Finalistka 7. 28 kwietnia 2008 Praga Ceglana   Michaëlla Krajicek   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
6:1, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni 3. 24 maja 2008 Stambuł Ceglana   Wolha Hawarcowa   Marina Erakovic
  Polona Hercog
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 4. 4 października 2008 Tokio Twarda   Marina Erakovic   Ayumi Morita
  Aiko Nakamura
4:6, 7:5, 10–6
Finalistka 8. 2 listopada 2008 Québec Twarda (hala)   Tamarine Tanasugarn   Anna-Lena Grönefeld
  Vania King
6:7(3), 4:6
Finalistka 9. 17 lipca 2010 Palermo Ceglana   Julia Görges   Alberta Brianti
  Sara Errani
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 17 czerwca 2012 Bad Gastein Ceglana   Julia Görges   Anna-Lena Grönefeld
  Petra Martić
6:7(4), 6:4, 11–9

Gra mieszana 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 26 września 2004 Pekin Twarda   Justin Gimelstob   Emmanuelle Gagliardi
  Tripp Phillips
1:6, 2:6

Przypisy edytuj

  1. Jill Craybas Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
  2. n, Jill Craybas Calls Time On Career, „WTA Tennis”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-20] (ang.).

Bibliografia edytuj