Johann Gottfried Eichhorn

Johann Gottfried Eichhorn
Data urodzenia	16 października 1752
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1827 ; Getynga
Narodowość	niemiecka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Gottfried Eichhorn (ur. 16 października 1752, zm. 27 czerwca 1827 w Getyndze) – niemiecki teolog protestancki.

W 1775 roku był profesorem języków orientalnych na Wydziale Teologicznym uniwersytetu w Jenie. Zajmował się numizmatyką i sprawami monetarnymi krajów arabskich.

Podczas swojej profesury w Jenie napisał "Wstęp do Starego Testamentu" (Einleitung w das Alte Testament), który był przełomem w historycznej znajomości Pięcioksięgu.

W 1776 założył pierwszy dziennik badań orientalnych "Repertorium biblische und für morgenländische Litteratur", który redagował do 1788.

Po śmierci Michaelisa w 1788 roku objął stanowisko profesora w Getyndze, gdzie wykładał nie tylko języki orientalne i egzegezę Starego i Nowego Testamentu, ale również w historię polityczną. W 1825 podupadł na zdrowiu, ale kontynuował wykłady do 14 czerwca 1827.

Jego syn Karl Friedrich Eichhorn był prawnikiem.

Niektóre prace J.G.E. edytuj

Geschichte des Ostindischen Handels vor Mohammed (Gotha, 1775)
De rei numariae apud arabas initiis (Jena 1776)
Allgemeine Bibliothek der biblischen Literatur (10 tomów, Leipzig, 1787-1801)
Einleitung in das Alte Testament (5 tomów, Leipzig, 1780-1783)
Einleitung in das Neue Testament (1804-1812)
Einleitung in die apokryphischen Bücher des Alten Testaments (Gött., 1795)
Commentarius in apocalypsin Joannis (2 tomy, Gött., 1791)
Die Hebr. Propheten (3 tomy, Gött., 1816- 1819)
Allgemeine Geschichte der Cultur und Literatur des neuern Europa (2 tomy, Gött., 1796-1799)
Literargeschichte (1 tom, Gött., 1799, 2 tom 1814)
Geschichte der Literatur von ihrem Anfänge bis auf die neuesten Zeiten (5 tomów, Gött., 1805-1812)
Übersicht der Französischer Revolution (2 tomy, Gött., 1797)
Weltgeschichte (3 wyd., 5 tomów, Gött., 1819-1820)
Geschichte der drei letzten Jahrhunderte (3 wyd., 6 tomów, Hanover, 1817-1818)
Urgeschichte des erlauchten Hauses der Welfen (Hanover, 1817).

Bibliografia edytuj

Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888