Joe Choynski

bokser amerykański

Joseph Bartlett „Joe” Choynski (ur. 8 listopada 1868 w San Francisco, zm. 24 stycznia 1943 w Cincinnati) – amerykański bokser zawodowy, jeden z czołowych pięściarzy przełomu XIX i XX wieku.

Joe Choynski
Ilustracja
Joe Choynski w 1893
Pełne imię i nazwisko

Joseph Bartlett Choynski

Pseudonim

Chrysanthemum Joe

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1868
San Francisco

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1943
Cincinnati

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

180 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

83

Zwycięstwa

55

Przez nokauty

37

Porażki

15

Remisy

5

Nieodbyte

1

Urodził się w rodzinie imigrantów żydowskich. Jego ojciec, Isidore Choynski, pochodzący z Polski, był absolwentem Uniwersytetu Yale, który później osiedlił się w Kalifornii i był dziennikarzem i wydawcą, a także księgarzem[1].

Joe Choynski rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1889. W tym samym roku 30 maja w Fairfax zmierzył się z Jamesem J. Corbettem. Walkę przerwała po 4 rundach interwencja policji, uznano ja więc za nieodbytą. Kolejną walkę stoczyli ci sami bokserzy 5 czerwca na barce u wybrzeży miasta Benicia. Wygrał ją Corbett przez nokaut w 27. rundzie. W 1892 Choynski pokonał przez nokaut 39-letniego George'a Godfreya, a w 1894 przegrał przed czasem z Bobem Fitzsimmonsem.

W 1896 Choynski przegrał z Tomem Sharkeyem i Peterem Maherem, a 30 listopada 1897 w San Francisco zremisował po 20 rundach z Jimem Jeffriesem. Jeffries opowiadał później, że najsilniejszym ciosem, jaki w życiu otrzymał, był lewy sierpowy zadany przez Choynskiego[1]. W 1989 Choynski zremisował z Sharkeyem i przegrał na punkty z Gusem Ruhlinem, a w 1899 został pokonany i zremisował z Kidem McCoyem. McCoy pokonał go również przed czasem w 1900.

29 sierpnia 1899 w Dubuque w stanie Iowa Choynski pokonał na punkty po 20 rundach Jima Ryana z Australii. Walka ta jest określana przez niektórych historyków boksu jako pierwsza walka o mistrzostwo świata w wadze półciężkiej[2]. Choynski obronił ten tytuł 25 września 1899 w Louisville wygrywając przez nokaut w 7. rundzie z Jimem Hallem oraz 20 października tego roku w Nowym Jorku, po zwycięstwie w rewanżowym pojedynku z Ryanem, również przez nokaut w 7. rundzie. 12 stycznia 1900 w Nowym Jorku Kid McCoy znokautował Choynskiego pod koniec 3. rundy. Choynski nie był w stanie kontynuować walki w 4. rundzie, i przegrał przed czasem. Również ta walka jest uważana za pojedynek o tytuł mistrza świata wagi półciężkiej[3].

W tym samym roku Choynski pokonał Petera Mahera i przegrał z Joe Walcottem oraz z Tomem Sharkeyem.

25 lutego 1901 w Galveston Choynski odniósł jeden ze swych największych triumfów, wygrywając przez nokaut w 3. rundzie z Jackiem Johnsonem. Po walce obaj bokserzy zostali aresztowani i spędzili w więzieniu 4 tygodnie, ponieważ walki między pięściarzami należącymi do różnych ras były zakazane. Choynski dawał w więzieniu lekcje boksu[1].

Choynski i Jack Johnson (z tyłu) w 1909

W 1902 Choynski przegrał z „Philadelphia” Jackiem O’Brienem na punkty, a w 1903 wygrał z Maherem i stoczył walki no decision z O’Brienem i Marvinem Hartem. Zakończył karierę w 1904.

Joe Choynski został wybrany w 1998 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Przypisy edytuj

  1. a b c Choynski, Joe [online], Jews In Sports [dostęp 2013-02-05] (ang.).
  2. 1899-08-29 (165lbs) Joe Choynski w pts 20 Australian Jim Ryan, Athletic Club, Dubuque, Iowa, USA [online], Barry Hugman's History of World Championship Boxing [dostęp 2013-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-15] (ang.).
  3. 1900-01-12 (165lbs) Charles Kid McCoy w rsc 4 (25) Joe Choynski, Broadway AC, Manhattan, NYC, New York, USA [online], Barry Hugman's History of World Championship Boxing [dostęp 2013-02-05] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj