Johannes Breitkopf

niemiecki duchowny

Johannes Breitkopf (ur. 22 września 1891 w Gościęcinie, zm. 14 stycznia 1953 w Berlinie) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki[1].

Johannes Breitkopf
prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Niemcy
Polska

Data i miejsce urodzenia

22 września 1891
Gościęcin

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1953
Berlin

Miejsce pochówku

cmentarz św. Jadwigi Śląskiej w Berlinie

Proboszcz parafii rzymskokatolickiej Wniebowzięcia NMP w Wilthen
Okres sprawowania

1946–1953

Proboszcz parafii rzymskokatolickiej pw. św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Koźlu
Okres sprawowania

1932–1945

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 kwietnia 1922
Wrocław

Życiorys edytuj

Urodził się 22 września 1891 w powiecie kozielskim, który wówczas znajdował się na terytorium Niemiec, jako syn Theodora i Pauliny z domu Grötschel[1]. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej wsi, a następnie był uczniem gimnazjum w Koźlu[1]. Po jego ukończeniu studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim oraz na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze[1].

Podczas I wojny światowej służył jako oficer rezerwy, walcząc we Francji[1]. Będąc ciężko rannym, dostał się do niewoli, z której powrócił do Niemiec w 1920[1].

We Wrocławiu podjął przerwane studia na uniwersytecie i 23 kwietnia 1922[2][a] otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze św. Jana Chrzciciela[1]. Pierwszą pracę duszpasterską podjął w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Legnicy jako wikariusz, będąc jednocześnie katechetą w gimnazjum żeńskim[b] (obecnie pl. Słowiański 5). W 1929 został proboszczem, najpierw w parafii Apostołów Piotra i Pawła w Sycowie[3], a następnie w 1932 w parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Koźlu[1]. W tej parafii prowadził szeroką działalność duszpasterską i organizacyjną[1]. Wraz z prof. Johannesem Kobkiem rozkrzewił muzykę kościelną, wprowadzając w czasie nabożeństw łacińskie msze i oratoria wybitnych kompozytorów[1]. W 1938 wrocławska rozgłośnia radiowa (niem. Radio Breslau) transmitowała koncerty organowe przy akompaniamencie chóru i orkiestry, wykonywane z kozielskiego kościoła[4]. Poza tym swoją działalnością przyczynił się do zmiany wystroju kościoła parafialnego (m.in. budowy trzech nowych ołtarzy czy wbudowania nowych witraży w prezbiterium)[1]. Podczas remontu kościoła w 1938 odnaleziono kryptę grobową krewnych fundatora kościoła z rodu Oppersdorffów, będącą sensacją dla historyków[5]. Zainicjował również budowę nowego budynku plebanii, którą ozdobiono wówczas freskami[1].

Podczas II wojny światowej, w czasach nazizmu, kiedy publiczne używanie języka polskiego było zakazane, nie bał się głosić kazań w tym języku, jak również w innych językach do przebywających na terenie miasta jeńców wojennych[1]. Był z tego powodu prześladowany i szykanowany przez gestapo[1].

Po zakończeniu wojny w wyniku zmian ustrojowych i terytorialnych stał się osobą niewygodną, w wyniku czego 20 października 1945 został aresztowany przez milicję i usunięty z kozielskiej parafii[1]. Trzy dni później został wywieziony wraz z niemieckojęzyczną grupą ludzi do Niemiec, trafiając do diecezji miśnieńskiej[1]. W okresie od 28 stycznia do 30 kwietnia 1946 był duszpasterzem w Glashütte[1], a następnie od 1 maja 1946 proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP w Wilthen[6][7]. Na początku stycznia 1953, uczestnicząc w Kongresie Liturgicznym w Berlinie, miał atak serca, po którym zmarł 14 stycznia[8]. Pochowany został na berlińskim cmentarzu św. Jadwigi Śląskiej (niem. St. Hedwigs-Friedhof)[1].

Uwagi edytuj

  1. Podawana jest również inna data roczna 1924[1]
  2. Obecnie w gmachu byłego gimnazjum żeńskiego mieści się Zespół Szkół Ekonomicznych im. Stefana Żeromskiego.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Joanna Rostropowicz, Johannes Breitkopf. Ostatni niemiecki proboszcz Koźla, [w:] „Nowa Trybuna Opolska” [online], nto.pl, 13 lutego 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-05-31] (pol.).
  2. Gröger i Jureczko 2004 ↓, s. 135.
  3. Historia, [w:] Parafia pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sycowie [online], parafiasycow.pl [zarchiwizowane 2018-04-05] (pol.).
  4. Gröger i Jureczko 2004 ↓, s. 36.
  5. Gröger i Jureczko 2004 ↓, s. 35.
  6. Chronik Wilthen [online], kath-gemeinde-mariae-himmelfahrt.de [zarchiwizowane z adresu 2020-06-24] (niem.).
  7. Priester von Wilthen [online], kath-gemeinde-mariae-himmelfahrt.de [zarchiwizowane z adresu 2020-04-10] (niem.).
  8. Gröger i Jureczko 2004 ↓, s. 138.

Bibliografia edytuj

  • Josef Gröger, Grzegorz Jureczko, Kościoły, klasztory i kaplice miasta i dawnej twierdzy Koźle, Heilbad Heiligenstadt 2004, ISBN 3-935330-15-4, OCLC 749650067 (pol.).
  • Joanna Rostropowicz (kons. nauk. Eugeniusz Klin, Jan Kopiec, tł. Josef Gonschior): Ślązacy od czasów najdawniejszych do współczesności. T. 4. Łubowice, Opole: Górnośląskie Centrum Kultury i Spotkań im. Eichendorffa, Fundacja Nauki i Kultury na Śląsku, 2013, s. 35–39. ISBN 978-83-918483-2-6. OCLC 751433396. (pol.).