Johann Bock
niemiecki duchowny katolicki, jezuita, uczony
Johann Bock (ur. 21 czerwca 1638 w Bystrzycy Kłodzkiej, zm. 1688 w Ołomuńcu) – niemiecki duchowny katolicki, uczony, jezuita.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
|
Życiorys edytuj
Urodził się w 1638 roku w Bystrzycy Kłodzkiej. W 1657 roku wstąpił do zakonu jezuitów w Kłodzku, gdzie uzyskał gruntowne wykształcenie w miejscowym Kolegium. po jego ukończeniu został jednym z nauczycieli w swojej szkole, wykładając przez pięć lat nauki humanistyczne, a następnie przez kolejne sześć lat teologię. Potem przeniósł się do Pragi, gdzie objął stanowisko wychowawcy w Cesarskim Konwikcie Jezuickim. Zmarł w 1688 roku w Ołomuńcu. Jest autorem kilku pism filozoficznych i teologicznych.
Prace edytuj
- Compendium philosophiae, 1676, Ołomuniec
- Universam philosophiam ad mentem Aristotelis, 1677, Ołomuniec
- Theologia scholastica ad mentem S. Augustini, 1682, Praga
Bibliografia edytuj
- Pelzel F.M., Boehmische, Maehrische und Schlesische Gelehrte und Schriftsteller aus dem Orden der Jesuiten von Anfang der Gesellschaft bis auf gegenwaertige Zeit, Prag 1786.
- Herkommer H., Kosch W., Rupp H., Deutsches Literatur-Lexikon: Biographisch-bibliographisches Handbuch, Saur 1994.