Johannes Cocceius

Johannes Cocceius (ur. 9 sierpnia 1603 w Bremie, zm. 5 listopada 1669 w Lejdzie) − holenderski teolog reformowany i hebraista^[1].

Twórca wpływowej szkoły teologicznej w Kościele reformowanym, łączącą racjonalistyczną postawę z wiarą reformowaną. Bronił zasady zwierzchności władzy cywilnej nad Kościołem.

Jego uczniem był Polak Daniel Kałaj^[2].

Dzieła edytuj

Duo Tituli thalmudici Sanhedrin et Maccoth (1629);
Summa doctrinæ de fœdere et testamento Dei;
Summa theologiæ ex sacris scripturis repetita (1662);
Lexicon et commentarius sermonis hebraici et chaldaici (1669)

Przypisy edytuj

↑ Cocceius. [dostęp 2009-09-22]. (ang.).
↑ Janusz Tazbir: Daniel Kałaj. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2020-09-03].

Bibliografia edytuj

Johannes Cocceius. [dostęp 2009-09-22]. (ang.).

Literatura edytuj

Heiner Faulenbach: Coccejus, Johannes. In: Theologische Realenzyklopädie 8 (1981), s. 132-140.
Reinhard Breymayer: Auktionskataloge deutscher Pietistenbibliotheken. Die beiden neuentdeckten Auktionskataloge für die Privatbibliothek des Vorpietisten Johannes Coccejus, des bedeutendsten reformierten Theologen des 17. Jahrhunderts. [...] In: Bücherkataloge als buchgeschichtliche Quellen in der frühen Neuzeit. Ed. by Reinhard Wittmann. Harrassowitz, Wiesbaden 1985 (Wolfenbütteler Schriften zur Geschichte des Buchwesens, vol. 10), s. 113-208.

[1] Cocceius. [dostęp 2009-09-22]. (ang.).

[2] Janusz Tazbir: Daniel Kałaj. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2020-09-03].

[1]

[2]